“Το φως από το λαδοφάναρο που φώτιζε το σκοτάδι μιας μαγιάτικης βραδιάς στη Μαδρίτη, τα ευγενικά πρόσωπα του τουφεκισμένου λαού που τον δολοφόνησε ο ξένος άρπαγας στον πίνακα του Γκόγια, είναι η ίδια σπορά φρίκης που σπέρνει με τις ανοιχτές φούχτες των προβολέων πάνω στα ορθάνοιχτα στήθια της Ελλάδας μια κυβέρνηση που σκορπίζει το θάνατο, το φόβο και το μίσος. Ενα πελώριο άσπρο περιστέρι περνάει κι αφήνει το οργισμένο του πένθος πάνω στη γη”.
Πάμπλο Πικάσσο
Εξήντα εφτά χρόνια από εκείνη τη νύχτα, που οι δολοφονικές σφαίρες των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών στα χέρια μιας υπάκουης αστικής τάξης, χτυπούσαν κατευθείαν στην καρδιά ενός λαού που μόλις δύο χρόνια πριν είχε βγει από τον πιο αιματοβαμμένο πόλεμο στην ιστορία του. Με πάνω από 130.000 πολιτικούς πρόσφυγες στις λαϊκές δημοκρατίες και την ΕΣΣΔ με 200.000 φυλακισμένους και εξορισμένους στα κάτεργα της Μακρονήσου και άλλων νησιών.
Με έκτακτα στρατοδικεία, με νομους, όπως ο 509, το τρίτο ψήφισμα, με βασανιστήρια και με εκτελέσεις σε καθημερινή βάση. Ήταν η εποχή όπου ο πρέσβης των ΗΠΑ κ. Πιουριφόι μπαινόβγαινε από υπουργείο σε υπουργείο δίνοντας διαταγές σε κυβερνήσεις αχυράνθρωπων, όπου η πατρίδα μας μαντρωνόταν στο ΝΑΤΟ και έστελνε εκστρατευτικά σώματα στην Κορέα να δολοφονούν άλλους μαζί με τους Αμερικάνους φίλους μας.
Μέσα σε αυτόν τον κορνιαχτό, με διαλυμένες τις κομματικές οργανώσεις του, το ΚΚΕ έστειλε στην Ελλάδα ένα από τα καλύτερα στελέχη του τον Νίκο Μπελογιάννη, έναν άνθρωπο πολύ αγαπητό από τους συντρόφους και φίλους αλλά σεβαστό πρόσωπο από τους “υγιείς” αντιπάλους.
Σκοπός ήταν από τη μια η ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων, ακριβώς για να υπάρχει τρόπος πάλης ,και από την άλλη η συγκρότηση ενός δημοκρατικού μετώπου που θα πάλευε για την ειρήνευση του τόπου, την γενική αμνηστεία, την νομιμοποίηση του κόμματος, την επιστροφή χιλιάδων εξόριστων και φυλακισμένων στις εστίες τους.
Ανάπτυξη και ανόρθωση της χώρας έστω και καπιταλιστικά, μιας χώρας πλούσιας σε κοιτάσματα ορυκτού πλούτου, τέτοια που μπορούσε να αναπτύξει βαριά βιομηχανία πρώτων υλών, δυνατή αγροτική οικονομία και υπηρεσίες, τόσο στον τουρισμό, στις μεταφορές, στην εστίαση. Άλλα σχέδια είχαν όμως οι ντόπιοι ξεπουλητάδες της χώρας και οι ξένοι πατρόνες τους. Ο ορυκτός πλούτος, κυρίως ο βωξίτης, πουλήθηκαν στην ΠΕΣΙΝΕ, νικέλιο, σίδηρος, χρυσός σε αμερικάνικες πολυεθνικές.
Ένα τεράστιο κύμα μεταναστών για Γερμανία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά. Επίσημη πολιτική τότε του αστικού κράτους ήταν η μετανάστευση και τα χρήματα που έρχονταν στη χώρα, κάτω από άγριες εργασιακές συνθήκες, κάτω από την καταπίεση και την άγρια εκμετάλλευση, πόνου και στέρησης πολλές φορές, βασικών κοινωνικών αγαθών, γίνονταν στην συνέχεια θαλασσοδάνεια σε πιτήδειους κηφήνες, δήθεν για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Η ύπαιθρος ερήμωνε, ενώ οι πόλεις ολοένα και αυξάνονταν, με αύξηση της εγκληματικότητας, της κομπίνας και της διαφθοράς. Ήθελαν μια χώρα υπηρεσιών και μεταναστών και το πέτυχαν. Ταυτόχρονα στον υπόλοιπο κόσμο, παρά τον Ψυχρό Πόλεμο, ξεκινούσαν σιγά σιγά εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε χώρες που ήταν κάτω από αποικιοκρατικό ζυγό.
Κάπου μέσα στη μαύρη νύχτα ξεφύτρωνε το φως, να ανασάνει ο κόσμος, να βρει αποκούμπι.
