Στον απόηχο της καταστροφής που προκάλεσε η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, η ελληνική κοινή γνώμη εξακολουθεί να βρίσκεται σαστισμένη και απογοητευμέ-νη, ενώ μεγάλη μερίδα των πολιτών επίσης αμήχανα διερωτάται για τα αίτια και εκφράζει απορία ακούγοντας τη δήλωση του πρωθυπουργού, ότι αναλαμβάνει την ευθύνη.
Αναζητώντας την απάντηση στα κείμενα των ειδικών αναλυτών διαπιστώνουμε ότι η έννοια της πολιτικής ευθύνης είναι αμφιλεγόμενη έκφραση, ιδιαίτερα παρεξηγημένη και ταλαιπωρημένη. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο χωρίς να εννοούν κάτι συγκεκριμένο, ενώ κανονικά η πολιτική ευθύνη πρέπει να ταυτίζεται με τα βασικές αρχές της δημοκρατίας. Δεν νοείται δηλαδή καμία λειτουργία του δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης, χωρίς ανάληψη ήσ καταλογισμό πολιτικής ευθύνης.
Η αντικειμενική πολιτική ευθύνη συνδέεται με το γεγονός πως όταν κάποιος ασκεί μια συγκεκριμένη πολιτική αρμοδιότητα, εξ ορισμού έχει την ευθύνη για ότι συμβαίνει στον τομέα του από τυχόν λάθη η παραλείψεις του, όπως απολαμβάνει και το πολιτικό όφελος όταν τα πράγματα εξελίσσονται θετικά στον ίδιο τομέα.
Συνεπώς σε αντίθεση με την επικρατούσα στο δημόσιο λόγο αντίληψη ότι η πολιτική ευθύνη είναι κάτι αόριστο, σχεδόν υπεκφυγή από τις άλλες μορφές πειθαρχικής και ποινικής ευθύνης, θεωρείται υπό την ορθή της έννοια κάτι πολύ πιο χειροπιαστό και συγκεκριμένο.
Είναι προφανές ότι περιλαμβάνει διαδικασία καταλογισμού ευθυνών συνεπειών και πολιτικού κόστους.
Η πολιτική ευθύνη που αναλαμβάνει ένας πολιτικός δεν μεταβιβάζεται και δεν παραχωρείται. Απλά μεταδίδεται στους υφιστάμενους υπεύθυνους αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς, χωρίς να αποτελεί εξαίρεση των συνεπειών εκείνος που την αναλαμβάνει.
Προφανώς η καταστροφή οφείλεται σε ένα σπάνιο ακραίο φυσικό-καιρικό φαινόμενο, όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αιωρούνται κατηγορίες συσσωρευμένης αδράνειας, έλλειψης ορθής εκτίμησης κινδύνου και συσσωρευμένων προβλημάτων κι ελλειμμάτων υποδομής, περιβάλλοντος και χωροταξικού σχεδιασμού.
Δεν είναι μόνο πολιτική ευθύνη, είναι πολιτικό χρέος να αποκατασταθεί το χάος της ανεξέλεγκτης δόμησης που απειλεί ανθρώπινες ζωές. Οτιδήποτε καταστρέφει δάση και ακρογιαλιές πρέπει να ξηλωθεί. Είναι χρέος απέναντι στους νεκρούς, στους ζωντανούς, μα πιο πολύ είναι χρέος για τις επόμενες γενιές.
Οι περιοχές που επλήγησαν πρέπει να ανοικοδομηθούν σε νέα βάση που θα εγγυάται τη νομιμότητα, το σεβασμό στο περιβάλλον και στον άνθρωπο.
Ο πρωθυπουργός μέχρι σήμερα δεν έχει αναλάβει όπως έχει δηλώσει την πολιτική ευθύνη που του αναλογεί. Απλώς απέδωσε τις ευθύνες και ζήτησε την παραίτηση των αρμοδίων κρατικών λειτουργών.
Ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την εθνική τραγωδία από την καταστροφική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική σημαίνει σεβασμό στο δικαστικό πόρισμα για τα αίτια και τις συνθήκες που συνετέλεσαν στην εκδήλωση της φονικής πυρκαγιάς, θέτοντας εαυτούς και αλλήλους άμεσα στη κρίση και την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.