Η μόλις δύο εβδομάδων νεοεκλεγείσα κυβέρνηση έκανε την εμφάνισή της στο πολιτικό προσκήνιο δυναμικά και με έντονα βαρυσήμαντες δηλώσεις που θα αφορούν και θα επηρεάσουν πολλές πτυχές της ζωής των Νεοελλήνων. Μια από αυτές ήταν και η παντελής απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους αλλά και κλειστούς χώρους στην επικράτεια.
Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσαμε να της καταλογίσουμε, τουλάχιστον, καλή πρόθεση. Όμως κάποιες παράμετροι διαφεύγουν της προσοχής όλων των εμπλεκομένων με το συγκεκριμένο και επίμαχο θέμα, που φυσικά δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι τέτοιος νόμος πάντα υπήρχε και υπάρχει, με μικρές ή μεγαλύτερες λεπτομέρειες, και ο οποίος δυστυχώς δεν έγινε πράξη ούτε εφαρμόζεται από κανέναν αλλά κι ούτε ελέγχεται από τους καθ’ ύλην αρμόδιους.
Όσες φορές ήρθε στην επικαιρότητα πάντοτε όλοι εύρισκαν κάποια δικαιολογία και τον αγνοούσαν προκλητικά! Αρχικά τοποθετούσαν πινακίδες με τη σχετική σήμανση, οι οποίες σε λίγο καιρό εξαφανίζονταν, αργότερα έφτιαχναν χώρους δήθεν καπνιζόντων και μη και στη συνέχεια όλα ανήκαν στο παρελθόν και στα συρτάρια της πολύπειρης και πολλά υποψιασμένης ιστορίας.
Όσον αφορά τους δημόσιους χώρους που ευαγγελίζονται να εφαρμοσθεί το μέτρο, αλήθεια ποιος θα ελέγχει τον νόμο; Οι εργαζόμενοι, μήπως; Δηλαδή μέσα στα νοσοκομεία οι έχοντες βάρδια, μέρα και νύχτα, θα ασχολούνται με τον αντικαπνιστικό νόμο; Αυτή είναι η δουλειά τους κι αυτός ο προορισμός τους εκεί; Να κυνηγούν τον κάθε καπνιστή στα μπαλκόνια του ή ακόμα και στους διαδρόμους έξω απ’ τις κλινικές και τα διάφορα άλλα τμήματα όπου κατά κόρον ανθεί το φαινόμενο; Κι αυτό γιατί κατά καιρούς ακούστηκε και αυτή η πρόταση από χείλη επισήμων!
Βεβαίως, αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, θα έπρεπε να αναφέρουμε πληθώρα παρεμφερών περιστατικών στα οποία ενώ υπάρχει ή υπήρχε η σχετική διάταξη, τίποτα θετικό και αποτελεσματικό δεν έγινε προς τη σωστή κατεύθυνση. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κυκλοφορία στους δρόμους και κυρίως στις διασταυρώσεις.
Πόσες και πόσες νομοθετικές ρυθμίσεις δεν έγιναν και συνεχίζουν από τον κάθε αρμόδιο σε τακτά χρονικά διαστήματα! Το αποτέλεσμα το ίδιο, δηλαδή τίποτα, ή πιο σωστά μεγαλύτερη έξαρση του φαινομένου! Όλοι είμαστε καθημερινοί μάρτυρες του τι διαδραματίζεται στις σχετικές διαβάσεις, αλλά τι μέλλει γενέσθαι σε πρακτικό επίπεδο για να έχουμε απτά αποτελέσματα;
Εδώ θα υποκλινόμασταν στους κοινωνιολόγους αν είχαν να μας προσφέρουν μια λογικοφανή εξήγηση, και έτσι επομένως δυνάμεθα να διατυπώσουμε τις προσωπικές μας γνώμες, για την μη εφαρμογή κάποιων νόμων που αφορούν την καθημερινότητά μας, και ειδικότερα κάποιες συγκεκριμένες πτυχές της.
Γιατί, λοιπόν, υπάρχει σε τόσο υψηλό βαθμό αυτή η ανομία στη χώρα μας, γνωστού όντος ότι οι ίδιοι πολίτες κάπου αλλού είναι ανέλπιστα νομοταγείς και φιλήσυχοι; Πώς να εξηγήσουμε το γεγονός αυτό; Σε όλες τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, όμως, όλοι γινόμαστε μάρτυρες απαράλαχτα ίδιων απόψεων.
Η στοιχειώδης υπακοή στους νόμους αποτελεί σε τελική ανάλυση βλακεία, έλλειψη ανδρισμού και εγωισμού, μαλθακό χαρακτήρα και όλα τα συμπαρομαρτούντα! Αλλά εδώ φοβάμαι πως τη σκυτάλη πρέπει να πάρουν άλλες ομάδες επιστημόνων σε μια προσπάθεια πιθανής εξήγησης του φαινομένου.
Ο γράφων πιστεύει, για να επανέλθουμε στην αρχική μας παράγραφο, ότι ούτε και ετούτος ο νόμος ούτε και αυτή η από κάθε πλευρά καλόβουλη και φιλόδοξη κυβερνητική προσπάθεια θα αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς που όλοι επιθυμούμε.
Και μετά από εκατό χρόνια, εδώ θα είμαστε! Πιθανόν να βρισκόμαστε θεατές μιας κωμικής όπερας που θα αναφέρεται στη “διακοπή του καπνίσματος” και θα ανεβαίνει στο καινούργιο πολιτιστικό κτίριο της πόλης, αν βεβαίως καταφέρουμε να περάσουμε σώοι και αβλαβείς μέσα από τα αιχμηρά και αλουμινένιας κατασκευής, προφανώς για να μη σκουριάσουν από το μακρύ χρονικό διάστημα που θα βρίσκονται εκεί, συρματοπλέγματα που φρουρούν περιμετρικά το συγκρότημα και βρεθούμε σε μια από τις αίθουσές του, θεατές μιας κοροϊδίας που συνεχίζεται απ’ όλες τις μεριές, ή ίσως ακόμα πιο ελπιδοφόρα φωτογραφηθούμε στα καινούργια κάγκελα που θα αντικαταστήσουν τα σημερινά συρματοπλέγματα, εκείνης της αισθητικής και κομψότητας, όπως είδαμε τελευταία να οριοθετούν τα πεζοδρόμια γύρω από τον προσφάτως δημιουργούμενο κυκλικό κόμβο έξω από το κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκη με τους αλουμινένιους σωλήνες τους ίδιους και απαράλλαχτους με εκείνους που κοσμούν και την κρητική ύπαιθρο!