Το 17ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, γνωστό και ως «Euro 2024», πέρασε στην ιστορία. Όλοι εμείς οι εραστές της «στρογγυλής θεάς» είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε εξαιρετικούς αγώνες με πολλές έντονες συγκινήσεις, αλλά και να διαπιστώσουμε ότι το δημοφιλές αυτό άθλημα, ο «βασιλιάς των σπορ», διαρκώς εξελίσσεται σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, και αγωνιστικά γίνεται όλο και πιο εντυπωσιακό. Κρίμα μόνο που δεν είχαμε τη χαρά να δούμε σε αυτό το Euro και την εθνική μας ομάδα.
Οι μεγάλες στιγμές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, σε τέτοιου είδους διοργανώσεις όπως το Euro, δεν περιβάλλουν μόνο τις γνωστές «φίρμες» του αθλήματος, αλλά κυρίως πλαισιώνουν τα νέα φρέσκα ταλέντα που εμφανίζονται από το πουθενά και μας εκπλήσσουν.
Πρόκειται για νέα παιδιά, ακόμα και ανήλικα, που την επιδεξιότητά τους στο άθλημα θα τη ζήλευαν πολλοί διακεκριμένοι δεξιοτέχνες επαγγελματίες του ποδοσφαίρου. Δύο τέτοια – παιδιά στην κυριολεξία – ξεχωρίσαμε από το φετινό Euro, που μας μάγεψαν με πολλούς τρόπους, αλλά και αποτέλεσαν την αφορμή για να γραφτούν ετούτες οι λίγες γραμμές.
Ο Λαμίν Γιαμάλ, αποτελεί το νέο αστέρι της «Μπαρτσελόνα» και της εθνικής Ισπανίας, ο οποίος ανάγκασε ακόμα και τον βασιλιά Φίλιππο να «τραβήξει τα μαλλιά του» όταν έμαθε – μετά τη νίκη επί της Ιταλίας – ότι είναι μόλις 16 ετών! Μόλις στα 16 του χρόνια, ο Λαμίν Γιαμάλ έχει ήδη «υποχρεώσει» την ποδοσφαιρική Ευρώπη ν’ ασχολείται επισταμένως μαζί του, ενώ έχει φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και αρκετούς από τους κορυφαίους αμυντικούς στην «Γηραιά Ήπειρο».
Με το παιδικό του χαμόγελο, και με το… «βελούδινο» αριστερό του πόδι, ο νεαρός Ισπανός συγκεντρώνει κάθε φορά όλα τα βλέμματα, εκεί όπου αγωνίζεται. Το μυστικό του είναι ότι «παίζει χωρίς πίεση και διασκεδάζει», όπως επισημαίνουν οι συμπαίκτες του.
Γεννημένος από Μαροκινό πατέρα και μητέρα από την Ισημερινή Γουινέα, ο Λαμίν Γιαμάλ, ο οποίος έγινε ο νεαρότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ σε Euro, περπατούσε στο γερμανικό γρασίδι, όπως συνήθιζε να περπατά για ολόκληρα απογεύματα, στην άσφαλτο της γειτονιάς του από τη Ροκαφόντα της Καταλονίας, όπου αφιερώνει κάθε του γκολ σχηματίζοντας με τα δάχτυλά του τον αριθμό 304, τα τρία τελευταία ψηφία του ταχυδρομικού κώδικα του σπιτιού του.
O Γιαμάλ είναι απόλυτα δεμένος με τον τόπο γέννησής του, τη Ροκαφόντα, μια από τις πιο φτωχικές γειτονιές της Καταλονίας. Ένα ταπεινό παιδί, γέννημα θρέμμα της φτωχογειτονιάς, ένα μαθητούδι που φοράει ακόμα σιδεράκια, αλλά με το ταλέντο του και μόνο, επιχειρεί να κατακτήσει τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Η οικογένειά του έχει γίνει πολλές φορές στόχος ρατσιστικών προκλήσεων από μέλη ακροδεξιού κόμματος, που χαρακτήρισαν την γειτονιά τους ως «πολυπολιτισμική κοπριά». Με το εντυπωσιακό γκολ – την κορυφαία στιγμή κατά πολλούς του Euro 2024 – που «κάρφωσε» ο Γιαμάλ με το αριστερό του πόδι στα δίχτυα της Γαλλίας στον ημιτελικό, έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής του κόσμου που σκοράρει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του τεράστιου Πελέ, που κατείχε από το 1958!
