Μέρος 10ο
Ο Άγιος Κύριλλος θέλοντας να μας ενθαρρύνει συνεχίζει να μας παρουσιάζει ανθρώπους που αμάρτησαν στη ζωή τους, η αγάπη όμως του Θεού που καλύπτει πλήθος αμαρτημάτων τούς έδωσε με απλοχεριά το Μέγα Του Έλεος.
Να δούμε και άλλους αμαρτωλούς που βρήκαν τη Χάρη του Θεού στη ζωή τους. Όπως ο Αχαάβ, ο βασιλιάς της Σαμάρειας, υπήρξε υπερβολικά παράνομος, ειδωλολάτρης, προφητοκτόνος, ασεβής και άδικος.
Όταν όμως με τη βασίλισσα Ιεζάβελ σκότωσε τον Ναβουθαί και ήρθε ο προφήτης Ηλίας και τον απείλησε, αμέσως έδειξε μετάνοια. Ξέσκισε τη βασιλική ενδυμασία και φόρεσε τον πένθιμο σάκκο. Τι είπε τότε ο φιλάνθρωπος Θεός στον Ηλία; “Βλέπεις τη μετάνοια του Αχαάβ; Δεν θα τον τιμωρήσω!” (πρβλ. Γ’ Βασ. 20:29).
Συγχωρεί ο φιλάνθρωπος Θεός τον Αχαάβ, μολονότι έμελλε εκείνος να συνεχίσει τις αμαρτίες του. Ο Κύριος βέβαια, δεν αγνοούσε το μέλλον του, αλλά τώρα, στον καιρό της μετάνοιας, του χαρίζει την ανάλογη συγχώρηση. Είναι χαρακτηριστικό του δικαίου δικαστή, να ανταποκρίνεται κατάλληλα σε κάθε περίσταση που παρουσιάζεται.
Ο βασιλάς Ιεροβοάμ τελούσε θυσίες στον βωμό των ειδόλων. Επειδή πρόσταξε να συλλάβουν τον προφήτη που τον κατέκρινε για την ειδωλολατρία, το χέρι του έμεινε ξερό. Μόλις δοκίμασε την τιμωρία του Θεού, παρακάλεσε τον προφήτη: “Προσευχήσου στον Κύριο για μένα” (Γ’ Βασ. 13:6).
Αποτέλεσμα της μετάνοιας ήταν να γιατρευτεί το χέρι του. Αν ο προφήτης γιάτρεψε τον Ιεροβοάμ, ο Χριστός δεν μπορεί να σώσει εσένα, συγχωρώντας τις αμαρτίες σου;
Αυτά μας λέει ο Αγιος Κύριλλος…
(Συνεχίζεται)