Κάπου πενήντα χρόνια πριν, μειράκιο ήμουν τότε, άκουσα πρώτη φορά να γίνεται λόγος για το αεροδρόμιο που θα φτιαχνόταν, λέει, στο Καστέλι. Στο διάστημα αυτών των πενήντα χρόνων που πέρασε, διάφορες κυβερνήσεις εξήγγειλαν ξανά και ξανά το ίδιο έργο. Το είχαμε πια συνηθίσει, είχε γίνει ένα είδος γραφικού αστείου, μια παιγνιώδης αιχμή κατά της γραφειοκρατίας, ένας ύμνος διθυραμβικός στην αναποτελεσματικότητα του ελληνικού κράτους.
Είχε πάρει τη μορφή Μεγάλης Ιδέας. Και, τέλος πάντων, αν κάποτε βαυκαλιζόμασταν ως έθνος με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης, ποιος νους ιδιοφυής εμπνεύστηκε την ιδέα να μεταφερθεί το αεροδρόμιο του Ηρακλείου;
Τίνος συμφέροντα εξυπηρετεί η μεταφορά του;
Γιατί τώρα που έφυγε η126 Σ.Μ. να μην επεκταθεί το ήδη υπάρχον;
Γιατί τόσα χρόνια τώρα να μην υλοποιείται ο πλάγιος διάδρομος ώστε να τελειώνουμε με τους νοτιάδες; (Πολλά αεροδρόμια στον πλανήτη είναι χτισμένα πάνω στη θάλασσα, σε τεχνητά νησιά).
Γιατί το Ηράκλειο που έκανε τόσο κόπο να επαναφέρει το Εφετείο στη φυσική του έδρα να πρέπει να χάσει έτσι άκοπα το αεροδρόμιό του;
Γιατί θα πρέπει οι κάτοικοι της πόλης να απομακρυνθούν κατά μία ώρα από την Αθήνα –τόσο χρόνο υπολογίζω ότι θα χρειαζόμαστε για να φτάσουμε ως το νέο αεροδρόμιο.
Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας ταλαιπωρίας που θα αυξήσει αυτόματα το κόστος ενός ταξιδιού στην πρωτεύουσα;
Και τι θα γίνει στη θέση του παλαιού; Ό,τι έγινε και με το Ελληνικό στην Αθήνα; Όπου επί 18 (δέκα οκτώ) χρόνια τώρα μετατρέπεται σε Μητροπολιτικό Πάρκο, και όπου το μόνο που έχει δημιουργηθεί είναι ένας σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων και μερικές virtual φωτογραφίες –ούτε καν μακέτες- τύπου Ντουμπάι;
Όμως ομολογώ ότι αυτό που με παραξενεύει περισσότερο, αυτό που πραγματικά με κάνει να αναρωτιέμαι, αυτό που δεν με αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια (εντάξει, μια νότα υπερβολής, χάριν παιδιάς), αυτό που μου σκοτίζει το νου και μου ταράζει τας φρένας είναι τούτο εδώ το ερώτημα: Γιατί δεν αντιδρούν οι Ηρακλειώτες; Πώς τοποθετείται ο Δήμαρχος; Ποια είναι η άποψη του Επιμελητηρίου; Τι λένε οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου; Τι θέση παίρνουν οι Φυλές του Πάρκου; Πώς αντιμετωπίζουν το θέμα οι δημοσιογράφοι;
Διότι, εντάξει, το παραδέχομαι, το πρόβλημα του νερού είναι σημαντικότερο (έχω να κάνω λουτρό 24 ώρες), όμως η μεταφορά του αεροδρομίου Ηρακλείου θα έχει συνέπειες δίχως επιστροφή.
Στο μεταξύ, ας απολαύσουμε όλοι την καινούργια αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου μας που, απ’ ό,τι ακούω, είναι εκπληκτική.