Τρίτη 10 Νοεμβρίου 1942 και έρχεται ο επίσκοπος Πέτρας Διονύσιος προκειμένου να παραστεί της πανηγύρεως. Μετέβη μαζί με τον ιερέα Ξυδά Εμμανουήλ Σταθάκη. Δεν αργεί εκείνο το απόγευμα του Μεγάλου Εσπερινού η σήμανση του συναγερμού, μαζί με επιδρομή αγγλικών αεροπλάνων, τα οποία είχαν σκοπό να βομβαρδίσουν στόχους της πόλη μας μαζί με το λιμάνι.
Έπεσαν πολλές βόμβες, άλλες αστόχησαν και άλλες προκάλεσαν ζημιές. Ο Επίσκοπος αρνήθηκε να μεταβεί σε καταφύγιο, πιστεύοντας στη βοήθεια του Αγίου! Τελικά έγινε ο Εσπερινός χωρίς φωταγωγία φυσικά, η οποία λόγω του πολέμου δεν επιτρεπόταν όπως μας πληροφορεί ο θεολόγος Νικόλαος Παπαμιχαλάκης.
Ο όρθρος άρχισε την 6η πρωινή. Λιτανεία έγινε γύρω από το ναό, όπως έγινε και η ευλόγηση των άρτων. Ο αρχιερέας αρνήθηκε να ενδυθεί την αρχερατική στολή στον σολέα, όμως με προτροπή του ιερέα Γ. Κριτσωτάκη το δέχθηκε μιας και η μέρα το καλούσε και τα έθιμα της μεγάλης αυτής εορτής του Μεγάλου Κάστρου δεν έπρεπε να παραβιαστούν. Ποιοι ήταν οι κληρικοί που πήραν μέρος κατά τον εσπερινό και την λιτανεία όμως;
Οι αρχιμανδρίτες Ευγένιος (Ψαλιδάκης), ο Διονύσιος, ο Σιναΐτης Ιάκωβος, οι ηγούμενοι Αγκαράθου Γεράσιμος, Βιδιανής Λασιθίου Δωρόθεος, ο οποίος στη συνέχεια τουφεκίσθηκε από τους Γερμανούς για την εθνική του δράση. Επίσης οι ιερομόναχοι Αγκαράθου Μάξιμος, Γεννάδιος, Νικηφόρος, Τιμόθεος και οι ιερείς Γ. Κριτσωτάκης, Γ. Κυπριωτάκης, Χαρίδημος, Παναγιώτης και Νικηφόρος. Τέλος οι διάκονοι Μιχαήλ, Μακάριος, Γρηγόριος και Γεώργιος Απαλάκης που ήταν και ο διάκονος του αρχιερέα. Φήμες δεν εψάλησαν αφού ο αρχιερέας δεν επιθυμούσε κάτι τέτοιο.
Παρόλα αυτά όμως ανήλθε στη Μητρόπολη και δέχθηκε ευχές για την μεγάλη αυτή γιορτή της πόλης μας. Εκεί τον προσφώνησαν ο αρχιμανδρίτης Ευγένιος Ψαλιδάκης και ο οικονόμος του Αγίου Ματθαίου Ιάκωβος. Το απόγευμα της εορτής έγινε και η κηδεία της μαθήτριας Λυκείου Αυγής Ανωγειανάκη η οποία σκοτώθηκε κατά τους αγγλικούς βομβαρδισμούς της παραμονής μαζί με άλλους Ηρακλειώτες. Ένας από αυτούς ήταν ο υπάλληλος τραπέζης Ζαφειράκης.
Η επόμενη χρονιά του 1943 ήταν κάπως διαφορετική. Την παραμονή στον μικρό Άγιο Μηνά λειτούργησε ο αρχιμανδρίτης Διονύσιος όπου επετράπη η πανηγυρική κωδωνοκρουσία αλλά και ο φωτισμός κατά τον πληρέστερο τρόπο. Στη μεγάλη εκκλησία έγινε ο Εσπερινός για τα σχολεία και λειτούργησαν ο ιερέας Γ. Κυπριωτάκης με τον διάκονο Μιχαήλ.
