Ο λόγος του θεού το λέει ξεκάθαρα. “Εκείνος” που καταφέρεται εναντίον του συνανθρώπου του, ιδιαιτέρως αυτός “που κακολογεί τον πατέρα του ή τη μητέρα του, να τιμωρείται με θάνατο” (εξ. 21:16). Η εντολή αυτή ίσχυε στην εποχή της Παλαιός Διαθήκης, όταν η πνευματική ηλικία της ανθρωπότητας ήταν βρεφική.

Τι θα μπορούσαμε να πούμε τώρα γι’ αυτούς που, ενώ ζουν στην εποχή της χάριτος δεν κακολογούν τον πατέρα ή τη μητέρας τους, αλλά τον ίδιο τον Θεό, που είναι ο δημιουργός και κυβερνήτης όλου του κόσμου; Ποια τιμωρία θα επιβληθεί σ’ αυτούς; Ποια ανάλογη κόλαση θα επαρκέσει για την κακία τους; Ποιος πύρινος ποταμός, ποιο ακοίμητο σκουλήκι, ποιο σκότος εξώτερο, ποια δεσμά, ποιος βρυγμός, ποιος κλαυθμός;

Όλα τα βασανιστήρια, και τα παρόντα και τα μέλλοντα, δεν φτάνουν για να τιμωρήσουν όπως πρέπει την ψυχή που έφτασε σε τόση κακία. Αλλά οι βλάσφημοι δεν αξίζουν ούτε τον ήλιο να βλέπουν. Όσοι δηλαδή βλαστημούν τον Θεό, είναι ανάξιοι να απολαμβάνουν τα δικά του δημιουργήματα, τη στιγμή μάλιστα που τα ίδια τα δημιουργήματα δοξάζουν και τιμούν τον ποιητή τους.

Όπως κι ένας γιος που βρίζει και ατιμάζει τον πατέρα του, δεν είναι άξιος να υπηρετείται από τους δούλους εκείνου. Αντίθετα μάλιστα, είναι άξιος βαριάς τιμωρίας. Κι αν πάλι τιμωρούνται όσοι βλαστημούν τον επίγειο βασιλιά, πόσο περισσότερο πρέπει να τιμωρούνται όσοι βλαστημούν το Βασιλιά των Αγγέλων; “Αλλά γιατί” θα ρωτήσει κάποιος, “μερικοί τιμωρούνται σ’ αυτή τη ζωή και μερικοί στην άλλη;”. Πράγματι, ο Θεός άλλους τιμωρεί εδώ κι άλλους όχι.

Τιμωρεί, δηλαδή, εδώ κάποιους βλάσφημους, για να σταματήσει την κακία τους και να ελαφρώσει την τιμωρία τους στην μέλλουσα ζωή ή και τελείως να τους απαλλάξει. Οι υπόλοιποι βλάσφημοι βλέποντας την παραδειγματική τους τιμωρία, μπορούν να γίνουν συνετότεροι. Άλλους πάλι ο Θεός δεν τους τιμωρεί, για να ντραπούν τη μακροθυμία του, να μετανοήσουν και να γλυτώσουν και την εδώ τιμωρία και την εκεί.

Αν όμως επιμείνουν στην κακία τους, τότε θα υποστούν μεγαλύτερη τιμωρία για την πλήρη περιφρόνηση της ανεξικακίας του Θεού.

Δόξα τη μακροθυμία σου Χριστέ!

(Συνεχίζεται)