Ήταν μια Κυριακή του Μάρτη και συγκεκριμένα, την Κυριακή στις 15 Μαρτίου 1953, όταν εκατό περίπου Καστρινές κυρίες και αρκετές δεσποινίδες της πόλης μας, συ-γκεντρώθηκαν στην λέσχη Ηρακλείου προκειμένου να συμβάλλουν στη σύσταση παραρτήματος του Λυκείου των Ελληνίδων. Ήδη στην Αθήνα λειτουργούσε αυτό εδώ και πενήντα χρόνια.
Από το Ηράκλειο είχαν έλθει σε συνεννόηση με τις κυρίες που αποτελούσαν το κεντρικό συμβούλιο του ιδρύματος της πρωτεύουσας και έλαβαν έγγραφη εξουσιοδότηση, προκειμένου να προχωρήσουν στην ίδρυση του εδώ παραρτήματος.
Όλη η προεργασία αυτή, κράτησε περίπου ένα τρίμηνο και όλα ήταν έτοιμα για να προχωρήσουν. Στην όλη κίνηση επρωτοστάτησαν οι κυρίες Αννα Κατσουλογιώργη και Χρυσούλα Ξανθουδίδου, εκλήθηκαν βέβαια με έγγραφες προσκλήσεις τα εγγραφέντα μέλη να προσέλθουν στη λέσχη Ηρακλείου για να εγκρίνουν και τυπικά την σύσταση του παραρτήματος και στη συνέχεια να εκλέξουν με ψηφοφορία το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο.
Γύρω στις δέκα το πρωί η μεγάλη αίθουσα γέμισε από κυρίες και δεσποινίδες. Στη συνέχεια δια βοής, εξελέγη προσωρινή πρόεδρος η κυρία Αγλαΐα Βογιατζάκη και γραμματέας η κυρία Αννα Κατσουλογιώργη. Η Πρόεδρος εισήγαγε το θέμα στα μέλη του παραρτήματος και έδωσε τον λόγο στην κυρία Χρυσούλα Ξανθουδίδου, η οποία με αντικειμενικότητα, ακρίβεια και με γλυφυρότατο ύφος, εξέθεσε το ιστορικό του θέματος αναπτύσσοντας τους σκοπούς τους οποίους επιδιώκει το Λύκειον των Ελληνίδων, αναγνώσασα και επεξηγήσασα ταυτοχρόνως ορισμένα άρθρα του καταστατικού.
Τελειώνοντας την παρουσίασή της η κυρία Χρυσούλα Ξανθουδίδου, καταχειροκροτήθηκε από τις παρευρισκόμενες! Ακολούθως δια βοής εξελέγησαν ως μέλη της Εφορευτικής Επιτροπής, προκειμένου να φέρουν σε πέρας τις αρχαιρεσίες, οι κυρίες Ιερωνυμάκη, Δαμιανάκη και Γραμματικάκη. Πριν αρχίσει η ψηφοφορία η Ευτυχία Εργαζάκη αντέδρασε σχετικά με το νόμιμο και κανονικό αφού ισχυρίσθηκε ότι πριν από την ψηφοφορία έπρεπε να προηγηθεί πρόσκληση μέσω των εφημερίδων με την οποία θα καλούνταν όλες οι κυρίες του Ηρακλείου να μετάσχουν της ψηφοφορίας εφόσον κάτι τέτοιο επιθυμούν.
Βέβαια υπήρξε και αντίθετη άποψη προς την κυρία Εργαζάκη από την Ελεωνόρα Κατεχάκη, η οποία διευκρίνισε ότι η ψηφοφορία περιορίζεται μόνο μεταξύ των μελών του παραρτήματος τα οποία έχουν ειδοποιηθεί εγγραφής και βρίσκονται στη συνέλευση. Άραγε δεν χρειάζοταν καμία άλλη πρόσκληση δια του τύπου.