Όμως ο Γιαμάλ μέσα στο γήπεδο δεν είναι μόνος. Στο άλλο άκρο της επίθεση των «Φούριας Ρόχας» βρίσκεται ο 21χρονος Νίκο Γουίλιαμς. Αποτελεί ήδη ίνδαλμα στο Μπιλμπάο, έχοντας οδηγήσει την «Αθλέτικ» στην κατάκτηση του Κυπέλλου, αλλά και περιζήτητος και έξω από τη Χώρα των Βάσκων, αφού «Μπαρτσελόνα», «Άρσεναλ» και «Τσέλσι» κοιτούν με ενδιαφέρον προς το μέρος του.
Στο 1-0 επί της Ιταλίας, ο Νίκο Γουίλιαμς αναδείχτηκε MVP της αναμέτρησης και, όπως κάθε νέος της ηλικίας του, το πρώτο πρόσωπο που σκέφτηκε ήταν η μητέρα του. «Αυτό θα είναι ένα ωραίο δώρο για τη μαμά μου», είπε στις κάμερες όταν παρέλαβε το βραβείο.
Τα τελευταία χρόνια ο Γουίλιαμς αγωνίζεται στα «λιοντάρια» μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του Ινιάκι, κάνοντας και τα δύο αδέρφια την μητέρα τους Μαρία, πολύ περήφανη. Κάτι που δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί πριν από 31 χρόνια, όταν διέσχιζε παράνομα τον φράχτη της Μελίγια, ένα μεταλλικό φράγμα ύψους 10 μέτρων που χωρίζει την Ισπανία από το Μαρόκο, στην ομώνυμη πόλη της Βόρειας Αφρικής.
«Οι γονείς μου έφυγαν από τη Γκάνα και διέσχισαν ξυπόλητοι την έρημο Σαχάρα για να φτάσουν στην Ισπανία», είχε πει πριν από περίπου έναν χρόνο ο Ινιάκι σε συνέντευξή του. Αρχικά σχεδίαζαν να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Όμως, ένας οικογενειακός φίλος τούς είπε ότι τα πράγματα θα ήταν πιο προσιτά στην Ισπανία. Εγκαταστάθηκαν στο Μπιλμπάο, όπου γεννήθηκε o Ινιάκι το 1994.
Οκτώ χρόνια αργότερα ήρθε στη ζωή τους και ο Νίκο στην Παμπλόνα. Ο νεαρός ταλαντούχος επιθετικός της Εθνικής Ισπανίας, Γουίλιαμς, σε πρόσφατη συνέντευξή του, με όλη την αγνότητα και την αφοπλιστική αφέλεια ενός 21χρονου, δήλωσε: «Έχω δει δημοσιεύματα που μιλούν για το μέλλον μου, αλλά ειλικρινά δεν έχω ιδέα για τίποτα. Κανείς δεν μπορεί να σου πει για το μέλλον».
Το δίδυμο Γιαμάλ-Γουίλιαμς προκαλεί τρόμο. Οι φίλοι του ποδοσφαίρου γνώριζαν το ταλέντο του Λαμίν Γιαμάλ και του Νίκο Γουίλιαμς. Απλά, στο Euro 2024 επιβεβαιώνουν ότι είναι φτιαγμένοι για να κάνουν μεγάλα πράγματα. Οι δύο εξτρέμ της Εθνικής Ισπανίας είχαν περισσότερες από 100 ενέργειες στο παιχνίδι με την Γεωργία και σίγουρα μπορούν να προκαλέσουν μεγάλους μπελάδες σε οποιαδήποτε αντίπαλη ομάδα.