Αργότερα έγινε ο Μεγάλος Εσπερινός και χοροστάτησε ο Λάμπης και Σφακίων Ευγένιος (Ψαλιδάκης), Διονύσιος, Ιάκωβος (Σιναΐτης), ο προηγούμενος Επανωσήφη Τιμόθεος, οι ιερείς Μηνάς, Νικηφόρος, Παναγιώτης, Νικόλαος Κανιωτάκης, Γ. Κυπριωτάκης, Αντώνιος (εφημέριος Πυργούς Μαλεβιζίου) και οι διάκονοι Μιχαήλ, Γρηγόριος και Κορνήλιος.
Την επομένη, ημέρα της εορτής του πολιούχου Αγίου Μηνά, την 6η π.μ. άρχισε η ακολουθία του όρθρου. Στην μικρή εκκλησία ιερούργησαν ο ιερεύς Μηνάς και ο διάκονος Μιχαήλ. Εκεί πήγαν και λειτουργήθηκαν με συνοδεία τα άπορα παιδιά του ΕΟΧΑ, φιλανθρωπικού συλλόγου κατοχικής περιόδου. Ο ΕΟΧΑ είχε διαιρέσει την πόλη μας σε τομείς. Το τρίτο τμήμα που υπάγονταν η ενορία του Αγίου Μηνά είχε πρόεδρο τον δραστήριο ιερέα Γ. Κριτσωτάκη. Σε αυτό το τμήμα είχαν καταταγεί εργαζόμενες κυρίες και δεσποινίδες από κάθε κοινωνική τάξη του Ηρακλείου και χωρίς καμία κοινωνική επιλογή προσέφεραν υποδειγματικά και παραδειγματικά.
Θα ήταν ευχής έργον στις μέρες μας να υπάρχουν τέτοιες εστίες ανθρωπιάς και προσφοράς. Τέτοιες κινήσεις θύμιζαν τις πρώτες χριστιανικές αδελφότητες στις οποίες δεν υπήρχαν διακρίσεις. Ας επανέλθουμε όμως στην ημέρα της εορτής. Ευλογήθηκαν όπως συνηθίζεται οι άρτοι και από τους επισήμους υπήρχε η παρουσία του νομάρχη αφενός και αφετέρου παρουσία της αντιπροσωπείας των γερμανικών Αρχών.
Δίπλα στον ιεράρχη Λάμπης και Σφακίων Ευμένιο παρέστησαν και συνιερούργησαν οι αρχιμανδρίτες Ευγένιος, Διονύσιος, Ιάκωβος, ο ηγούμενος Αγκαράθου Μακάριος (τέως διάκονος του Αγίου Τίτου, ο προηγούμενος του Επανωσήφη Τιμόθεος, ο ιερομόναχος Αγκαράθου Τιμόθεος (τέως διάκονος του μητροπολίτη Κρήτης Τιμοθέου), οι ιερείς ν. Κωνιωτάκης, Αντώνιος και Νικηφόρος και οι διάκονοι Γρηγόριος και Κορνήλιος.
Μετά το ευαγγέλιο ο επίσκοπος μίλησε περί αγάπης και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας προεχειρίσθη σε οικονόμο ο ιερομόναχος Αγκαράθου Τιμόθεος. Μετά το τέλος ο αρχιερέας προσήλθε στη Μητρόπολη, όπου προσφέρθηκαν αναψυκτικά και προσφώνησαν αυτόν ο αρχιμανδρίτης Ευγένιος και ο οικονόμος Ιάκωβος.
Τέλος ακολούθησε δεξίωση στο τρίτο τμήμα ΕΟΧΑ όπου προσήλθαν ο αρχιμανδρίτης Ευγένιος Ψαλιδάκης, ο διευθυντής του Ερυθρού Σταυρού πρώην τελώνης Περάκης, ο θεολόγος Νικόλαος Ζευγαδάκης και άλλοι. Τα προστατευόμενα παιδιά έψαλαν το απολυτίκιο του Αγίου Μηνά, τον ύμνο του Ερυθρού Σταυρού και η εκδήλωση έκλεισε με ομιλία του αρχιμανδρίτη Ευγένιου.
Δύσκολοι εκείνοι οι καιροί, δύσκολα τα χρόνια για όλους. Όμως η πίστη και η ελπίδα ένωνε τους ανθρώπους, τους όπλιζε με δύναμη για αγώνα, προκειμένου να αποκτήσουν την ελευθερία τους, να ζήσουν ειρηνικά και χαρούμενα, να δημιουργήσουν!