Πριν από έναν αιώνα περίπου και συγκεκριμένα στις αρχές του 1925, την 12η Ιανουαρίου, ο δήμαρχος Ηρακλείου Ιωάννης Βογιατζάκης σε απαντητική του επιστολή πληροφορεί τον τότε νομάρχη Ηρακλείου, σχετικά με τη λειτουργία του Δημοτικού Νοσοκομείου.
Νομάρχης είναι ο Εμμανουήλ Λυδάκης, δικηγόρος. Ας δούμε όμως το περιεχόμενο της επιστολής του δημάρχου: «Το Δημοτικό Νοσοκομείο μετά των παραρτημάτων του, το μόνον εν τη πόλει φιλανθρωπικόν ίδρυμα, νοσηλεύει κατ’ έτος κατά μέσον όρον περί τους επτακοσίους ασθενείς, το δε φαρμακείον αυτού εκτελεί συνταγάς εξωτερικών ασθενών προσερχομένων και εξεταζομένων εν τω ιατρείω των εξωτερικών ασθενών του καταστήματος περί τους εξ χιλιάδας κατ’ έτος.
Εν τω ειρημένω καταστήματι εκτελούνται άπασαι αι εγχειρήσεις της γενικής χειρουργικής. Επειδή δε το ειρημένον νοσοκομείον είναι το μόνον εν τη πόλει μας ίδρυμα, είναι υποχρεωμένον να ανταποκρίνεται εις όλας τα ανάγκας όχι μόνον της πόλεως και του νομού ολόκληρου, αλλά και να δέχηται κατοίκους άλλων Νομών οι οποίοι καταφεύγουν εις αυτό προς νοσηλείαν.
Μη υπάρχοντος μαιευτηρίου γίνονται δεκταί εις το ειρημένον νοσοκομείον επίτοκοι γυναίκες, έκθετα βρέφη ελλείψεως εκθετοτροφείου, γέροντες και άστεγοι ελλείψει γεροντοκομείου και πτωχοκομείου. Πολλάκις δε επαρουσιάσθησαν και περιστάσεις κατά τας οποίας το Νοσοκομείον αντεπεξήλθε τελεσφόρως εις σοβαράς επιδημίας, ως ήτο η επιδημία της εγκεφαλονωτιαίας μηνιγγίτιδος, φοβεράς εις πληθώραν και σοβαρότητα κρουσμάτων, η επιδημία της γρίπης, του εξανθηματικού πυρετού, ευλογίας και άλλων επιδημικών κατά διαφόρους εποχάς παρουσιασθέντων νοσημάτων.
Η λειτουργία του καταστήματος δύναται σήμερον να θεωρηθεί ατελής, καθότι τούτο στερείται εργαστηρίων, όταν όμως μετά τινά χρόνον τεθεί εις χρήσιν το ήδη εις την κατοχήν του νοσοκομείου ευρισκόμενον μικροβιολογικόν εργαστήριον προικισθεί δε εάν είναι δυνατόν και δι’ ακτίνων Χ, τότε θα είναι τέλειον υπό πάσαν άποψιν.
Το κατάστημα τούτο λειτουργεί και συντηρείται αποκλειστική του Δήμου δαπάνη, εάν δεν ήτο δυνατόν να τύχει και κρατικού τινός βοηθήματος ετησίου θα ήτο δυνατόν τότε και ο ιματισμός να αυξηθεί και το διαιτολόγιον να καταστεί πλουσιώτερον και εν γένει η διαμονή των εν αυτώ νοσηλευομένων να καταστεί μάλλον ευάρεστος, επειδή σήμερον λόγω των υπερβολικών εξόδων είναι ηναγκασμένον και διαιτολόγιον λιτόν να τηρεί και πολλά άλλα να αποφεύγει».
