Κομμάτι του ταξιδιού το σήμερα, το χθες, το αύριο.
Φορτωμένο επιθυμίες, ελπίδες αυτό το ταξίδι, αντιμέτωπο με μια ορφανή εγχώρια ομορφιά και μια ζέστη αφόρητη.
Σημείο συνάντησης: Πόρος, Δειλινά, Γιόφυρος, Καμίνια, Πατέλες, Ούλοφ Πάλμε…
Ο Αλέξης μπροστά και εμείς να προσπαθούμε να τον φτάσουμε σε ανηφόρες, κατηφόρες και χιλιοσκαμμένους δρόμους.
Δε ζούμε σε όμορφη, ασφαλή και καθαρή πόλη, το ξέρετε!
Εμείς το διαπιστώνουμε σε κάθε κομμάτι του ταξιδιού.
“Αλέξης Καλοκαιρινός, υποψήφιος δήμαρχος” τον ακούμε να λέει και απλώνει το χέρι σε θαμώνες μαγαζιών και κατοίκων που δροσίζονται στις αυλές τους .
Κι εκείνοι του δίνουν το χέρι και ξεσέρνουν τις καρέκλες τους ,του κάνουν χώρο να του μιλήσουν για όσα μέσα τους έχουν ενηλικιωθεί, για το Ηράκλειο που θέλουν, που θέλουμε και…τρέφουν την σχέση που έχει η λαχτάρα με το ταξίδι!
Έχω αποφασίσει να επισημαίνω τα κακώς κείμενα της πόλης και κατόπιν να τα παραμερίζω καθώς κάνω γκρο πλαν στην ομορφιά.
Μια μπουκαμβίλια που απλώνεται σαν μωβ σεντόνι ανάμεσα σε δύο δυτικές αυλές με θέα όλο το Ηράκλειο.
Μια ροδιά με δεκάδες ρόδια στη μέση ενός κεντρικού δρόμου.
Ένα θέατρο ερειπωμένο που μυρίζει μελλοντική αίγλη.
Μια γατούλα έξω από ένα μαγαζί με μάτια ασορτί με το πιατάκι για την τροφή της.
Παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο και οι γονείς τα παρακολουθού
Άνθρωποι μελίσσι με δέος στα μάτια να τρυγούν την Αγία γύρη των τοπικών Αγίων.
Ηλικιωμένοι να παίζουν πρέφα λες και το θρόισμα των χαρτιών ξορκίζει τη δύσκολη μέρα.
Ένα τεράστιο ερειπωμένο κτίριο στις Πατέλες, άλλο ένα στην Ούλοφ Πάλμε τα έχω ονειρευτεί …νηπιαγωγεία με πολύχρωμες αυλές και τοίχους, και μουσικές από φωνές παιδιών.
Νηπιαγωγός είμαι νηπιαγωγεία ονειρεύομαι
Η ομορφιά, τα παιδιά, η τέχνη, τα ζώα, σώζουν την πόλη εξάλλου, τον κόσμο, το σύμπαν….σώζουν και τα όνειρα!