Την ίδια ώρα ο Νίκο Γουίλιαμς έγινε ο πρώτος παίκτης που σε έναν αγώνα Euro πετυχαίνει γκολ, δίνει ασίστ και δεν κάνει λάθος σε καμία πάσα. Εκείνος έβαλε το πρώτο γκολ του τελικού, μετά από πάσα του Γιαμάλ. Τα δύο νεαρά αστέρια της Εθνικής Ισπανίας, εκτός από ένα εξαιρετικό ποδοσφαιρικό δίδυμο στην επίθεση, είναι και ένα «αχτύπητο» παρεάκι. Απολάμβαναν την κάθε στιγμή στο πρώτο τους μεγάλο τουρνουά με το εθνόσημο της Ισπανίας στο στήθος…
Η πιο όμορφη στιγμή, για μένα, του Euro 2024, καταγράφηκε από τον τηλεοπτικό φακό, όχι στην κατάκτηση του τροπαίου, όχι σε κάποιο «χάι-λάιτ» ενός αγώνα, όχι σε μια φάση «χατ-τρικ» πριν από ένα εντυπωσιακό γκολ, όχι σε κάποια επιδέξια ντρίμπλα που υποκλίνεται ακόμα και ο αντίπαλος. Η μαγική αυτή στιγμή δεν ήταν καν αθλητική, αλλά βαθιά ανθρώπινη.
Γι’ αυτό ίσως να ήταν και ιδιαίτερη στιγμή. Γι’ αυτό ήταν και «μαγική»: Μετά το τέλος του αγώνα Ισπανία-Γεωργία και την πρόκριση της Εθνικής Ισπανίας στους «8», ο Λαμίν Γιαμάλ και ο Νίκο Γουίλιαμς «συλλαμβάνονται» από την αδιάκριτη τηλεοπτική κάμερα να αναζητούν ένα μπουκάλι νερό για να δροσιστούν.
Μόλις βρήκαν το μπουκάλι με το νερό, αποφάσισαν να παίξουν το κλασικό παιδικό παιχνίδι «πέτρα-ψαλίδι-χαρτί», για να δουν ποιος θα πιεί πρώτος νερό από το μπουκάλι. Κέρδισε ο Γουίλιαμς και δροσίστηκε πρώτος. Από το ίδιο μπουκάλι δροσίστηκε στη συνέχεια και ο Γιαμάλ.
Και δεν μπορεί παρά να είναι μια ξεχωριστή μαγική στιγμή αυτή, που αποκαλύπτει όλη την παιδική αθωότητα, όλο το μεγαλείο της αγνότητας της άδολης παιδικής ψυχής, ακόμα και μέσα σε μια τέτοια μεγάλη ποδοσφαιρική βραδιά.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, όπου οι ώριμοι συμπαίκτες τους πανηγύριζαν τρελά την πρόκριση της ομάδας τους, χοροπηδώντας αγκαλιασμένοι μεταξύ τους, την ώρα που κάποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ισπανίας σήκωναν στα χέρια τον προπονητή τους, ο Γιαμάλ και ο Γουίλιαμς έπαιζαν σαν… μωρά, για ένα μπουκάλι νερό! Η μαγεία κρύβεται σε απλές στιγμές!
Η εθνική ομάδα της Ισπανίας κατέκτησε – και δικαίως – το τρόπαιο του Euro 2024. Μετά από καιρό, πολλοί δεν θα θυμούνται καν ποιος ήταν ο μεγάλος νικητής. Δεν νομίζω όμως ότι θα ξεχαστούν κι εκείνοι που κέρδισαν τις εντυπώσεις σε αυτήν την διοργάνωση.
Θα μείνουν αξέχαστα τα στιγμιότυπα με τα δυο παιδιά που έπαιζαν στο χορτάρι σαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, αλλά συνάμα απολάμβαναν το παιχνίδι τους, όπως τα μικρά παιδιά…
Νομίζω πως, και για τους ίδιους τους δύο διάσημους πλέον πιτσιρικάδες, αυτή είναι μια ξεχωριστή μαγική στιγμή της ζωής τους, αλλά τώρα δεν το ξέρουν. Το μέλλον τους υπόσχεται πολλά!
Το ταλέντο τους ακόμα περισσότερα. Θα μεγαλώσουν, θα ωριμάσουν, θα γίνουν ακόμα καλύτεροι, θα γίνουν πάμπλουτοι και θα παίζουν μπάλα ως διάσημοι πια ποδοσφαιριστές. Δεν θα έχουν όμως τότε τη χαρά, όπως τώρα, να παίζουν σαν μικρά παιδιά!