– Κύρια πηγή της δυστυχίας των ανθρώπων είναι οι ίδιοι οι εαυτοί τους – Οι συνετοί άνθρωποι πριν έρθουν οι δυστυχίες τις (λαϊκή σοφία)
– προλαβαίνουν. Οι τολμηροί, αν συμβούν, τις διορθώνουν (Πιττακός)
Η προκοπή ενός λαού και η ευεργετική του παρουσία στον κόσμο καλλιεργείται κι αναπτύσσεται με τη σωστή παιδεία. Η παιδεία με τους πολλούς φορείς της (οικογένεια, σχολείο, εκκλησία, πολιτεία, κοινωνία) είναι το θεμέλιο και ο δρόμος καταξίωσης των λαών.
Η οικογένεια (όχι με την ευρύτερη έννοια) είναι ο πρώτος και βασικός φορέας της παιδείας. Είναι θεμελιακός θεσμός κι το πρώτο κύτταρο της κοινωνίας. Είναι το μεγάλο σχολείο αγωγής των παιδιών και των νέων. Στηρίζεται στην ελευθερία, εργατικότητα και υπευθυνότητα των μελών.
Η κρίση στη σημερινή ελληνική οικογένεια είναι αποτέλεσμα της κρίσης του ελληνικού πνεύματος. Της κρίσης της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ελευθερίας. Προπαντός όμως της υπαρξιακής κρίσης όπου οι ανθρώπινες αξίες, η παράδοση και τα βιώματα των Ελλήνων ποδοπατούνται.
Η ελληνική οικογένεια ζει σήμερα μεγάλη κρίση όπου τα πάντα γκρεμίζονται και αμφισβητούνται. Ο γάμος “το μέγα μυστήριο” της Εκκλησίας μας, συνεχώς αλλοιώνεται και αλλοτριώνεται με τις αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις και νομοθεσίες. Με τα διαζύγια να βγαίνουν με απλές συμβολαιογραφικές πράξεις.
Η κοινωνική συνοχή τινάζεται στον αέρα. “Κοίταζε τον ευατό σου. Άφησέ τους άλλους. Η ζωή είναι μόνο στον παρόντα κόσμο. Δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατο. Κλείσε τ’ αυτιά σου στα παραμύθια της Χαλιμάς“. Ο αθεϊσμός σ’ έξαρση. Ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός σ’ έξωση. Αφήστε τα παιδιά να τα σπάζουν όλα. Πρέπει να ‘ναι απελευθερωμένα, διακηρύσσουν οι “σοφοί παιδαγωγοί”.
Οι συμβουλές των γονιών για καλή συμπεριφορά και “καλά παιδιά“ είναι ξεπερασμένες. Η τραπεζαρία της οικογένειας με τη μυρωδιά του σπιτικού φαγητού, την ομορφιά και την προσευχή στα γεύματα και δείπνα ξεχάστηκε. Το σπίτι της οικογένειας έγινε ξενοδοχείο, σε πολλούς ανθρώπους. Τα παιδιά τους, με τα κλειδιά στις τσέπες μπαινοβγαίνουν όποια ώρα θέλουν. Είναι τα εύκολα θύματα των εκμεταλλευτών και απατεώνων. Το οικογενειακό καταφύγιο όπου ο άνθρωπος καλλιεργεί και διασώζει την προσωπικότητά του ερημώνεται.
Η οικογένεια, ο μεγάλος παιδαγωγός στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και την ένταξή τους στην κοινωνία, υπολειτουργεί ή δεν λειτουργεί καθόλου. Ο οικογενειακός αντίλαλος των θυσιών, της αγάπης, δικαιοσύνης, ανιδιοτέλειας και συμμετοχής στις χαρές και λύπες των άλλων δεν ακούγεται. Ούτε φαίνεται μεταλλαγή του “εγώ” στο εμείς”. Φτάσαμε στην καθιέρωση του “δούναι – λαβείν” και όχι στις πράξεις προσφοράς και θυσίας. Πράξεις χαράς κι ευτυχίας.
Η σημερινή οικονομική και ηθική κρίση της πατρίδας μας τραυμάτισε επικίνδυνα την οικογένεια με απρόβλεπτες συνέπειες στο δημογραφικό. Οι νέοι μας δυσκολεύονται να δημιουργήσουν οικογένεια. Φεύγουν στην αλλοδαπή, προπαντός οι πτυχιούχοι, για να βρουν δουλειά. Τα πτυχία, διδακτορικά και ξένες γλώσσες αξιολογούνται για 600-700 ευρώ, αν θα βρεθούν. Η πατρίδα μας που τους σπούδαζε, ζει και παρακμάζει χωρίς αυτούς. Στα θεμέλιά της υπάρχει ο θανάσιμος μηδενισμός, που κατατρώγει την ύπαρξή της.
Υπάρχει σωτηρία και λύτρωση; Ασφαλώς υπάρχει. Η συνταγή της μεταμόρφωσης βρίσκεται στις σελίδες της ιστορικής μας πορείας. Εκεί μαθαίνουμε πόσες φορές φτάσαμε στην παρακμή και τα πρόθυρα του θανάτου. Μαθαίνουμε πως με την αλλαγή πορείας και νοοτροπής, με τη συμμόρφωση, συμπαράσταση, σύμπνοια και συνοδοιπορία ξαναβρήκαμε το δρόμο της Ανάστασης.
Ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος σε συνέντευξη είπε: “Παρακμή και διαφθορά υπάρχει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Χρειάζεται αυτοκριτική και μετάνοια από τον ελληνικό λαό. Αιτία της κρίσης είμαστε εμείς και όχι οι ξένοι. Στη σημερινή παρακμή πρέπει να αντισταθούμε. Αντίσταση όπου κι αν βρισκόμαστε. Χρειάζεται δουλειά. Πολλή δουλειά. (εφημ. Καθημ. 30-31/12/2017). Ας συνειδοτοποιήσουμε επιτέλους πως ο γυαλός δεν είναι στραβός. Εμείς αρμενίζομε στραβά.