Το φαινόμενο της τρομοκρατίας άρχισε να αναπτύσσεται στην Ελλάδα μετά το 1974 κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, όχι  μόνο σε θεωρητικό πολιτικοκοινωνικό επίπεδο, αλλά και σε οργανωμένη ένοπλη εγκληματική δράση.

Κοινά χαρακτηριστικά των ελληνικών τρομοκρατικών οργανώσεων που έδρασαν και ευθύνονται για τις περισσότερες τρομοκρατικές ενέργειες ήταν ο αριστερός ιδεολογικός προσανατολισμός, ο αντιιμπεριαλισμός και ο αντιαμερικανισμός.

Για την εγκληματική δράση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί πολλά λόγια, που δικαιολογούνται από τις θλιβερές καταστροφικές πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις που προκάλεσαν στον τόπο τα τελευταία χρόνια.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στην Δημοκρατία αλλά σε ολοκληρωτικές μεθόδους και κάποιοι απ’ αυτούς επιμένουν να επιβάλλουν τις απόψεις τους με τη βία.

Υπάρχουν άλλοι που δεν σέβονται τις αποφάσεις τις Δικαιοσύνης υπακούοντας στους δικούς τους νόμους και θεωρούν ότι μπορούν να παραβιάζουν προκλητικά και εκβιαστικά τους νόμους του κράτους.

Σε πολλές περιπτώσεις όπως εκείνη με τους συλληφθέντες εκτελεστές της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, η Δικαιοσύνη έχει δώσει την ετυμηγορία της επιβάλλοντας κυρώσεις ανάλογες με την βαρύτητα των εγκληματικών τους πράξεων.

Σήμερα μετά από αρκετά χρόνια και με αφορμή την υπόθεση του φυλακισμένου Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν γίνει πάνω από 400 επιθέσεις σε καταστήματα, αστυνομικά τμήματα, πολιτικά γραφεία υπουργών και βουλευτών.

Όλες αυτές οι πράξεις αποτελούν απόπειρες τρομοκράτησης των θεσμών και της κοινωνίας των πολιτών.

Όλοι οι άνθρωποι που ζουν σε ένα κράτος Δικαίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και τον τελευταίο πολίτη,   ακόμη και ο έγκλειστος Κουφοντίνας έχουν δικαιώματα, όμως αυτά  τα δικαιώματα πρέπει να ασκούνται από την Δικαιοσύνη σύμφωνα με το Σύνταγμα και την υφιστάμενη νομοθεσία.

Η Δικαιοσύνη δεν εκβιάζεται,   ούτε αποδέχεται αιτήματα που δεν απορρέουν από το Δίκαιο, ούτε υποκύπτει στην άσκηση εκβιασμών και απειλών εναντίον του κράτους.

Με αφορμή την βίαιη προσπάθεια των προηγούμενων ημερών για την αποδοχή της ανομίας στα πανεπιστήμια και των ταραχών που έγιναν  για την περίπτωση του Κουφοντίνα άρχισε να μιλά και η σιωπηρή πλειοψηφία.

Μετά τα 7 μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων,   και άλλων επώνυμων δικαστικών, με ανακοίνωση τους αντέδρασαν δικαστές και εισαγγελείς, κατά της ανάρμοστης συμπεριφοράς των υποστηρικτών του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Την ίδια ώρα καθηγητές πανεπιστημίων στηρίζουν  ανοικτά τον πρύτανη του Α.Π.Θ. ο οποίος στοχοποιήθηκε σαν «καταδότης» γιατί εφάρμοσε το νόμο και ειδοποίησε την ΕΛ.ΑΣ για να απομακρύνει τους καταληψίες.

Επίσης ηχηρό «όχι» της πλειοψηφίας των ερωτηθέντων πολιτών εκφράζεται κατά των εκβιασμών που αιτούνται σε βάρος του κράτους δικαίου από τους υποστηρικτές του Κουφοντίνα,   σύμφωνα με την ερευνά της  MRB για την τηλεόραση του STAR.

Η σωφρονιστική πολιτική δεν πρέπει να εκφράζεται ούτε με γκάλοπ,   ούτε με διαδηλώσεις συμπαράστασης, αλλά σύμφωνα με τους νόμους  και τα ψηφίσματα του κράτους.

Η διένεξη γύρω από την υπόθεση για τον Δημήτρη Κουφοντήνα είναι νομικού και διοικητικού χαρακτήρα, ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης και πρέπει να γίνει σεβαστή όποια κι αν είναι η τελική απόφαση της.

Εκείνο που απομένει να δούμε στο μέλλον και αυτό όπως φαίνεται  δεν πρόκειται να αργήσει, είναι πότε επιτέλους θα χαθούν οι αντιδραστικές αντιδημοκρατικές φωνές από τη βοή που θα έλθει να τις πνίξει,   όταν η σιωπηρή πλειοψηφία του λαού αποφασίσει να μιλήσει…