Το τετράλεπτο video art σε τρισδιάστατη απεικόνιση στο ιστορικό κτίριο του ελληνικού Κοινοβουλίου ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου αναδεικνύει τη συνέχεια για τις νίκες του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Δεν διαπίστωσα κανένα λάθος ή ανακόλουθο, άρα η οπτική απεικόνιση είναι ιστορικά ακριβής. Κατάπληξη μου προκαλεί, ωστόσο, γιατί να βάζουμε μόνο τις νίκες; Από τον 7ο αιώνα μ.Χ. και τον εξελληνισμό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας έως την Επανάσταση του Γένους το 1821 έχουνε μεσολαβήσει μεγάλες ήττες του Ελληνισμού.
Μετά τη μάχη στο Μαντζικέρτ (1071) οι Σελτζούκοι Τούρκοι αναλαμβάνουνε ηγετικό ρόλο στην Ευρασία. Αργότερα οι Φράγκοι με την Α΄ Άλωση (1204) οριοθετούνε το Νέο Ελληνισμό και οι Οθωμανοί Τούρκοι με τη Β΄ Άλωση (1453) βάζουνε το τούρκικο σαρίκι μέσα στη Βασιλεύουσα.
Στην πραγματικότητα, το Βυζαντινό κράτος δεν υφίσταται μετά τη φραγκική Α΄ Άλωση της Πόλης και αυτό είναι αρχές του 13ου αιώνα το πραγματικό τέλος της Μεσαιωνικής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας γιατί το όριο είναι για εμάς τους επαγγελματίες της Ιστορίας το 1204.
Η τέχνη επομένως οφείλει να μας υπενθυμίζει κάθε τρωτό σημείο, όχι επειδή είμαστε μοιραίοι, αλλά απλώς άνθρωποι. Φυσικά, οι δημιουργοί ουδεμία ευθύνη φέρουνε, αλλά είναι το συλλογικό ενσυνείδητο που επιβάλλει ως δημόσια ιστορία μόνο τις νίκες.
Όντως, η γενιά των millenials δεν ζήσαμε κανένα δρώμενο της περικεφαλαίας ή της φουστανέλας και γι’ αυτό δεν ενοχλούμαστε εύκολα από τις καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις όταν αφορούνε στο παρελθόν. Αυτή η αναθύμηση μας βοηθάει να μάθουμε και να μην ξεχνάμε. Η προπαγάνδα όμως της αποκλειστικής ιδεολογίας της νίκης φανατίζει τις νεότερες γενιές εύκολα.
Σε κάθε περίπτωση, η προγονοπληξία είναι αυτή που δεν μας αφορά και το παρελθόν οφείλει να είναι παρόν και κανείς να μην το διεκδικεί για λογαριασμό κάποιου κόμματος. Ο Χριστιανισμός δεν είναι ιδεολογία καθώς ο συγκρητισμός εδώ του εθνικού με το θρησκευτικό στοιχείο απαντώνται λόγω της ημέρας της Υπερμάχου Θεοτόκου.
Η Ιστορία μας διδάσκει αλλά σαφώς δεν κομματικοποιείται.
* Η Γ. Τσατσάνη είναι φιλόλογος-συγκριτολόγος.