Αν κοιτάξει κάποιος προς τα πίσω,  από τα πολύ παλιά χρόνια, θα διαπιστώσει ίδιες και ολότελα απαράλλαχτες αντιδράσεις πολλών στις επιτυχίες ενός διπλανού μας που κατόρθωσε να φτάσει κάπου υψηλότερα από το σύνηθες επίπεδο της κοινωνίας.

Ζήλια, φθόνος, κακία και τόσα άλλα θα μπορούσαμε να προσάψουμε σε αυτή την ανεξήγητη συμπεριφορά μεγάλης μερίδας συνανθρώπων μας. Όμως, αν παρατηρήσουμε με κάπως μεγαλύτερη προσοχή  ορισμένες λεπτομέρειες αυτών των αντιδράσεων στην εποχή μας, θα διαπιστώσουμε ότι όσα αναφέραμε για το παρελθόν, ωχριούν σε ετούτα που διαδραματίζονται μπροστά μας.

Τους τελευταίους μήνες όλοι, λίγο πολύ, ζήσαμε μαζί τις αγωνιώδεις σωματικές και ψυχικές προσπάθειες δύο νεαρών παιδιών μας που ασχολούνται σε επαγγελματικό επίπεδο με το αγώνισμα του τένις τα οποία κέρδισαν την αγάπη και το θαυμασμό των περισσότερων εξ’ ημών αφού εκτός από τους εαυτούς τους τίμησαν με τον τρόπο αυτό και τη χώρα προέλευσής τους. Δυστυχώς για άλλη μια φορά, όμως, ακούστηκαν αλλά περισσότερο γράφτηκαν, από πολλούς μύρια όσα για αυτά, αχαρακτήριστα στην πλειονότητα των περιπτώσεων.

Περιδιαβαίνοντας στο διαδίκτυο, ειδικά, εκεί πια η κατάσταση είναι από κάθε πλευρά αφόρητη. Μεγάλος αριθμός από τους γνωστούς-αγνώστους της δαιδαλώδους ψηφιακής περιοχής, επιτέθηκαν με αήθεις  χαρακτηρισμούς στα δύο νεαρά παιδιά. Δήθεν ότι το συγκεκριμένο σπορ είναι ελιτίστικο, ότι προσφέρει αμύθητα χρηματικά ποσά στους συμμετέχοντες αθλητές, ενώ στην περίπτωση της κοπέλας, δεν παρέλειψαν να συνδέσουν την ίδια με τη σχέση της με γόνο γνωστής πολιτικής οικογένειας της χώρας και ότι άλλο μπορεί κάποιος να φαντασθεί.

Βέβαια για να είμαστε περισσότερο ειλικρινείς το αναφερθέν φαινόμενο δεν αφορά μόνο τους παραπάνω νεαρούς.  Λίγο καιρό πριν, την περασμένη άνοιξη, συγκεκριμένα, με την έναρξη της πανδημίας στα μέρη μας, ο γνωστός μας επιδημιολόγος γιατρός Σωτήρης Τσιόδρας, έγινε στόχος των ίδιων στην ουσία ατόμων, προφανώς λόγω της μεγάλης δημοσιότητας που πήρε το όνομά του  με την άμεση εμπλοκή του στη διαχείριση και στον περιορισμό της μετάδοσης της πανδημίας στην ελληνική κοινωνία και την στενή, αναγκαστικά, σχέση που όφειλε να έχει με υψηλά ευρισκόμενα πολιτικά πρόσωπα.

Όμως ο ίδιος λόγω της ηλικίας και πείρας του, ίσως, γρήγορα αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να ειπωθεί αργότερα και αποτραβήχτηκε τεχνηέντως στα παρασκήνια, κατευθύνοντας κατά πάσα πιθανότητα απ’ εκεί, και εκ του ασφαλούς, τις απαραίτητες δέουσες ενέργειες εναντίον του επικίνδυνου επελαύνοντος κορονοϊού.

Η έξαρση αυτού του κοινωνικού κατήφορου σίγουρα οφείλεται και στην μεγάλη εξάπλωση της χρήσης του διαδικτύου, όπου ο καθένας κάτω από την κάλυψη της ανωνυμίας, κατηγορεί, σχολιάζει και υβρίζει τον οποιονδήποτε έχει άλλη αντίθετη άποψη απ’ αυτόν. Εδώ όμως είχαμε να κάνουμε με επιτυχίες δυο νέων, αλλά ο οχετός των απαράδεκτων σχολίων συνέχισε παρ’ όλα αυτά ακάθεκτος το δρόμο του.  Σε πολλούς απ’ αυτούς τους σχολιαστές,  βαθύτερο κίνητρο υπήρξε η πολιτική αντιπαράθεση με ό,τι πετυχημένο και αναγνωρισμένο, προσπαθώντας να τους προσάψουν τις όποιες κατηγορίες.

Σίγουρα είναι ένα φαινόμενο που θα συνεχισθεί, δεν υπάρχει αμφιβολία, και σε επόμενες παρεμφερείς επιτυχίες άλλων. Ο άκρατος λαϊκισμός, η προσπάθεια καλλιέργειας μίσους και έχθρας από συγκεκριμένους πολιτικούς κύκλους, επενδύοντας στο θυμικό περισσότερο των ατόμων και όχι στη λογική,  είναι μια εξήγηση. Παρατηρώντας σήμερα την πολιτική ζωή του τόπου, φτάνει και αρκεί να καταλάβεις πολλά.

Η κατασπίλωση χαρακτήρων, η απόρριψη των πάντων, οι αήθεις προσωπικές επιθέσεις για απώτερο προσωπικό και κομματικό όφελος, δίνουν και παίρνουν και βρίσκονται σταθερά στη ημερησία διάταξη.  Αλλά και οι κοινωνιολόγοι και ίσως κάποιες ειδικότητες της ιατρικής, μάλλον,  θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στην εν λόγω συζήτηση.

Πρόσφατα η Ακαδημία Αθηνών  εξέλεξε ως τακτικό μέλος της τον γνωστό στην χειρουργική κοινότητα Ανδρέα Τζάκη. Πρωτοπόρος στις μεταμοσχεύσεις και αναγνωρισμένος σε όλο τον κόσμο, ο καθηγητής αυτός ανέπτυξε πρωτοποριακές τεχνικές ειδικά στον τομέα των σπλαχνικών μεταμοσχεύσεων,  με τρομακτικό και αξιοσημείωτο κλινικό, εκπαιδευτικό, ερευνητικό και συγγραφικό έργο στο βιογραφικό του σημείωμα.

Ανάλογες ήταν έως τώρα και οι τιμητικές διακρίσεις του, όχι μόνο στις ΗΠΑ όπου δραστηριοποιείται εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά και σε αρκετές χώρες στον κόσμο. Αλήθεια μπορεί κάποιος να φαντασθεί τι θα γινόταν εάν ο συγκεκριμένος επιστήμονας δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα, ή τι θα λάβει χώρα εάν πέσει στην παγίδα και αρχίσει να εμφανίζεται εις τα καθ’ ημάς; Έ, ας αφήσουμε και κάτι για τη φαντασία του αναγνώστη!