Δύσκολα θα διαφωνούσε κάποιος πως οι καλοκαιρινές νύχτες είναι για όλους όχι μόνο καλοδεχούμενες, αλλά εκμαυλιστικές και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αξέχαστες. Κι όταν ειδικότερα θέλεις να αφοσιωθείς στην ανάγνωση διαχρονικών λογοτεχνικών δημιουργημάτων και προσφιλών δώρων αγαπημένων συγγραφέων, φυσικά ακόμα καλύτερες.
Αυτό έχει μεγαλύτερη φυσικά αξία όταν βρίσκεσαι σε ζηλευτά μέρη, εξόριστος και αποστασιοποιημένος από την συνήθη καθημερινότητα των άλλων ημερών του χρόνου και χωρίς πολλές-πολλές τρέχουσες απαιτήσεις, σε μέρη που δεν τα είχες φανταστεί προηγουμένως, ή έστω τα είχες «επισκεφτεί» σε μια προσπάθεια ανεύρεσης ενός καλού προορισμού στο πλημμυρισμένο από τουριστικές πληροφορίες διαδίκτυο.
Στις μέρες μας, λοιπόν, ο καθένας μπορεί να «περπατήσει» εκ των προτέρων το μέρος που ονειρεύεται, τις λεπτομέρειες που τόσο αριστοτεχνικά τού παρουσιάζουν μπροστά στα μάτια του οι διαφημιστές και πωλητές των ανάλογων υπηρεσιών, τα δωμάτια που πρόκειται να μείνεις, την ύπαρξη ανοιχτής θέας πέρα μακριά και το βασικότερο στην πάντα πλανεύτρα θάλασσα, και όλες τις σχετικές ανέσεις που προσφέρουν και διαφημίζουν οι γνωστοί ιστότοποι οι οποίοι δραστηριοποιούνται από δεκαετίες στην χρυσοφόρα υπόθεση και επιχείρηση του τουρισμού, με τα συνήθως ικανά αναμενόμενα κέρδη.
Κι όταν με το καλό τελειώσει εκείνη η όμορφη περίοδος, με την επιστροφή στο σπίτι, αρχίζει ο γνωστός κατακλυσμός από νέα μέιλ και μηνύματα, με νέες προσφορές τουριστικών προϊόντων, για τον απλούστατο λόγο αφού εμείς οι ίδιοι είχαμε ήδη δώσει την ανάλογη συγκατάθεσή μας για αποστολή παρεμφερών μηνυμάτων και πληροφοριών μέσω της εκβιαστικής και απεχθούς πλατφόρμας που εμφανίζεται συνεχώς και με την πρώτη ευκαιρία μπροστά μας.
Τελικά, σκέψεις, απόψεις, προτιμήσεις, ημερομηνίες, τρόποι πληρωμής, όλα γίνονται για τους επιθυμούντες και εμπλεκόμενους, στις συνομιλίες και συναλλαγές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, γνωστά και μάλιστα σε πολλούς.
Για την ώρα, όμως, και για όσο χρονικό διάστημα βρίσκεσαι εκεί πέρα μακριά, εξαίσιες σιωπές εμφιλοχωρούν γλυκά στην ατμόσφαιρα, νυχτερινοί ήχοι φανταστικοί και πραγματικοί, και δεν έχεις παρά να προσπαθήσεις να ανατρέξεις στις μύχιες και καλά κρυμμένες επιθυμίες σου, να προσπαθήσεις να έρθεις κοντά τους, να γίνεις ένα μαζί τους.
Κάποιοι άλλοι ονειροπαρμένοι με τα σκυλιά τους σε περίπατο τις περασμένες ώρες σε προσπερνούν, τζιτζίκια ξεχασμένα σε παραφωνίες και ηχητικές αλληλοεπικαλύψεις πάνω στα δέντρα, μυρωδιές γιασεμιών και καλοκαιρινών λουλουδιών, ο κόσμος όλος σκοτεινός και καλά προσαρμοσμένος γύρω σου. Εσύ, ένας συλλέκτης κογχυλιών στην αμμουδιά του μεγάλου ωκεανού του αγνώστου, όπως έλεγε ο γιατρός Τζέιμς Μόρτιμερ στον «Σκύλο των Μπάσκερβιλ» του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.
Όπως άγνωστες είναι και οι βουλές των βασικών υπευθύνων που εμπλέκονται στην γενικότερη παροχή των πρωτόγονων υπηρεσιών του διαδικτύου σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα. Κάποιες φορές είναι πραγματικά λυπηρή η κατάσταση να προσπαθείς να ενημερωθείς, έστω για λίγο, παρακάμπτοντας την ησυχία των συγκεκριμένων ημερών, και να μην δύνασαι για διάφορους λόγους που δεν έχουν να κάνουν με εσένα.
Να μάθεις, ας πούμε, τις τελευταίες εξελίξεις στα εθνικά θέματα, να απολαύσεις την φιλότιμη, εκ πρώτης όψεως, αλλά τόσο ύπουλη προσπάθεια της προεδρεύουσας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εμφανισθεί ως δήθεν μεσολαβήτρια στη γνωστή διένεξη της χώρας μας με την απειλητική εξ’ ανατολών γείτονα, χωρίς να κρατάει ούτε καν τα στοιχειώδη διπλωματικά προσχήματα. Γιατί άραγε, αναρωτάται αυτομάτως ένας καλόπιστος πολίτης της Ελλάδας.
Μήπως για να λάβουν οι γνωστοί εκπρόσωποί της το βραβείο Νόμπελ για την συνεισφορά τους στην επίλυση των ελληνοτουρκικών διενέξεων, γνωστής ούσης της φιλοτουρκικής στάσης της χώρας αυτής για πάνω από έναν αιώνα και των ακόμα γνωστότερων σχέσεων μεταξύ αυτών των δυο χωρών; Μάλλον όμως δεν χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο!
Θα μπορούσε να αποκτήσει το εν λόγω βραβείο, απλώς και μόνο, από την μαεστρία και την ικανότητά της να μεταφέρει το δυσβάσταχτο φορτίο των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες σώζοντας στην ουσία τις δικές της τράπεζες από την κατάρρευση πριν λίγα χρόνια, μέσω της γνωστής υπόθεσης της διαφοράς επιτοκίων. Γνωστά και χιλιοειπωμένα πράγματα και φυσικά με τις ευλογίες και τις υπογραφές των ανίκανων και ανεκδιήγητων πολιτικών μας!
Γιατί ορισμένα πράγματα δεν πρέπει να ξεχνιούνται κυρίως από τους κρατούντες σήμερα, ώστε να μην συνεχίσουν και αυτοί την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων! Αφού για τον ελληνικό λαό ούτως ή άλλως αποτελούν παρελθόν, όπως και οι κάποιες πολεμικές αποζημιώσεις οι οποίες πήραν εδώ και καιρό τη θέση τους στις φιλόξενες αλλά σκοτεινές και καλά κρυμμένες σελίδες της αδιάφορης και καλά καταρτισμένης ιστορίας!