Ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες μέρες τα συνέδρια των τριών μεγαλυτέρων κομμάτων. Ειπώθηκαν πολλά και γράφτηκαν ακόμα περισσότερα για τις ομιλίες, τις θέσεις και τις αντιπαραθέσεις. Οι λέξεις είναι φορτισμένες από συναισθηματικές αποχρώσεις, όμως από την πολλή και κακή χρήση τους έχουν απομείνει κενά κελύφη.
Σχηματικά χρησιμοποιούνται οι λέξεις δεξιά, αριστερά και κέντρο και τα ονόματα των κομμάτων είναι πλαστά. Όλα τα κόμματα διεκδικούν για τον εαυτό τους τον πρώτο λόγο στην υπεράσπιση αξιών και στην αποτελεσματική προστασία όλων των αδύναμων κοινωνικών ομάδων.
Μέσα σε αντίξοες συγκυρίες υπόσχονται ότι θα υπηρετήσουν το κοινό καλό. Δυστυχώς στη σύγχρονη τηλεοπτική δημοκρατία ο διάλογος δεν είναι ανταλλαγή απόψεων, αλλά απλός θόρυβος, διακοπές, αντεγκλήσεις και κάποτε απρεπείς χαρακτηρισμοί. Σπάνιος είναι ο νηφάλιος και ψύχραιμος λόγος που απευθύνεται σε σκεπτόμενους πολίτες.
Η οφθαλμοφανής απαξίωση της δημοκρατίας και η ιδιώτευση των πολιτών ελάχιστα απασχολεί και τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς. Μιλούν πολύ, αλλά είναι ανίκανοι ν’ ακούσουν, διακόπτουν και απογοητεύουν τους τηλεθεατές.
Προφανώς και η οικονομία και η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών αποτελούν αναγκαίους στόχους. Όμως, δεν είναι δυνατόν να συρρικνώνεται η πολιτική μόνο στην οικονομία. Και στα τρία συνέδρια δεν υπήρξε καμιά αναφορά στη δικαιοσύνη και στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Δεν εννοώ την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά την αναγκαιότητα να τελεσιδικούν οι υποθέσεις σε εύλογο χρονικό διάστημα. Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, όσο κι αν υπάρχει πολυνομία και δικομανία, το πρόβλημα θεωρώ ότι μπορεί να λυθεί.
Αν είναι θέμα έλλειψης δικαστών, μπορεί να προσληφθούν νέοι. Αν είναι θέμα γραφειοκρατίας η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να κάνει θαύματα. Πολιτείες με μικρή οικονομική άνεση μπορεί να χαρακτηριστούν δημοκρατίες. Όμως χωρίς αποτελεσματική και γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης δημοκρατίες δεν υπάρχουν ή πάσχουν στην ουσία τους.
Είναι γεγονός ότι σε περιόδους κρίσης αυξάνεται ο αυταρχισμός και ο συντηρητισμός. Η απογοήτευση των πολιτών από το πολιτικό σύστημα και τις λύσεις που προτείνονται μπορεί να οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση και αναίρεση κατακτημένων δικαιωμάτων. Ο λαϊκισμός και ο μηδενισμός, αν και κάποτε εγκλωβίζουν τους ψηφοφόρους, μακροπρόθεσμα βλάπτουν.
Τώρα που ζούμε σε προεκλογική περίοδο και οι τόνοι υψώνονται, πρέπει να αναζητηθούν σύγχρονες λύσεις σε σύγχρονα προβλήματα, ώστε συνεχώς να βελτιώνεται η αποτελεσματικότητα και η ποιότητα της δημοκρατίας. Αν αυτό επιτευχθεί, ίσως η αισιοδοξία και η ελπίδα επιστρέψουν.