Ένα θέμα σημαντικό για τις εξελίξεις του συνεχιζόμενου ρωσοουκρανικού πολέμου που μπορεί να πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, χωρίς να λάβει τη σημασία που έπρεπε, χαμένο μέσα στην τρέχουσα ελληνική εκλογική επικαιρότητα των προηγούμενων ημερών, είναι η ανταρσία της περιβόητης παραστρατιωτικής μισθοφορικής οργάνωσης Βάγκνερ κατά του Πούτιν στη Ρωσία.
Η ρωσική μισθοφορική οργάνωση Βάγκνερ ιδρύθηκε το 2014 ταυτόχρονα με την κατάληψη και παράνομη προσάρτηση στη Ρωσία της Χερσονήσου της Κριμαίας. Μόλις ξεκίνησαν οι πολεμικές επιχειρήσεις της Ρωσίας μαζί με τις φιλορωσικές δυνάμεις των ανταρτών στην Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, στην ανατολική Ουκρανία, η Βάγκνερ με τον σημερινό της αρχηγό, Γκεβγκένι Πριγκόζιν, έδωσε αμέσως το παρών με όλες της τις δυνάμεις.
Επί Πριγκόζιν, η Βάγκνερ απέκτησε μεγάλη οικονομική και εξοπλιστική υποστήριξη με σύγχρονο οπλισμό και είχε φθάσει να συγκεντρώσει ιδιωτικό στρατό μέχρι 50.000 άνδρες.
Σήμερα, σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία αριθμεί περίπου 25 – 30 χιλιάδες, και έχει χάσει πολλά από τα στελέχη της στον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας. Έχει μέχρι σήμερα συμμετοχή στέλνοντας μισθοφόρους στην Αφρική, στο Μάλι, στη Βόρεια Συρία, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στο Σουδάν υποστηρίζοντας τις δυνάμεις του πολέμαρχου Χεμέτι, καθώς και στην υποστήριξη του Χαλίφα Χαφτάρ στην Ανατολική Λιβύη. Στελέχη της Βάγκνερ τους τελευταίους μήνες έχουν εκφράσει έντονα την δυσαρέσκειά των κατά της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας στον πόλεμο της Ουκρανίας, κατηγορώντας την ότι ο ρωσικός στρατός τούς έχει αφήσει εκτεθειμένους χωρίς επάρκεια σύγχρονου πολεμικού υλικού.
Η μισθοφορική οργάνωση Βάγκνερ έχει χαρακτηριστεί από τις περισσότερες δυτικές χώρες ως εγκληματική, τρομοκρατική οργάνωση αποδίδοντάς της εμπλοκή σε εμπόριο όπλων και ναρκωτικών αλλά και εκτέλεση επιχειρήσεων εκπλήρωσης συμβολαίων θανάτου πολλών ανώτερων στελεχών της που βρίσκονται υπό καθεστώς διεθνών κυρώσεων.
Οι πρόσφατες εξελίξεις και η αντιπαράθεση του επικεφαλής της ιδιωτικής μισθοφορικής παραστρατιωτικής δύναμης Βάγκνερ με το καθεστώς Πούτιν στη Ρωσία, προκαλούν απορίες και πολλά ερωτηματικά, κυρίως για τα παρουσιαζόμενα αυτά ανεξήγητα περιστατικά, που ομολογούν για μία ακόμη φορά τις αδυναμίες του αυταρχικού ρωσικού καθεστώτος στον αποτυχημένο πόλεμο του Κρεμλίνου στην Ουκρανία.
Προκαλεί επίσης σωρεία ερωτημάτων γιατί δεν υπήρξαν αντιδράσεις κατά των κινήσεων του μισθοφορικού στρατού από τη στρατιωτική ηγεσία της Μόσχας.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν ποικίλουν όσον αφορά όλη την αντίδραση των δυνάμεων της Ρωσίας στην αντιμετώπιση αυτής της αμφιλεγόμενης ένοπλης εξέγερσης.
Μήπως οι Ρώσοι αιφνιδιάστηκαν πλήρως από τις κινήσεις της οργάνωσης Βάγκνερ ή μήπως η διοίκηση από το Κρεμλίνο βάσει σχεδίου αδιαφόρησε ή αυτό αποδίδεται στις πολυδιάστατες διασυνδέσεις του Πριγκόζιν μέσα στις ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας;
Πολλά από όσα έγιναν εξακολουθούν να παραμένουν ασαφή από τότε που ξεκίνησε η ανταρσία της Βάγκνερ στις 23 Ιουνίου στη Ρωσία, όμως εκείνο που θεωρείται βέβαιο είναι ότι η σύντομη αυτή αναταραχή θα επηρεάσει τελικά σοβαρά τη συνεχιζόμενη επίθεση της Ρωσίας. Ωστόσο, η αναποτελεσματική λειτουργία της ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης και τα προβλήματα της πολεμικής υλικοτεχνικής υποστήριξης που επικαλείται η Βάγκνερ, μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα ενδυνάμωσης της Ουκρανικής αντεπίθεσης τώρα που το ηθικό του ρωσικού στρατού φαίνεται ότι βρίσκεται πεσμένο.
Τελικό συμπέρασμα σύμφωνα με όλα τα παραπάνω στοιχεία που εκφράζουν έγκυροι διεθνολόγοι και γεωστρατηγικοί αναλυτές, όπως αυτά καταγράφηκαν και συνοπτικά τα αναφέρουμε, είναι ότι ο Πούτιν άρχισε να χάνει τον έλεγχο στον στρατηγικό σχεδιασμό του και η ανταρσία του επικεφαλής της μισθοφορικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Βάγκνερ ενδέχεται να σημάνει την αρχή του τέλους για το καθεστώς του Πούτιν στη Ρωσία.