Έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε που η “κιβωτός’ Βούλιαξε μέσα στον κατακλυσμό των καταγγελιών για τις συνθήκες διαβίωσης, των περιστατικών κακοποίησης ανηλίκων και της κακοδιαχείρισης, σε πέντε τουλάχιστον δομές της αναφερόμενης ελληνικής Μ.Κ.Ο.
Στην προκαταρκτική έρευνα που διέταξε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών οι εξηγήσεις των υπεύθυνων κρίθηκαν αόριστες και ανεπαρκείς γι’ αυτό το θέμα παραπέμφθηκαν οριστικά για περαιτέρω διερεύνηση μέχρι την τελική απόφαση, στην αρμοδιότητα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Είναι αλήθεια ότι μετά τις αποκαλύψεις και τις αναφερόμενες εξελίξεις η κοινωνία υπέστη τρομερό σοκ, με αποτέλεσμα να σταματήσουν οι χορηγίες και οι προσφορές των ανθρώπων προς την “Κιβωτό του κόσμου” προκαλώντας απώλεια εμπιστοσύνης εκείνων που πίστευαν ότι με λίγα ή πολλά που έδιναν συμμετείχαν στην αναγέννηση και την σωτηρία των φιλοξενούμενων παιδιών.
Μια άλλη υπόθεση είναι τώρα η αιτία που μας ξαναγύρισε πίσω στη συζήτηση που κάνουμε για την “Κιβωτό” η περίπτωση ύποπτης φιλανθρωπίας του “Άλλου Ανθρώπου” όπως γραφόταν με Α κεφαλαίο.
Ένας υποδειγματικός λαϊκός ήρωας που με το καζάνι και την κουτάλα του έκανε χιλιάδες ανθρώπους να του στέλνουν το υστέρημα τους και άλλους να του κάνουν προσφορές, για την λειτουργία της κοινωνικής κουζίνας του, ξαφνικά αποδείχτηκε πραγματικά “άλλος άνθρωπος” διαφορετικός περισσότερο από ότι παρουσιαζόταν.
Ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος ξεκίνησε τη λειτουργία της στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 109 στο Μεταξουργείο το έτος 2011.
Πρόκειται για μια αυτοδιαχειριζόμενη ομάδα από εθελοντές και πολλοί από αυτούς ήταν επώνυμοι, όλοι όσοι τα τελευταία χρόνια της κοινωνικής κουζίνας δούλεψαν μαζί με τον ιδρυτή της.
Είναι πολλοί εκείνοι που είδαν και ήξεραν όλα αυτά που οι ίδιοι καταγγέλλουν σήμερα τα θλιβερά, τα κακώς κείμενα και απομακρύνθηκαν κρατώντας κλειστό το στόμα τους.
Ήταν καλοπροαίρετοι εθελοντές αυτοί που είδαν και ήξεραν που κατέληγαν τα περισσότερα τρόφιμα και οι δωρεές.
Σε ποια παιχνίδια στοιχημάτων, φρουτάκια και μπουζουκομάγαζα ξοδεύονταν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ήξεραν και δεν είχαν το θάρρος να το πουν αλλά κρατούσαν κλειστό το στόμα τους.
“Ο Άλλος Άνθρωπος” μετά την δημοσιοποίηση του πορίσματος της Αρχής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες δήλωσε :
“Ουδέν επιλήψιμο ουδέν μεμπτό υπάρχει σε βάρος του “Άλλου Ανθρώπου”.
Δεν έχω εταιρείες, δεν έχω κρυφά οχήματα, δεν έχω στο όνομα μου ούτε ακίνητα ούτε αυτοκίνητα…”.
“Διαπομπεύομαι χωρίς να μου έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία”.
Πάντα υπήρχε μια υποψία στο υποσυνείδητο των, πως ίσως κάποιοι μαζί με το κοινωνικό έργο που υπηρετούν, μπορεί και να βάζουν χρήματα στην τσέπη τους.
Τα τελευταία χρόνια τα περιστατικά είναι πολλά και έχουν αποκαλυφθεί πολλές περιπτώσεις Μ.Κ.Ο. διαφόρων δραστηριοτήτων ακόμη και εκείνων που ασχολούνται με την μεταναστευτική κρίση , ότι βγάζουν χρήματα περισσότερα από εκείνα που δικαιολογημένα χρησιμοποιούν για το σκοπό που εργάζονται.
Το πανελλήνιο συγκλονίστηκε με την υπόθεση της “Κιβωτού” και οι μέχρι τώρα αποκαλύψεις ήταν αρκετές για να γκρεμίσουν το έργο της οργάνωσης, σε αντίθεση με το γνωμικό που λέει ότι όλοι οι κατηγορούμενοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου σε αυτό.
Η πρόσφατη αποκάλυψη του πορίσματος της Αρχής για το ξέπλυμα χρήματος στην λειτουργία της κοινωνικής κουζίνας είναι ίσως το τελειωτικό κτύπημα κατά της φιλανθρωπίας.
Θα το σκεφτούν καλά οι πολίτες από εδώ και πέρα για να δώσουν από το υστέρημα τους έστω και ένα ευρώ σε οποιαδήποτε φιλανθρωπική οργάνωση ή άλλη Μ.Κ.Ο.
Ειδικότερα ιδρύματα ή μεγάλες εταιρείες είναι ακόμη δυσκολότερο να προσφέρουν τις χορηγίες που μέχρι τώρα έκαναν με μεγάλη ευκολία.
Μετά τα παραπάνω αλλά και άλλα πολλά που έχουν γίνει και δεν έχουν αναδειχθεί ούτε καθόλου συζητηθεί και αφού τα θέματα αυτά είναι σοβαρά αφού η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία κινδυνεύουν να χάσουν την πραγματική τους έννοια, πρέπει επιτέλους η πολιτεία να έρθει να δώσει λύση.
Απαιτείται κατάρτιση και δημιουργία νέου αυστηρού νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας των Μ.Κ.Ο., διαφορετικά να προχωρήσει στην κατάργησή των.
Να αναβαθμίσει και να υποστηρίξει τις κρατικές, δημοτικές και εκκλησιαστικές προνοιακές – φιλανθρωπικές δομές, που υποτίθεται ότι λειτουργούν με μεγαλύτερη σοβαρότητα, εγκυρότητα και έλεγχο της αποτελεσματικότητάς των.