Με το τελευταίο σφύριγμα του Αργεντινού διαιτητή στη Μόσχα έπεσε και η αυλαία για το κορυφαίο γεγονός της χρονιάς σε παγκόσμιο επίπεδο, το Μουντιάλ.
Η Γαλλία, για δεύτερη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης είναι ξανά παγκόσμια πρωταθλήτρια, 20 χρόνια μετά την κατάκτηση του τροπαίου ως διοργανώτρια χώρα.
Ο, τι γεγονότα και να συμβούν κατά την περίοδο αυτών των αγώνων, πόλεμοι, σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, φαντάζουν τόσο ασήμαντα μπροστά σε ένα χατ-τρικ του Ρονάλντο, του Μέσι ή του Νεϊμάρ!
Η μεγάλη όμως μαγεία του ποδοσφαίρου έγκειται στην ψευδαίσθηση που δημιουργεί στον θεατή του πως κι εκείνος συμμετέχει ενεργά, ταυτίζεται με τα ινδάλματά του και έχει ρόλο στον αγώνα. Μάλιστα του προσδίδει την δυνατότητα να αποκτά και αρμοδιότητες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Έτσι, από τον αναπαυτικό καναπέ του, καθοδηγεί τον τηλεοπτικό αγώνα και υποδυόμενος τον προπονητή της ομάδας που υποστηρίζει, συμβουλεύει τους παίχτες του πώς να δίνουν την μπάλα, άλλες φορές επαινώντας τους και άλλες πάλι βρίζοντάς τους που δεν υπάκουσαν τις συμβουλές του.
Στις δύσκολες στιγμές του παιχνιδιού κι ενώ νιώθει πως αδικείται η ομάδα που υποστηρίζει, αναλαμβάνει ρόλο διαιτητή, «στολίζοντας» τον πραγματικό ρέφερι με κοσμητικά επίθετα, όπως «άχρηστος», «ανίδεος» και «πουλημένος». Σε κάθε περίπτωση πάντως παραμένει πιστός οπαδός και «θύμα» της γοητείας του «Βασιλιά των σπορ»!
Γεννιέται όμως εδώ το ερώτημα: «Πώς κατάφερε ο άνθρωπος να μετατρέψει το δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο, στο πλέον διεφθαρμένο άθλημα;»
Η απάντηση είναι απλή! Όσο η ανθρώπινη ματαιοδοξία προβάλλεται ως πρώτη προτεραιότητα, το «ευγενές» άθλημα της διαφθοράς θα κυριαρχεί επί όλων των αθλημάτων!
Ας ξεκινήσουμε όμως από την κορυφή του «παγόβουνου». Εκεί θα συναντήσουμε το «αφεντικό» της μπάλας σε παγκόσμιο επίπεδο, την γνωστή FIFA, η αλλιώς την «Διεθνή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία». Πρόκειται για μια τεράστια ιδιωτική εταιρεία που εμπορεύεται το ποδόσφαιρο ανά την Υφήλιο, με αποκλειστικό γνώμονα και μόνο τον ένα και μοναδικό «Θεό» του καπιταλισμού, το χρήμα, αγνοώντας και καταστρατηγώντας αθλητικά ιδεώδη και πνευματικές αξίες!
