Ο κατακερματισμένος πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δίνει πάντα την εκλογική πλειοψηφία στη χώρα μας. Την τελευταία οκταετία το πολιτικό εκκρεμές δεν καταφέρνει να συγκλίνει πάνω από το χώρο δίνοντας το ελάχιστο της εθνικής συνεννόησης που απαιτείται για να βγούμε από το μνημόνιο, όπως η Πορτογαλία και η Κύπρος.
Στη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση, σύμφωνα με τον οργανωτή καθηγητή κ.Αλιβιζάτο, δεν ενδιαφέρουν τόσο τα πρόσωπα όσο η διαδικασία δημιουργίας του νέου εκλογικού φορέα που παρουσιάζει πρωτοτυπία.
Η μέθοδος καθιέρωσης νέων κομμάτων ήταν μια αναπαλαίωση όπως η ίδρυση της ΝΔ από την ΕΡΕ και η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ από το Κέντρο. Προηγείται ένα ιδρυτικό συνέδριο μερικών χιλιάδων συνέδρων επιλεγμένων με τους κομματισμούς μηχανισμούς που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία του κόμματος.
Τώρα η ιδεολογία και το πολιτικό στίγμα του νέου κόμματος έχουν την ευκαιρία να διαμορφώσουν εκατοντάδες απλοί πολίτες με βάση το προφίλ του επικεφαλής που θα εκλεγεί. Η συμμετοχή του λαού θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές. Η εκλογική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής δεν είχε αρχηγό κόμματος νικητή.
Είχε μεγάλο νικητή το λαό και για αυτό οι οργανωτές θεώρησαν επιτυχία τη μεγάλη συμμετοχή του λαού. Ενός λαού που δεν του έταξαν ρουσφέτια, αλλά του ζήτησαν τα 3 ευρώ που είχε στην τσέπη του και περίμενε ώρες στην ουρά να το δώσει και αυτό για να ψηφίσει. Αυτός ο λαός των 3 ευρώ είναι ο λαός που κρατά ζωντανή την Ελλάδα.
Στο σχολείο μας έλεγαν κάποτε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει αναγεννάται από τη στάχτη της. Η μεγάλη συμμετοχή έδειξε ότι φθάσαμε στη στάχτη και για αυτό ξυπνήσαμε. Μας θύμισε τα λόγια του ποιητή. Κι αν δεν είμαστε σαν πρώτα, τα χρόνια που κινούσαμε και γη και ουρανό, Είμαστε ψυχές ηγετικές που δεν αλλάζουν.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς πανικοβλήθηκε και έτρεξε στους γνωστούς λαϊκισμούς που τη γελοιοποιούν. Ήταν ένα εγχείρημα που αμφισβητήθηκε από πολλούς όχι πάντα με πολιτικά επιχειρήματα. Πολεμήθηκε πολλές φορές με αθέμιτα μέσα. Οι τηλεοράσεις αδιαφόρησαν, έκανα πρώτο θέμα τον Κουφοντίνα η αγωνία 210.000 πολιτών της μεσαίας ταλαιπωρημένης τάξης τους άφησαν αδιάφορους δεν αξίζουν για να ασχοληθούν. Φοβήθηκαν μήπως χάσουν την αποκλειστικότητα που είχαν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν πολιτικούς και κυβερνήσεις και να υπηρετούν συμφέροντα.
Όμως και οι νικητές έκαναν ένα βήμα σωστό δεν τελείωσαν, η επόμενη μέρα θα είναι πιο δύσκολη. Ο λαός απλά έδειξε το δρόμο και συμπαραστέκεται τα υπόλοιπα είναι δικά τους. Προ παντός να μείνουν ενωμένοι. Μέχρι τώρα το ανόθευτο κύρος του καθηγητή συγκρατούσε την κατάσταση.
Προσοχή μην επανέλθετε στα παλιά. Μια χώρα μικρή διαλυμένη ένα κράτος παράλυτο με μεγάλη φοροδιαφυγή και υψηλή διαφθορά με μηδενική ανάπτυξη δεν αλλάζει από ψηλά με μια κυβέρνηση του 30%. Πρέπει πρώτα να δεχτεί τις αλλαγές ο λαός. Να αλλάξει ο λαός. Η χθεσινή προσέλευση έδειξε ένα λαό που θέλει να αλλάξει. Σε αυτό το λαό χρειάζεται ανάλογος ηγέτης.
Η Φώφη Γεννηματά και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα αναμετρηθούν για την ηγεσία του νέου κόμματος. Η Δημοκρατική παράταξη έχει πάρει το δρόμο της ήδη και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην οποία πιστώνεται κατά πολύ και η επιτυχία των εκλογών.
Η ίδια παραμερίζοντας τρανταχτά ονόματα του ΠΑΣΟΚ πρότεινε ως πρόεδρο της επιτροπής διαδικασιών τον καθηγητή Αλιβιζάτο. Αυτό εκτός των άλλων βοήθησε στην ευρύτερη συμμετοχή. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει ότι βάζει πρώτο τον νέο φορέα και μετά το ΠΑΣΟΚ: Ο Νίκος Ανδουλάκης, ευρωβουλευτής, εκπροσωπεί τη νέα γενιά της κεντροαριστεράς. Υπήρξε γέννημα του ΠΑΣΟΚ και γραμματέας του κόμματος επί προεδρίας του Ε.Βενιζέλου.
Ηθικός και τίμιος, καθαρός, Κρητικός με ιδιαίτερη προτίμηση από τη βόρεια Ελλάδα. Δε στερείται ηγετικές ικανότητες, αν και αδοκίμαστος σε υψηλές ηγετικές θέσεις. Εμπρός λοιπόν και είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν αλλαγές σε όλες τις παρατάξεις, αρκεί να ξεκινήσουν από την κεντροαριστερά.
* Ο Στέλιος Μανουσέλης είναι συνταξιούχος εκπ/κός.