Αυτή ήταν η επιστολή του δημάρχου Ιωάννη Βογιατζάκη προς τον νομάρχη Ηρακλείου. Κι ενώ γίνεται αναφορά για το διαιτολόγιο του αδελφάτου του Πανανείου Δημοτικού Νοσοκομείου Ηρακλείου το παράρτημα της εφημερίδας της κυβέρνησης, μας πληροφορεί για την χορηγία των τροφίμων και πάντων των λοιπών ειδών που ήταν αναγκαία στο Πανάνειο Δημοτικό Νοσοκομείο.
Τρόφιμα που έπρεπε να προμηθευτεί το Νοσοκομείο ήταν τα εξής: Άρτος, αγγινάρες, αγκουρίδα, απίδια, βούτυρο. Γάλα εγχώριο και Ευρώπης, σε κυτία, γιαούρτι, λάδι, ελιές, ζάχαρη. Ιχθείς χονδροί, κρέας, (βόειον, μόσχειον, αρνίον), καφές, κουκιά (ξερά και δροσερά), κολοκύθια, κοκ, κουνουπίδια, κρεμμύδια, κοχλοί, κλιματόφυλλα, λάχανα, λεμόνια, λινόσπορος λάπαθα το μάτσο, μπάμιες, μακαρόνια (πάστες), μελιτζάνες, μπακαλιάρος, μπιζέλια ξερά, μήλα, μανταρίνια, μάραθα, ντομάτες, ορυζα, όρνιθες (της οκάς, των 300 δραμίων, των 200 δραμίων), οκτάπους ξηρός, πατάτες, παξιμάδια, πράσσα, πελτές, πορτοκάλια, ρέγγες το τεμάχιο, ρεβίθια, σκόρδα η πλεκτή, σπανάκι ή οκά, σταφύλια, σαρδέλλες (τα 20 τεμάχια), τεϊον η λίτρα, τυρός εγχώριος η οκά, κασσέρι, ταραμάς, ταχίνι, φασόλαι δροσεραί η οκά, ξηραία ή οκά, φασολάκια δροσερά, ξηρά ή οκά, φάβα, φακή, χαλβάς, χαρούπια, χορταρικά ευγενή, ωά το τεμάχιον.
Εκτός από τα είδη διατροφής το Πανάνειο έπρεπε να προμηθευτεί και άλλα είδη όπως: Καυσόξυλα, άσβεστο, άλας εγχώριο και άλας Αγγίας το πακέτο, βούρτσες σφουγγαρίσματος, βαμβάκι, ξυλάνθρακες, οίνο, όξος, οινόπνευμα, πετρέλαιο το κιβώτιο, ποτάσσα η οκά, παρασύρους έκαστον, σάπων, σαρματσέτα το πακέτο, σάρωθρα μεγάλα το τεμάχιον, σάρωθρα μικρά το τεμάχιον, σάρωθρα μετά κοντού το τεμάχιον, σπίρτα, τέφρα, ύαλλοι λάμπας (το τεμάχιον, νέου συμρού), φάρδοι (τσουβάλια) το τεμάχιον.
Σχετικά με τα αιτήματα αυτά, των αναγκαιούντων ειδών για το Πανάνειο Δημοτικό Νοσοκομείο, υπογράφει ο πρόεδρος που αδελφάτου Στυλιανός Γεωργίου με ημερομηνία 27η Νοεμβρίου 1912. Ο Στυλιανός Γεωργίου είναι ο πρώτος χριστιανός δήμαρχος του Ηρακλείου μετά τους τουρκοκρητικούς δημάρχους Μουσταφά Δεληαχμετάκη και Ριφαάτ Αφεντακάκη.
Εξελέγη δήμαρχος από το 1911-1916 και από το 1920-1922. Ήταν καθηγητής φυσικών και καταγόταν από τα Μέσα Μουλιανών Σητείας, διετέλεσε βέβαια το 1926 και νομάρχης Λασιθίου. Έντιμος, ικανός και με ευρεία εγκυκλοπαιδική μόρφωση!