Σήμερα, εξήντα εφτά χρόνια μετά την δολοφονία του δεν υπάρχει Σοβιετική Ένωση, ούτε Λαϊκές Δημοκρατίες, έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα, ανθρώπινα, πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, ό,τι με αγώνες κατέκτησε η παγκόσμια εργατική τάξη τον προηγούμενο αιώνα, έχει σχεδόν καταργηθεί, η χώρα μας παραμένει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ είναι διάσπαρτη από αμερικανικές βάσεις, έτοιμες να ανταποκριθούν σε ένα νέο περιφερειακό πόλεμο, με τεράστιες επιπτώσεις για τον λαό μας.
Η λεγόμενη “αριστερή κυβέρνηση” δίνει γη και ύδωρ στον ιμπεριαλισμό, δημιουργώντας νέες συμμαχίες, με χώρες δολοφόνους ή δικτατορικές, όπως είναι το Ισραήλ και η Αίγυπτος αγνοώντας τον παλαιστινιακό λαό που με το αίμα του αγωνίζεται για ένα κομμάτι γης πατρίδα.
Γίναμε μια τεράστια φυλακή γεμάτη με ανθρώπινες ψυχές και ορφανά παιδιά από τις γειτονικές χώρες Συρία, Ιράκ, Λιβύη, ανθρώπινα ράκη από τον πόλεμο προσπαθούν να επιβιώσουν οι περισσότεροι σε συνθήκες απάνθρωπες, ο πρέσβης των ΗΠΑ μπαινοβγαίνει στα γραφεία υπουργών κάνοντας τάχατες εθιμοτυπικές επισκέψεις, παινεύοντας μάλιστα την “αριστερή” κυβέρνηση για την Συμφωνία των Πρεσπών, μάντρωμα στο ΝΑΤΟ ΕΕ της ΠΓΔΜ.
Τα μνημόνια 1, 2, 3 που με άνεση υπέγραψαν όλα τα αστικά κόμματα έφεραν τον λαό μας στην εξαθλίωση, με ματωμένα πλεονάσματα και αναδιανομή ψίχουλων για το λαό, ανεργία που ξεπερνάει το 22%, ενώ πάνω από 600.000 νέοι επιστήμονες εργάζονται στο εξωτερικό, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό για το μέλλον της πατρίδας μας, άστεγοι, άνεργοι και φτωχοποιημένοι μικροεπαγγελματίες, τρώνε σε συσσίτια, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και η ομοφοβία σε καθημερινή βάση, μεγαλώνουν σε όλη την ΕΕ πατώντας ακριβώς πάνω σε αυτά τα προβλήματα, σκορπώντας το δηλητήριο του μίσους, του μισανθρωπισμού και του φασισμού.
Την ίδια στιγμή τα αστικά κόμματα προσπαθούν να μας πείσουν ότι το αυγό του φιδιού δεν το εκκολάπτει η ίδια η “δημοκρατία” τους ότι η σκύλα μάνα που γεννάει το τέρας, δεν είναι ο καπιταλισμός δεν είναι οι πολιτικές ανισότητας, οι πολιτικές των μνημονίων, της φτωχοποίησης των λαϊκών νοικοκυριών, της κοινωνικής απομόνωσης.
Ότι η ΧΑ και ο εκφασισμός της καθημερινής ζωής είναι από παρθενογένεση.
Ο λαός μας ξέρει, ο λαός μας δεν ξεχνά, αυτός ο πονεμένος λαός, που τώρα είναι σε λήθαργο, χτυπημένος από εκατό μεριές, κάποτε θα σηκωθεί και θα σηκώσει ξανά τα λάβαρα του ταξικού αγώνα, ενός αγώνα αμείλικτου και καταστροφικού σε ότι γεννά την πείνα, τον πόλεμο, τον πόνο και την αδικία.
Η απολογία του Νίκου μας στο στρατοδικείο ήταν και θα είναι ένας ύμνος στον άνθρωπο, στην αξιοπρέπεια και στην ανθρώπινη δύναμη. Είναι μια παρακαταθήκη, ανεπάληπτης ηθικής αξίας, ένα ντοκουμέντο ανθρωπισμού, που μόνο οι κομμουνιστές μπορούν να καταθέσουν.
… “Το κόμμα μας δεν έχει ανάγκη να ζητήσει τίτλους τιμής από κανέναν, τους έχει κερδίσει με την καρδιά και με τα όπλα του… Επαναλαμβάνετε μονότονα, ότι είμαστε κατάσκοποι και προδότες. Όχι κύριοι, είμαστε Έλληνες που αγωνιζόμαστε χωρίς να γνωρίσουμε ύπνο, χωρίς να γνωρίζουμε ξεκούραση, για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, ανοίγοντας νέους δρόμους και εποχές στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων” (ολόκληρη η απολογία του εδώ):
https://www.youtube.com/watch?v=PrD48zzs6TM
*Ο Μανόλης Βριθιάς είναι υποψήφιος στο Δήμο Ηρακλείου με τη Λαϊκή Συσπείρωση