Ο αγώνας συνεχίζεται από τα πολιτικά παλικάρια που έχουν μπει στο στίβο μάχης και επικαλούνται κάθε μορφής τεχνάσματα για να επιτύχουν εν τέλει τον σκοπό τους. Η επιστολική ψήφος βρίσκεται στο παρθενικό της ταξίδι πιλοτικά, τώρα τι ακριβώς αποτελέσματα θα έχει, είναι άγνωστο.
Στο κάτω κάτω της γραφής και άλλα πράγματα είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, όμως συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Τι θέλω να πω όμως με αυτήν μου την εικασία. Είναι οι ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονται την όλη διαδικασία της ψηφοφορίας που, ούτε λίγο ούτε πολύ, έχουν στην κανονικότητά τους την απόκλιση λάθους και αλλοίωσης αποτελέσματος έως και 12 τοις εκατό.
Με λίγα λόγια δώδεκα τοις εκατό απόκλιση λάθους και αλλοίωσης αποτελέσματος συν την αποχή που φτάνει το ύψος του 51 τοις εκατό, φτάνουμε στο ποσοστό του 63 τοις εκατό. Μας μένει το 37 τοις εκατό για όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το κυβερνών κόμμα επικαλείται το 41 τοις εκατό αυτοδυναμία και πάει λέγοντας.
Όλα τα υπόλοιπα κόμματα θα πάρουν το υπόλοιπο από την πίτα που δεν υπάρχει, απλά την επικαλούνται τεχνητά όλοι μαζί. Τρέχουν ιδρωμένοι με μένος και αλλάζουν εν κινήσει πουκάμισα από τον ιδρώτα, γιατί δεν προλαβαίνουν, πρέπει οπωσδήποτε να αναρριχηθούν στην πολυπόθητη καρέκλα της εξουσίας.
Γιατί δεν μας λένε καλύτερα για το ένα και κάτι δισεκατομμύριο που χρωστάνε και το έχουν κάνει γαργάρα, σφυρίζοντας αδιάφορα. Απότομα όλους τους έπιασε ο πόνος για τους πολίτες που τους έχουν αφήσει κυριολεκτικά στην μοίρα τους. Δεν προσφέρουν τίποτα αυτές οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών στους πολίτες.
Αντιθέτως τους έχουν εξαντλήσει από κάθε ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια. Τα ξεπούλησαν όλα σαν ληστρικές συμμορίες σε κλεπταποδόχους συνεταίρους τους στο εξωτερικό. Πέντε μνημόνια με τέσσερις απανωτές ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, με σκληρές και επώδυνες περικοπές παντού, τρώγοντας τα χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία για συντάξεις των ασφαλισμένων, αφήνοντας πίσω συντρίμμια και πάνω από 28.000 συμπολίτες μας που δεν άντεξαν όλη αυτή την βάναυση κακοποίηση και έδωσαν τέλος στην ζωή τους.
Κατάφεραν μια τρύπα στο νερό κυριολεκτικά, γιατί αυτή την στιγμή υπάρχει μια πρωτόγνωρη αύξηση του δημοσίου χρέους που έχει τριπλασιαστεί και αγγίζει το μέγεθος περίπου των 412 δισεκατομμυρίων ευρώ. Για όλα αυτά τα παραπάνω επιτεύγματα των ευεργετών μας πολιτικών που έχουν παλέψει και έχουν καταφέρει την τρύπα στο νερό και για πολλά άλλα που έχουν καταφέρει φίλες και φίλοι μου.
Να έχουμε χάσει την εθνική κυριαρχία της χώρας για εκατό χρόνια, να αμφισβητούν και συνάμα να διεκδικούν όλες οι γείτονες χώρες από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Να μην υπάρχει κοινωνικό κράτος προστασίας των πολιτών. Όποιος έχει χρήματα θα καρπωθεί την ομπρέλα της υγείας και θα μπορεί να διεκδικήσει ακόμα και για να παλέψει για την υγεία του και για την ζωή του.
