«Όχι σε όλα» απάντησαν οι πρυτανικές αρχές στις προτάσεις του υπουργείου Παιδείας για μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Όχι στην ειδική υπηρεσία φύλαξης για την ασφάλεια των Α.Ε.Ι.

Όχι στην επιβολή ανώτατου ορίου φοίτησης, όχι στη μείωση των εισακτέων με βαθμολογία κάτω από τη βάση, όχι στο νέο πειθαρχικό κώδικα. Το μόνο ναι που είπαν ήταν να αυξηθούν οι θέσεις των καθηγητών και να συνεχιστεί απρόσκοπτα η χρηματοδότηση των Α.Ε.Ι.

Καμιά ουσιαστική αντιπρόταση για να σταματήσει η αυθαιρεσία και η ανασφάλεια που επικρατεί στα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν καταγράφηκε στην απόφαση τους. Απορρίπτουν τη νομοθετική πρόταση για δημιουργία ομάδας φύλαξης των πανεπιστημίων, ζητώντας αστυνόμευση χωρίς Αστυνομία.

Οι καθηγητές πανεπιστημίων εκδήλωσαν τη διαφωνία τους στη δημιουργία ειδικού σώματος φύλαξης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπως αντίθετοι για το ίδιο θέμα δήλωσαν και οι εκπρόσωποι των αστυνομικών.

Όλοι βλέπουν πρόβλημα σε ένα άοπλο αστυνομικό σώμα φύλαξης των Α.Ε.Ι., αλλά δεν βλέπουν πρόβλημα όταν ανακαλύφθηκαν παρασκευαστήρια μολότοφ και άλλων εμπρηστικών συσκευών στα υπόγεια της Νομικής και της Α.ΣΟ.Ε.Ε.. Δεν βλέπουν πρόβλημα όταν αναρχοαυτόνομοι φοιτητές και άλλοι εξωσχολικοί λοιδόρησαν σε εξευτελιστικό βαθμό τον Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει πολλές φορές παρατηρηθεί στο παρελθόν ότι οι πρυτανικές αρχές δεν βοήθησαν με την στάση τους στην αντιμετώπιση όλων των διαπραττόμενων κακουργημάτων και προτιμούσαν να «σφυρίζουν αδιάφορα» χωρίς να καλούν όπως είχαν υποχρέωση την Ελληνική Αστυνομία. Αξιοσημείωτο είναι ότι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σοβαρό σε κάποιο πανεπιστήμιο, οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα αντιδρούν στη μεταρρύθμιση, κατακεραυνώνουν την πολιτεία για όλα τα κακώς κείμενα.

Όσο και αν διαιωνίζονται τα προβλήματα και οι νοοτροπίες των φοιτητών στις πανεπιστημιακές δομές, ένα είναι βέβαιο: οι φοιτητές είναι περαστικοί, έρχονται, περνούν και φεύγουν από τις Σχολές. Οι καθηγητές είναι μόνιμοι και φεύγουν μετά τη συνταξιοδότησή τους. Όσο και αν φταίνε περισσότερο οι κακές συνήθειες των περαστικών φοιτητών, τόσο μπορεί να φταίνε περισσότερο από τη νοοτροπία και τη βολική αδράνεια οι καθηγητές, που είναι μια ολόκληρη ζωή στα πανεπιστήμια.

Βέβαια υπάρχει και η άλλη λύση χωρίς να υπάρχουν διαφωνίες και αντιδράσεις, να μην αλλάξει τίποτα ούτε τώρα, όπως έχουμε δει στο παρελθόν να επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Να συνεχίσουν την ασυδοσία οι γνωστοί – άγνωστοι ταραξίες και αντιδραστικοί, να ξυλοκοπούν τους καθηγητές, να τους κρεμάνε ταμπέλες, να τους κτίζουν τα γραφεία. Να συνεχιστεί το εμπόριο των ναρκωτικών ανενόχλητα σε όσους το επιθυμούν. Να μετατραπούν οριστικά τα πανεπιστημιακά κτίρια σε γιάφκες και εργαστήρια κατασκευής μολότοφ. Να μην αλλάξει ποτέ τίποτα αλλά να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να σοκαριζόμαστε με αυτά που συμβαίνουν στα πανεπιστήμια.

Έτσι κι αλλιώς εδώ και δεκαετίες πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει σε αυτό τον τόπο. Η ελληνική κοινωνία φαίνεται ότι έχει αλλεργία στις μεταρρυθμίσεις. Δυστυχώς συνεχίζεται το φαινόμενο μικρές αντιδραστικές μειοψηφίες σε διάφορους τομείς να επιβάλλουν την άποψή τους, να ρυθμίζουν καταστάσεις και να ελέγχουν τις εξελίξεις.

Όλες οι κυβερνήσεις που προσπάθησαν να αλλάξουν κάποια πράγματα, τελικά υποχώρησαν και έτσι τίποτα δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.

Το νέο σχέδιο ασφάλειας για τα Α.Ε.Ι. είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει θετικά στην περιφρούρηση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών στα πανεπιστήμια, γιατί εάν αυτό είχε εφαρμοστεί από καιρό, σήμερα δεν θα υπήρχε λόγος να συζητούμε για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Τώρα δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χρήμα. Είναι η τελευταία ευκαιρία να ξεκολλήσουμε από το παρελθόν, να πρυτανεύσει η λογική και να πάμε μπροστά, με την υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων που πρότεινε το υπουργείο της παιδείας.