Αυτός που προσεύχεται ομιλεί με τον Θεό. Για να ομιλεί όμως με τον Θεό θέλει να πει ότι τον γνωρίζει. Ο Όσιος Σιλουανός λέει ότι πολλοί προσεύχονται προφορικά ή προτιμούν να προσεύχονται με βιβλία. Και αυτό καλό είναι και ο Κύριος δέχεται την προσευχή τους.
Αν όμως κανείς προσεύχεται και σκέφτεται άλλα πράγματα, ο Κύριος δεν εισακούει αυτή την προσευχή. Η αδιάλειπτη προσευχή προέρχεται από την αγάπη και χάνεται εξαιτίας της κατακρίσεως, της αργολογίας και της ακράτειας. Όποιος αγαπάει το Θεό, αυτός μπορεί να Τον σκέφτεται μέρα και νύχτα, γιατί το να αγαπάς τον Θεό καμιά εργασία δεν το παρεμποδίζει. Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία και πού βρίσκεται.
Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύχτα.
Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στον Θεό και δίνεται απ’ Αυτόν σ’ όσους έχουν ταπεινή καρδιά σ’ όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημά τους ενώπιον του Κυρίου.
Σ’ όποιον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη του και την ελευθερία να τον αγαπάει. Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία. Γιατί πολλοί δυστυχώς την ελευθερία την μετατρέπουν σε ασυδοσία: Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο από την ελευθερία του Θεού και από την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Σ’ αυτά βρίσκει η ψυχή του ανθρώπου ανάπαυση και χαρά.
Συνεχίζοντας ο Όσιος Σιλουανός λέει: Η καρδιά μου πονάει για όλο τον κόσμο και προσεύχομαι με δάκρυα γι’ αυτόν, να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν τον Θεό, να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού.
(Συνεχίζεται)
Εμμ. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος