Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τη βλασφημία! Καμία αμαρτία, μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος δεν συγκρίνεται μαζί της. Ούτε τίποτ’ άλλο παροργίζει τόσο το θεό, όσο το να βλασφημείται τ’ όνομά Του. Γι’ αυτό δεν πρέπει κανείς ούτε ν’ αμελήσει και να παρασυρθεί ο ίδιος μα ούτε και ν’ αδιαφορήσει, αν ακούσει το φίλο του ή τον εχθρό του να βλαστημάει. Αυτή η αμαρτία αυξάνει όλα τα κακά, ταράζει και συγχύζει όλη μας τη ζωή και στο τέλος μας ετοιμάζει ατελείωτη κόλαση και αφόρητη τιμωρία.
0 άνθρωπος που ασεβεί και βλαστημάει το θεό, που εναντιώνεται στους νόμους Του και δεν θέλει ποτέ να εγκαταλείψει την παρανοϊκή αυτή φιλονικία, μοιάζει με τον μεθυσμένο και τον τρελό. Συμπεριφέρεται χει¬ρότερα από εκείνους που βρίσκονται σε κατάσταση κραιπάλης και έχουν χάσει τα λογικά τους, έστω κι αν ο ίδιος φαίνεται – ότι δεν το αισθάνεται. Η βλασφημία και η αισχρολογία, αν και γεννιούνται στην ψυχή. δεν μένουν όμως μέσα της, αλλά μολύνουν και τη γλώσσα που τις ξεστομίζει, μολύνουν και την ακοή που τις ανέχεται. Σαν άλλα δηλητήρια φαρμακώνουν και την ψυχή και το σώμα.
Υπάρχουν μερικοί, που μόλις κάνουν κάποιο λάθος ή ξαφνικά κάποιος τους βρίσει ή αρρωστήσουν ή πονέσουν, αμέσως βλαστημάνε. Με τον τρόπο αυτόν όμως, ούτε το σφάλμα διορθώνουν ούτε τον υβριστή τους εκδικούνται ούτε τον πόνο της αρρώστιας τους απαλύνουν, αλλά χάνουν επιπλέον και το πνευματικό κέρδος της υπομονής. Πες μου, άνθρωπε, ρωτάει ο Μεγάλος Πατέρας, για ποιο λόγο βλαστημάς και ξεστομίζεις κακό λόγο; Μήπως θα σου γίνει ελαφρότερος ο πόνος; Αλλά κι αν ακόμα υποθέσουμε πως θα γινόταν ελαφρότερος, θα τολμούσες να θυσιάσεις τη σωτηρία της ψυχής σου για να πετύχεις την παρηγοριά του σώματός σου;
Συνεχίζεται