Την ίδια άποψη είχε και ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Γαλενιανός, ο οποίος παρίστατο και συγκεκριμένα ο ίδιος τόνισε ότι τόσο στις δημοτικές, όσο και στις βουλευτικές εκλογές δικαίωμα έχουν όλες οι ενήλικες γυναίκες της πόλεως μας. Όταν όμως πρόκειται για εκλογή ενός σωματείου ως προς την διοίκηση του, σύμφωνα με το νόμο, δικαιούνται να παίρνουν μέρος μόνο τα εγγεγραμμένα μέλη.
Η πρόταση της κυρίας Εργαζάκη απορρίφθηκε δια βοής και η ψηφοφορία έγινε με μοναδική και υποδειγματική τάξη και απέδωσε τα παρακάτω αποτελέσματα. Στα 83 μέλη που εψήφισαν, έγκυρα ψηφοδέλτια βρέθηκαν 82.
Ετσι κατά σειρά ψήφων εξελέγησαν οι παρακάτω κυρίες:
1) Αγλαΐα Βογιατζάκη και Ελένη Γιαμαλάκη παίρνοντας 82 ψήφους 2) Σοφία Αμαριώτου με 81 ψήφους 34) Μαρίκα Ιερωνυμάκη, Βικτωρία Καλλιατάκη και Χρυσούλα Ξανθουδίδου με 80 ψήφους 4) Ελπίδα Αγγελιδάκη ακι Καίτη Γουναλάκη με 79 ψήφους 5) Αννα Κατσουλογιώργη και Σμάγδα Κωνσταντινίδου ανά 78 ψήφους 6) Ελεωνόρα Κατεχάκη και Πιπίνα Περάκη με 76 ψήφους 7) Ελένη Μανδαλενάκη και Μαργαρίτα Μπουρνέλλου με 74 ψήφους 8) Ευαγγελία Τζουλάκη και Μαρίκα Γραμματικά ανά 72 ψήφους 9) Αγγελική Γεωργιάδου ανά 70 ψήφους 10) Ευτυχία Βουσβούνη και Σπέρω Δαμιανάκη με 69 ψήφους 11) Αφροδίτη Πίκουλα με 68 ψήφους 12) Κλειώ Περδικογιάννη, Τιτίκα Ζαχαριουδάκη και Πιπίνα Χριστοφίδου ανά 62 ψήφους 13) Γιούλα Φαμελιάδου με 46 ψήφους και 14) Μαρία Διαλλυνά με 27 ψήφους.
Όλες αυτές οι κυρίες θα αποτελέσουν το πρώτο είκοσι πενταμελές διοικητικό συμβούλιο του ιδρύματος. Έτσι ξεκίνησε η ίδρυση του παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων Ηρακλείου στηριζόμενη στην εθελοντική διάθεση, την τόσο έντονη εκείνων των κυριών και φυσικά των διοικήσεων που υπηρέτησαν αυτόν τον θεσμό. Εκείνες οι κυρίες ιεράρχησαν τα προβλήματα, γιατί πίστευαν στον συνάνθρωπο, είχαν αρχές. Ποιός μπορεί να μην υποκλιθεί στις δραστηριότητές και στην προσφορά της αείμνηστης Χρυσ. Μπουρλώτου;
Ποιός μπορεί να μη σταθεί στην ίδρυση σχολής αναλφάβητων γυναικών, στην οποία πρωτοστάτησε η αείμνηστη πρόεδρος Αγλαΐα Βογιατζάκη;
Ποιος μπορεί να αγνοήσει την αγάπη όλων αυτών των κυριών, του τότε και του σήμερα, τις Προέδρους και τα Διοικητικά συμβούλια του παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων Ηρακλείου;
Ας θεωρηθεί η αναφορά μου αυτή αφενός ένα μνημόσυνο σε εκείνες τις κυρίες και αφετέρου μία κίνηση ευγνωμοσύνης και ευχαριστιών στις κυρίες του σήμερα.