Όποιος είναι αντίθετος στις ιδέες τους αυτομάτως και χωρίς πολλά-πολλά, ποινικοποιείται, σύμφωνα με τους νόμους που έχουν ψηφίσει. Και ας έχουμε περάσει σαν χώρα Μάτι – Πλημμύρες Μάνδρα- Πλημμύρες Θεσσαλία- Χαλκιδική πυρκαγιές και Έβρος -παρακολουθήσεις Predator και το πρόσφατο πριν ένα χρόνο μετά που είχαμε εγκληματικές παραβλέψεις κατά εξακολούθηση, με μια ασφάλεια ανύπαρκτη από ανεπαρκές σύστημα επίβλεψης στο πιο βασικό μέσο μεταφοράς που οδήγησε στον θάνατο 57 συνανθρώπους μας.
Σύμβαση 717 που τσέπωσαν τόσες κυβερνήσεις πολλά δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων, αλλά αυτή είναι και η αχίλλειος πτέρνα που είναι και ο τίτλος προγενέστερης μου αρθρογραφίας. Ακούω για εγγυήσεις κατηγορουμένων που φτάνουν στο ένα εκατομμύριο οχτακόσιες χιλιάδες ευρώ και αναρωτιέμαι πού τα βρίσκουν αυτά τα χρήματα, από το μισθό τους.
Τώρα θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος, γιατί η βαλίτσα έχει πάει αλλού. Καταντήσαμε σαν χώρα, νέοι πολιτικοί να μπαίνουν με καταθέσεις 15 χιλιάδες ευρώ και σε δύο χρόνια να έχουν εννιακόσια πενήντα χιλιάδες ευρώ. Αποκτούν πενήντα και πάνω ακίνητα ο καθένας-μιά τους και τα νοικιάζουν, τα οποία κάποια προέρχονται από πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας πολιτών.
Κατασπαράζουν τα σπίτια με την βοήθεια των δικών τους ανθρώπων που είναι στα ξένα φανς τύπου ΠΑΤΣΗ, που και τα ξένα φανς από ό,τι φαίνεται είναι ένα παραμύθι που έχουν πλάσει οι ίδιοι. Κρύβονται ίσως πίσω από αυτά τα φανς οι ίδιες οι τράπεζες που τις διέσωσε ο ελληνικός λαός με τέσσερις ανακεφαλαιοποιήσεις, τους έχουν υπαλλήλους. Μας κατάντησαν να έχουμε τα πιο ακριβά καύσιμα στην ευρωζώνη.
Την ακριβότερη τιμή ηλεκτρικής ενέργειας από τους κολλητούς τους, τις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας που αισχροκερδούν εις βάρος των άμοιρων πολιτών. Να ζούμε με τα πιο ακριβά είδη πρώτης ανάγκης σε σούπερ μάρκετ. Να έχουμε την πιο υψηλή φορολογία και ενώ δεν παρέχουν τίποτα στους πολίτες, γιατί οι φόροι που πληρώνουμε σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα είναι ανταποδοτικά τέλη, δηλαδή πληρώνουμε φόρους να έχουμε δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλεια, δικαιοσύνη, κοινωνικό κράτος, δομές για ποιότητα ζωής.
Αυτοί μας προσφέρουν μόνο χρέη. Αλλά για να μην είμαι άδικος, μας παρέχουν άφθονο σανό και υποσχέσεις για επιστολές στην κομισιόν και στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι προχθές μας έλεγαν για τις επιστολές του Χρήστου, τώρα το άλλαξαν. Σε λίγο θα το πιστέψουν και οι ίδιοι.
Την επιστολή όπως είναι και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών, να τη στείλετε στον εαυτό σας, γιατί όλοι εσείς οι πολιτικοί σωτήρες των τελευταίων δεκαετιών καταντήσατε σε αυτό το χάλι την χώρα μας. Κλείνοντας θα σας υπενθυμίσω μόνο να σκεφτείτε το μέλλον αυτής της ιστορικής χώρας, με την τόσο βαριά ιστορία πολιτισμού, που διεθνώς είναι σημείο αναφοράς στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια, πως έχει καταντήσει και μετά με το χέρι στην καρδιά να πράξετε ό,τι σας πει η καρδιά σας.
Ο Ηλίας Σ. Παλιεράκης είναι αρθρογράφος – στιχουργός