Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (Μ.Ι.Ε.Τ.) έχει προσφέρει πολλά στην ανάπτυξη των γραμμάτων μας με την πολλαπλή του δράση και ιδιαίτερα με τις λαμπρές του εκδόσεις. Τα τελευταία χρόνια με τη διεύθυνση του Διονύση Καψάλη, ποιητή, μεταφραστή, δοκιμιογράφου και εξαίρετου πνευματικού ανθρώπου σχεδόν υποκαθιστά αντάξια το κράτος, που όλοι μας γνωρίζουμε ότι ελάχιστα ενδιαφέρεται για την πραγματική παιδεία, αλλά τελείως προσχηματικά συνεχώς μεταρρυθμίζει επιδερμικά το εκπαιδευτικό σύστημα κατά τη διάθεση του εκάστοτε Υπουργού.
Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και οι Εκδόσεις του Μ.Ι.Ε.Τ. παραμένουν στην κορυφή και με την ποιότητά τους βοηθούν στους φοιτητές και στο ευρύτερο κοινό να εμπλουτίσουν τον πνευματικό τους ορίζοντα.
Θα περιοριστώ σε μια τελευταία έκδοση του Μ.Ι.Ε.Τ. «Η Κρητική Ποίηση στα χρόνια της Αναγέννησης. 14ος – 17ος αιώνας». Είναι μια τρίτομη έκδοση περίπου 2000 σελίδων με συγγραφέα τον Πανεπιστημιακό Καθηγητή Στέφανο Κακλαμάνη. Ο Στέφανος Κακλαμάνης υπηρέτησε αρκετά χρόνια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και σήμερα υπηρετεί στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.
Είναι άριστος δάσκαλος με πολλούς μαθητές. Αφιερώθηκε με πολύ κόπο στη μελέτη της κρητικής λογοτεχνίας και οι έρευνες του σε επιμέρους φιλολογικά προβλήματα έδωσαν απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα.
Ο Στέφανος Κακλαμάνης σε δύο συνέδρια που είχε οργανώσει για τον Ερωτόκριτο βοήθησε τη μελέτη σε βάθος του κορυφαίου αυτού έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Έχουν εκδοθεί δυο σχετικοί τόμοι.
Το τρίτομο αυτό έργο είναι πραγματικός θησαυρός. Στον πρώτο τόμο, που ονομάζει Εισαγωγή, δίδεται αναλυτικά η ιστορική συγκυρία και το ιστορικό πλαίσιο που επέτρεψε στην Κρήτη την αρμονική συνύπαρξη των Βενετών με τους Κρητικούς. Προηγήθηκαν φυσικά πολλές επαναστάσεις, αλλά τελικά πραγματώθηκε ένα θαύμα που δείχνει ότι η πολιτισμική αλληλεπίδραση και όχι η σύγκρουση μπορεί να δώσει νέα ώθηση σε όλους τους τομείς.
Στους άλλους δύο τόμους έχουμε αναλυτική ανθολογία απ’ όλα τα έργα που οδήγησαν στην άνθιση των γραμμάτων με πλήρεις κατατοπιστικές εισαγωγές για κάθε έργο. Παραμένει πάντα για συζήτηση, γιατί κυριάρχησε το κρητικό ιδίωμα ακόμα και στους Βενετούς που με πολλούς αγώνες θα γίνει βάση της σημερινής δημοτικής γλώσσας με το Σολωμό και το Σεφέρη.
Το έργο του Στέφανου Κακλαμάνη είναι μια προσφορά προς τον τόπο μας και αποδεικνύει το υψηλό επιστημονικό του ήθος. Επειδή η επιστήμη προχωρεί στα σκοτεινά και η έρευνα δεν έχει ποτέ τέλος περιμένουμε και από άλλους και από τον ίδιο ακόμα περισσότερα για να φωτιστεί μια περίοδος που σωστά ονομάζεται Αναγέννηση και δυστυχώς δεν υπήρξε στην υπόλοιπη Ελλάδα.
*Ο Ζαχαρίας Καραταράκης είναι φιλόλογος