Λειτουργεί ως μονοπώλιο και έχει όλα τα χαρακτηριστικά της μαφίας. Η λίστα των σκανδάλων στους κόλπους της FIFA, με στημένους αγώνες και παράνομες εξαγορές, είναι ατελείωτη. Έχει διεθνή επιρροή, ελέγχει και υποτάσσει νόμους, ανθρώπους και ομάδες, σε κάθε γωνιά του πλανήτη που κλωτσάνε μπάλα. Τα τελευταία δε χρόνια που η τηλεόραση δημιούργησε μια τεράστια επιπλέον αγορά με το 30% της ανθρωπότητας να παρακολουθεί ποδόσφαιρο, οι αξιώσεις της FIFA αλλά και τα κέρδη της εκτοξεύθηκαν. Ας δούμε όμως τι λένε και οι αριθμοί:
Η βιομηχανία του ποδοσφαίρου σε παγκόσμια κλίμακα αποφέρει ετησίως 225 δισ. δολάρια, υπερβαίνοντας, κατά πολύ μάλιστα, τα κέρδη της μεγαλύτερης πολυεθνικής εταιρείας του πλανήτη. Η Αγγλία διαθέτει την μεγαλύτερη επιχείρηση ποδοσφαίρου από όλες της χώρες του κόσμου, ενισχύοντας με τα κέρδη της τους «φορολογικούς παραδείσους» με ποσά που ξεπερνούν τα 7 δισ. λίρες.
Στην Ιταλία η βιομηχανία ποδοσφαίρου φιγουράρει ανάμεσα στις δέκα μεγαλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας. Στην Ελλάδα της αδιαφάνειας, δεν θα μάθουμε ποτέ το πραγματικό μέγεθος του «ευγενούς» αθλήματος της διαφθοράς του ποδοσφαίρου, αλλά όλοι έχουμε πάνω-κάτω την ίδια αίσθηση…!
Εδώ μάλιστα, δυστυχώς, προχωρήσαμε και ένα βήμα παραπέρα. Έχουμε επιτρέψει την εμφάνιση φαινομένων διαφθοράς ακόμα και σε ακαδημίες ποδοσφαίρου, πληγώνοντας ψυχές μικρών παιδιών, που θέλουν απλά να αθλούνται και όχι να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και το σχόλιο γίνεται μετά λόγου γνώσεως…
«Το ποδόσφαιρο είναι η μόνη θρησκεία που δεν έχει άθεους», υποστηρίζει ο Εδουάρδο Γκαλεάνο και έχει δίκιο! Οι «ορκισμένοι» οπαδοί της «στρογγυλής θεάς» υπερέχουν σε αριθμό των οπαδών του Χριστιανισμού αλλά και εκείνων του Μωαμεθανισμού! Ο οπαδός μιας ποδοσφαιρικής ομάδας είναι πιστός σε αυτήν και δεν την αλλάζει με καμία κυβέρνηση. Κόμμα μπορεί να αλλάξει, αλλά ομάδα ποτέ!
Το γεγονός αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και το εκμεταλλεύονται οι ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, οι οπαδοί μπορούν να αποτελέσουν εν δυνάμει οποιαδήποτε στιγμή μια κρίσιμη μάζα χειραγώγησης, από έναν επίδοξο καπιταλιστή ιδιοκτήτη της ομάδας τους, με σκοπό να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα τους.
Έχοντας δε επενδύσει, ο ιδιοκτήτης της ομάδας, μέρος των κερδών του στα ΜΜΕ, θα είναι σε θέση να διαμορφώσει ένα ισχυρό πλέγμα εξουσίας που ασκεί πολιτική άμεσα και έμμεσα, χρηματοδοτώντας και κατευθύνοντας κόμματα και πολιτικούς, υποστηρίζοντας φυσικά κατ’ αυτόν τον τρόπο τα δικά του και μόνο ιδιωτικά συμφέροντα.
Όλοι εμείς οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι, οφείλουμε να παραμένουμε πιστοί οπαδοί του αθλήματος που μας ευχαριστεί, αλλά και της αγαπημένης μας ομάδας και όχι του εκάστοτε εφήμερου τυχοδιώκτη ιδιοκτήτη της, όπως ακριβώς θα πρέπει να παραμένουμε πιστοί στις αρχές και στις αξίες μας, αλλά κυρίως συνεπείς στην ανεπηρέαστη ατομική μας συνείδηση! Αλλιώς, τη χάσαμε την μπάλα!
* Ο Γιάννης Μοσχονάς είναι εκπαιδευτικός