Όλα όσα παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό στο εσωτερικό της μείζονος αντιπολίτευσης, προκαλούν πολλά ερωτηματικά, αμφιβολίες και συζητήσεις στους πολίτες. Ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός ξεκίνησε, όπως καλά γνωρίζουμε, από χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά και έφτασε σε ζηλευτά και πρωτόγνωρα επίπεδα, με αποκορύφωμα την πενταετή διακυβέρνηση της χώρας.
Όμως, η αποχώρηση του επικεφαλής, έθεσε σε εγρήγορση και κινητοποίηση τους υποψήφιους προέδρους του κι’ έτσι άρχισε ένας υφέρπων πόλεμος ανάμεσα στους πέντε γνωστούς. Φυσικά ενώ θα έπρεπε να εστιαστούν στις ιδέες τους, στα όσα πρεσβεύουν, ή θα πράξουν σε περίπτωση επιτυχίας της προσπάθειας, άλλα διαβάζουμε και ακούμε συνεχόμενα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.
Το γεγονός, παράλληλα, ότι κάποια στελέχη της παλιάς γενιάς των πολιτικών της εν λόγω παράταξης με πολλές δεκαετίες πολιτικής εμπλοκής στην πλάτη τους και στο βιογραφικό τους σημείωμα, βρέθηκαν απέναντι σε πολλά από όσα δήλωσαν οι υποψήφιοι, μας δίνει το ερέθισμα να αναλογισθούμε κάποια πράγματα και να καταλήξουμε σε ανάλογα συμπεράσματα.
Φυσικά τη μερίδα του λέοντος συγκέντρωσε η καινούργια αιφνίδια υποψηφιότητα και ο μη αναμενόμενος μέχρι πρότινος διεκδικητής της ηγεσίας του κόμματος, Στέφανος Κασσελάκης, η οποία τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της πολιτικής σκηνής. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι αντέδρασαν με διάφορους τρόπους. Κάποιοι έξυπνα, άλλοι με διπλωματικό τρόπο κι’ άλλοι με πιο επιθετική χροιά. Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια καινούργια εποχή όπου η πολιτική ενεπλάκη έξυπνα και αξιοθαύμαστα με την επικοινωνία.
Είναι παρ’ όλα αυτά άξιον απορίας γιατί μόλις τώρα αντέδρασαν με αυτόν τον τρόπο οι έμπειροι στην πολιτική ‘γέροντες’ του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα διαρρεύσαντα έτη της κατρακύλας του κόμματός τους τηρούσαν προκλητική σιγή ιχθύος. Δεν ενδιαφέρονταν τότε για την πορεία της παράταξής τους και νοιάστηκαν πρόσφατα;
Δεν έβλεπαν το προηγούμενο διάστημα την συνεχιζόμενη κατρακύλα και μάλιστα σε συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αποτέλεσμα της ανεκδιήγητης πολιτικής συμπεριφοράς και της απίθανης αντιπολίτευσης του ηγέτη της παράταξης, την οριστική, κατά τα φαινόμενα, απαξίωση από μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος; Γιατί τότε έκλειναν το στόμα και τώρα ξαφνικά ενεργοποιήθηκαν και ενδιαφέρθηκαν;
Παράξενα πράγματα συμβαίνουν εδώ! Προφανώς ή συμφωνούσαν σε πολλά, ή δεν είχαν το σθένος να διαφωνήσουν με την γενικότερη τακτική του προέδρου ή δεν ξέρω τί άλλο πιθανόν να εξελισσόταν στα παρασκήνια. Και τώρα, με την ανυπαρξία ηγεσίας εξακοντίζουν τα βέλη εναντίον της όποιας ανανέωσης. Μέχρι πότε, όμως;
Σε λίγες μέρες αρχίζουν οι διαδικασίες για την εκλογή του νέου ηγέτη της παράταξης, με άγνωστα αποτελέσματα παρά τις γενόμενες, φανερές ή κρυφές, σφυγμομετρήσεις. Πολλά από τα στελέχη της πήραν την απόφασή τους και την δημοσιοποίησαν. Άλλα, προτιμούν να δημιουργήσουν φιλίες ή να εκμεταλλευτούν μελλοντικές συμμαχίες.
Ο καινούργιος υποψήφιος με “αμερικανικές” περγαμηνές το γνωρίζει καλά, ή σίγουρα του το εμφύσησαν καταλλήλως οι πολύπειροι σύμβουλοί του. Η προσπάθεια κατάληψης του κόμματός εκ των έξω και όχι εκ των έσω δημιουργεί καινούργιες συνθήκες στον πολιτικό αυτό σχηματισμό. Πολλοί ομιλούν ήδη για πλήρη μεταμόρφωσή του στα πρότυπα άλλων, ευρωπαϊκών ή αμερικανικών, σε περίπτωση νίκης του Κασσελάκη.
Τα σενάρια για διάσπαση ή αποχώρηση πολλών από εκεί, πάνε κι’ έρχονται. Ανεξάρτητα πάντως από το αποτέλεσμα, το μόνο βέβαιο είναι ότι η χώρα έχει ανάγκη από σοβαρή και ισχυρή αντιπολίτευση, όπως έχει επίσης απόλυτη ανάγκη και από μια εξίσου ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση για γρήγορες και σωστές αποφάσεις και κυρίως ενέργειες!
*Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι δ/ντής Χειρουργικής- συγγραφέας