Ο ελληνικός λαός είναι μικρός σε αριθμό και άκακος. Δεν προβάλλει διεκδικήσεις, δεν ενοχλεί κανέναν. Άλλοι θέλουν να πάρουν τα δικά μας, μολονότι σε παλαιότερες εποχές, όταν ήμασταν πλούσιοι σε δύναμη και σε δόξα και σε πολιτισμό, τους χαρίσαμε πολλά.
Η χώρα μας, η Ελλάδα, είναι μικρή και φιλειρηνική. Τελευταία βέβαια, με την κρίση, έγινε αδύναμη. Και την αδυναμία της την εκμεταλλεύονται. Και βρήκε την ευκαιρία ο κακόβουλος εχθρός μας, η Τουρκία (εννοώ τους πολιτικούς της, όχι τον λαό ο οποίος παρασύρεται), που, με τον τζαναμπέτη νυν πρόεδρό της Ερντογάν, μας απειλεί και θέλει να μας ταπεινώσει.
Μας δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στην ξηρά, στην θάλασσα και στον αέρα. Διεκδικεί ως δικά της ελληνικά νησιά καθώς και τα δικαιώματά μας στην θάλασσα παραβλέποντας τις συνθήκες και το διεθνές δίκαιο. Με θρασύτητα. Αν και είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Για φαντάσου!
Απευθυνθήκαμε στους συμμάχους μας (ΝΑΤΟ) και ιδιαιτέρως στον αρχηγό της συμμαχίας, τους Αμερικάνους. Η απάντηση ήταν «Βρείτε τα μεταξύ σας». Κορόιδα είναι να δυσαρεστήσουν τους Τούρκους υποστηρίζοντας εμάς ή να δυσαρεστήσουν τους Έλληνες υποστηρίζοντας τους Τούρκους; Βέβαια το σωστό είναι να υποστηρίξουν εκείνους που έχουν δίκιο.
Πώς όμως να βρεις το δίκιο σου σε τέτοιες υποθέσεις; Το συμφέρον κυριαρχεί. Απευθυνθήκαμε και στους συμμάχους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια απάντηση έδωσαν κι αυτοί. Και οι Τούρκοι άρχισαν να μας χλευάζουν ότι χαμένοι μέσα στον φόβο μας αρχίσαμε να επαιτούμε βοήθεια από άλλους.
Με μίσος και περιφρόνηση μιλούν οι τούρκοι πολιτικοί για μας. Και αντί οι «σύμμαχοί» μας (ΝΑΤΟ, ΕΕ) να στείλουν, ας πούμε, κάποια πολεμικά πλοία έστω ως ένδειξη ενδιαφέροντος να μας προστατεύσουν από τις απειλές, τις προσβολές και τις ταπεινώσεις (απειλές συμμάχου εναντίον άλλου συμμάχου), πουλούν οι «σύμμαχοί» μας στον Ερντογάν πολεμικό υλικό: τανκς και αεροπλάνα και πυρομαχικά και μηχανές… για να ενισχύσουν τις επιχειρήσεις του.
Και του χορηγούν (η ΕΕ) και τρία δισεκατομμύρια ευρώ για βοήθεια! Εξοργιστικό! Δικαιοσύνη πού θα βρούμε; Το ατομικό συμφέρον κάθε φορά υπερέχει.Εκτός από τις θρασύτατες ενοχλήσεις σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, ο πονηρός Ερντογάν επισκέφτηκε και τους γείτονές μας που έχουν να λύσουν κάποιο πρόβλημα μ’ εμάς στην γύρω μας περιοχή (Σκοπιανούς, Αλβανούς).
Και τους συμβούλεψε ο ύπουλος να μη συμβιβαστούν, αλλά να γίνουν και αυτοί θρασείς και να προβάλουν παράλογες απαιτήσεις στις συζητήσεις τους μαζί μας. Και εκείνος κοντά τους θα σταθεί να τους υποστηρίξει. Από κάτι τέτοια, σκέφτομαι εγώ, και από άλλα χειρότερα σε παλαιότερες εποχές, δημιουργήθηκε μίσος μεταξύ των δύο λαών, Ελλήνων και Τούρκων.
Αφού οι Έλληνες ακόμη και την τουρκική γλώσσα απεχθανόμαστε. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω ότι λέξεις τουρκικές που έχουν από παλιά μπει στο λεξιλόγιό μας, όπως : ντουβάρι, αχούρι, σοκάκι, τσογλάνι, χαϊβάνι, σουλούπι, σόι… όσες μου έρχονται την στιγμή αυτή στον νου, δεν τις χωνεύομε, ασυναίσθητα τις μισούμε και τις χρησιμοποιούμε μόνο όταν θέλομε να βρίσομε ή να δείξομε περιφρόνηση, σιχασιά και αηδία.
Και αναρωτιέται κανείς « Με τέτοιους συμμάχους το δίκιο μας πώς θα το βρούμε;» Η απάντηση είναι: «Μόνοι μας θα το διεκδικήσομε. Σήμερα μας έχει απομείνει μόνο η υπερηφάνεια. Ας κοιτάξομε να μην την χάσομε κι αυτήν».