Στην Παλαιστίνη, στην περιοχή της Γαλιλαίας, βρίσκεται η πόλη Ναζαρέτ όπου μεγάλωσε ο Χριστός μας, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν και Γαλιλαίο ή Ναζωραίο. Κοντά δε στη Ναζαρέτ υψώνεται το όρος (το βουνό) Θαβώρ.
Μια μέρα, λίγο πριν τη σύλληψη και τη σταύρωσή του, ο Κύριος βρέθηκε με τους μαθητές του κοντά στο βουνό αυτό. Άφησε τους εννιά στους πρόποδες του βουνού για να ξεκουραστούν κι αυτός με τους άλλους τρεις, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, ανέβηκε στην κορυφή για να προσευχηθεί.
Καθώς ο Κύριος προσευχόταν, ξαφνικά και μπροστά στα μάτια των τριών μαθητών του συνέβη το εξής καταπληκτικό: Η μορφή του Δασκάλου τους άλλαξε! Το πρόσωπό του έλαμπε σαν ήλιος και τα ρούχα του έγιναν λευκά σαν το φως! Δηλαδή μεταμορφώθηκε τελείως!
Την ίδια στιγμή παρουσιάστηκαν δίπλα του οι δύο μεγάλοι προφήτες, ο Μωυσής και ο Ηλίας, και άρχισαν να μιλούν μαζί του για τα πάθη του και την ανάστασή του. Οι τρεις μαθητές τρόμαξαν πολύ με τα όσα έβλεπαν, αλλά ο θαρραλέος Πέτρος βρήκε το κουράγιο, καθώς θυμήθηκε τα λόγια του δασκάλου του ότι σε λίγες μέρες οι Αρχιερείς και οι Γραμματείς θα τον συλλάβουν, ότι θα τον ταπεινώσουν όσο πιο πολύ μπορούν, ότι θα τον καταδικάσουν και ότι στο τέλος θα τον σταυρώσουν και νομίζοντας ότι θα μπορούσε να τον σώσει απ’ αυτούς, είπε στον Ιησού: “Kύριε, καλά είναι να μείνουμε εδώ. Αν θέλεις, μπορούμε να φτιάξουμε τρεις σκηνές, μια για Σένα, μια για τον Μωυσή και μια για τον Ηλία”.
Αλλ’ ενώ ο Πέτρος έλεγε αυτά, ένα ολόφωτο σύννεφο σκέπασε τον Ιησού και τους δύο προφήτες και οι μαθητές έπαψαν να τους βλέπουν. Συγχρόνως ακούστηκε μέσα από το σύννεφο μια φωνή που έλεγε: “Αυτός είναι ο γιος μου ο αγαπητός. Να υπακούετε σ’αυτόν!”.
Οι μαθητές, όταν είδαν τη φωτεινή νεφέλη και άκουσαν μέσα απ’ αυτήν την ουράνια φωνή, φοβήθηκαν τόσο πολύ που έπεσαν με το πρόσωπο στη γη. Ο Κύριος τότε πήγε κοντά τους και τους είπε: “Σηκωθείτε και μη φοβάστε!”. Εκείνοι, σαν άκουσαν τη φωνή του, αναθάρρησαν. Σήκωσαν το κεφάλι τους και άνοιξαν τα μάτια τους.
Έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι τόσο η νεφέλη όσο και οι προφήτες είχαν εξαφανιστεί. Μόνο ο Κύριος στεκόταν μπροστά τους και με τη μορφή που τον ήξεραν!
Στο δρόμο της κατάβασης από το βουνό, τους παρήγγειλε να κρατήσουν μυστικά τα όσα είδαν και άκουσαν και να μην πουν σε κανένα απολύτως τίποτε μέχρις ότου αναστηθεί εκ νεκρών. Έτσι, ο Κύριος μας έδειξε στους τρεις αγαπημένους του μαθητές, για την εχεμύθεια των οποίων ήταν απόλυτα σίγουρος, τη δόξα και το μεγαλείο του και ότι αυτός και μόνον αυτός είναι ο άρχοντας και ο εξουσιαστής του κόσμου και των ανθρώπων, ζωντανών και πεθαμένων, γιατί αυτό μαρτυρούσε η παρουσία στο θαύμα της Μεταμόρφωσης του ζωντανού στον ουρανό Ηλία και του νεκρού στον άδη Μωυσή.
Η Μεταμόρφωση του Κυρίου έγινε παρουσία μόνο των τριων μαθητών για τους δύο λόγους: Αφενός, για να μην κλονιστεί η πίστη τους στο πρόσωπό του εξαιτίας των θλιβερών γεγονότων της σύλληψης, της καταδίκης και της σταύρωσής του που σε λίγες μέρες θα ακολουθούσαν και αφετέρου, γιατί έπρεπε το όραμα της Μεταμόρφωσης να κρατηθεί μυστικό μέχρι την ανάστασή του, πράγμα που ίσως δεν θα μπορούσε να συμβεί, αν όλοι οι μαθητές ήσαν παρόντες.
Τη Μεταμόρφωση του Κυρίου μας γιορτάζουμε σήμερα 6 Αυγούστου. Λόγω της αυστηρής νηστείας του 15αύγουστου επιτρέπεται μόνο η ψαροφαγία.
Στους ιερούς ναούς μας για αρκετές μέρες θα ακούμε το παρακάτω υπέροχο απολυτίκιο: “Μεταμορφώθης εν τω Όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου· Φωτοδότα, δόξα σοι”.
*Ο Μανώλης Ροδιτάκης είναι τ. εκπαιδευτικός και ειδικός πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών