Η 9η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας ή Ελληνοφωνίας συνδεδεμένη με την ημερομηνία θανάτου (9 Φεβρουαρίου 1857) του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Θεσμοθετήθηκε, δε, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας της Ελλάδας.
Βέβαια εκκρεμεί η αναγνώριση του εορτασμού αυτού από την Ουνέσκο ώστε να αποκτήσει την παγκόσμια νομιμοποίηση.
Αυτό βέβαια που είναι παγκόσμια αποδεκτό είναι ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.
Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1.620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοελληνικά).
Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ’ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη- κωδικοποιημένη μέσα σε λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.
Ένας από τους πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.
Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί), η γεωμετρία (σχήματα), η αρμονία (μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ = α- χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών.
27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα- αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500. Για να δούμε μερικά παραδείγματα:
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2 = 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ =
70+40+10+20+100+70+50 = 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου. Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
- Ομιλών
- Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
- Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
-Το πρώτο είναι η ομιλία
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους).
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο, άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
- Αριθμοί (μαθηματικά)
- Σχήματα (Γεωμετρία)
- Μουσική (Αρμονία)
- Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
1.Αστρονομία= αστήρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλλει τις ουράνιες σφαίρες.
2.Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: σύνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, έκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κ.τλ. κ.τλ. η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.
Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.
Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.
To ρήμα ερμηνεύω προέρχεται από το όνομα του θεού ΕΡΜΗ, που είναι ο θεός που, εκτός από έμπορος και ψυχοπομπός, βρίσκει τα χαμένα, κάτι σαν τον άγιο Φανούριο, ή δίδει εξήγηση σε άγνωστες έννοιες…
Στην αρχαιοελληνική γλώσσα ΛΑΣ σημαίνει ΠΕΤΡΑ=ΓΗ, ΛΑΤΟΜΕΙΟ=
ΤΟΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ
ΕΛ-ΛΑΣ σημαίνει ΕΛ=ΗΛ=ΘΕΟΣ .και ΛΑΣ= πέτρα άρα ΓΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ….
ΛΑΚΩΝΙΑ=ΠΕΤΡΑ ΚΩΝΙΚΗ (Υπάρχει πράγματι μια φυσική κωνική κορυφή στον Ταϋγετο).
Το μουσικό-αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο-μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας.
Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».
*Ο Δημήτρης Κων. Σαρρής είναι πρώην υφυπουργός, νομάρχης Ηρακλείου