Μετά από τόσα κακά που είχε διαπράξει ο Ναβουχοδονόσορ, εμείς θα έχουμε και θα πρέπει να έχουμε την απορία ποια θα ήταν η τιμωρία του θεού. Γιατί η ανθρώπινη δικαιοσύνη ίσως τον οδηγούσε στον αιώνιο θάνατο. Όπως θα δούμε όμως, άλλο πράγμα η δικαιοσύνη των ανθρώπων και άλλη του Θεού η φιλανθρωπία. Αφού βέβαια ο κάθε αμαρτωλός θα δείξει μετάνοια αληθινή. Σ’ αυτή την περίπτωση η δικαιοσύνη των ανθρώπων είναι η τιμωρία, η δε δικαιοσύνη του Θεού είναι η αγάπη. Και αυτό το βλέπουμε στην πράξη: Όταν ο Ναβουχοδονόσορ με τις παιδαγωγικές αυτές τιμωρίες αναγνώρισε τον Ύψιστο Θεό και προσευχήθηκε και μετανόησε, τότε εκείνος του χάρισε πάλι το αξίωμά του (Δαν. 4:26-34). Στον Ναβουχοδονόσορ, που αμάρτησε τόσο φοβερά και μετανόησε, χάρισε ο θεός τη συγχώρηση και τη βασιλεία. Αν λοιπόν κι εσύ μετανοήσεις και ζήσεις χριστιανικά, δεν θα σου χαρίσει την άφεση των αμαρτιών και τη βασιλεία των ουρανών; Φιλάνθρωπος είναι ο Κύριος. Γρήγορος στη συγχώρηση. Αργός στην τιμωρία. Κανείς λοιπόν, ας μην απελπίζεται για τη σωτηρία του. Ο Απ. Πέτρος, ο κορυφαίος των Αποστόλων φοβήθηκε μια δούλη και αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό. Μεταμελήθηκε όμως κι έκλαψε πικρά (Ματθ. 26: 69-75). Το κλάμα φανέρωσε την ολόψυχή του μετάνοια. Γι’ αυτό δεν έλαβε μόνο τη συγχώρηση για την άρνηση, αλλά και την αποκατάσταση στο αποστολικό αξίωμα. Έχοντας λοιπόν αδελφοί τόσα παραδείγματα ανθρώπων που αμάρτησαν και μετανόησαν και σώθηκαν, πρόθυμα κι εσείς να μετανοείτε και να εξομολογείστε. Έτσι θα λάβετε τη συγχώρηση των αμαρτιών σας και θ’ αξιωθείτε να κληρονομήσετε τη Βασιλεία των Ουρανών, μαζί με όλους τους Αγίους.