Γελάτε με την καρδιά σας, να έχετε και την υγειά σας!
Στατιστικά στοιχεία λένε, ό,τι όποιος γελάει, ζει 8 χρόνια παραπάνω! Να έχει και την υγειά του!
Για να γελάς όμως, θα πρέπει να έχεις καλή καρδιά και καλή παρέα, κι όχι παρέα ό,τι κι ό,τι.
Καλή παρέα είναι αυτή που σε διασκεδάζει, που σε επιμορφώνει ανταλλάσσοντας ιδέες και απόψεις, που υπάρχει συνεννόηση και κατανόηση, που υπάρχει οικειότητα, εγκαρδιότητα σχέσεων, άνεση και θάρρος, ώστε να μπορείς να εκφράζεις χωρίς δισταγμό τις απόψεις σου, να λες ό,τι σου κατέβει στο μυαλό. Χωρίς να φοβάσαι τη λογοκρισία όπως θα έκανες σ’ ένα άγνωστο κύκλο.
Πώς θα διαπιστώσεις αν οι φίλοι σου είναι αυτοί που σου ταιριάζουνε; Εύκολο είναι. Αν όταν έρχονται χαίρεσαι και αν όταν φεύγουν λυπάσαι. Και όχι όταν έρχονται να λυπάσαι και όταν φεύγουνε να… χαίρεσαι! Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, που μόνο του δεν μπορεί να ζήσει, ούτε να ευτυχήσει. Γι’ αυτό τα… καλάμια φυτρώνουνε μαζί, γιατί το ένα μοναχό, ο αέρας θα το λυγίσει. Μπορεί η γυναίκα που θα μάθει μυστικό να κρατηθεί;
Οι ανθρώποι μας δίνουν τη χαρά, οι ανθρώποι όμως και τον πόνο. Μάθε να διαλέγεις αυτούς που σου δίνουν τη χαρά. Για να ζήσεις καλά τη ζωή σου, πρέπει να προσπαθήσεις, έτσι πρέπει να προσπαθήσεις, να βρεις και καλή παρέα, γέλιο και χαρά τις ώρες σου να γεμίζεις.
Να κάνεις ανθρώπους παρέα που να έχουνε το αίσθημα του χιούμορ πολύ ανεπτυγμένο, το κάθε τι που θα λένε να βγαίνει μαζί με γέλιο.
Η καλή παρέα, σ’ ανοίγει την όρεξη σαν του ψητού την μυρωδιά, που ακόμα και αν δεν πεινάς, σου ‘ρχεται να το φας! Σου οξύνει το μυαλό, σ’ ανεβάζει και την αδρεναλίνη, και όρεξη να μην έχεις την αρχή, σε κάνει να… κελαηδείς σαν καναρίνι. Αν κάνεις παρέα που δεν σε καταλαβαίνει, δεν είναι με τις προδιαγραφές τότε σε αποβλακώνει και απεγκλωβίζονται στο μυαλό σου και οι ιδέες και οι δικές σου. Το καλύτερο είναι, όταν η παρέα σε κάνει να πλήττεις και να μαραζώνεις, να το βάζεις όσο μπορείς πιο γρήγορα στα πόδια να γλυτώνεις!
Άλλο να είσαι με καλή παρέα, να θες και να μην μπορείς να μείνεις, και άλλο να είσαι με κακή και να μην μπορείς να… φύγεις!
Δε λέω για τα ανδρόγυνα, πως πρέπει κι αυτά να γελούνε, αυτά καμιά φορά από τις πολλές μπορεί και να… μιλούνε!
Πότε μπορεί καμιά φορά να γελάσουνε κι αυτονών τα χείλη όταν ξεθαρέψουνε καμιά βραδιά και ο ένας τον άλλο γαργαλήσει! Η συνήθεια, η ανία, η μονοτονία, η πολυκαιρία, τρώει το ζευγάρι. Την αρχή της παραδείσου, μιλάνε, αστειεύονται, γελάνε, έχουνε πολλά να πούνε και όλα ενδιαφέροντα τα θωρούνε, μακάρι στο χρόνο μη φθαρούνε, μ’ αυτά μοιάζουνε με άνθη της άνοιξης, που ανθούνε και μαδούνε!
Γι’ αυτό θα πρέπει να ανανεώνουνε τις σχέσεις τους, κάνουν τις γνωριμίες με άλλα ζευγάρια του επιπέδου τους, του… σαρικιού τους. Μόνο έτσι θα συνεχίσουν ξανά να μιλάνε, ν’ αστειεύονται, να χαίρονται και να γελάνε. Μόνο του το ζευγάρι… ξεραίνεται, εξαντλεί τ’ αποθέματά του, δεν έχει πια η πηγή να δροσίσει το περβόλι και αν δεν ζητήσει βοήθεια από τις άλλες τρεχούμενες πηγές των διπλανών του θα ξεραθεί…
Το γέλιο είναι μεταδοτικό, όπως και το κλάμα. Άμα θες να κλάψεις θα πας εκεί που κλαίνε, αν θες να γελάσεις θα πας εκεί που γελάνε. Διάλεξε και… πάρε!