Είτε ο Θεός έκαμε λάθος, ή ο άνθρωπος πήρε λάθος δρόμο… Όλο και περισσότερο, φαίνεται πως ο άνθρωπος έπρεπε να έχει τρία χέρια. Δύο που μας έδωσε ο Θεός και ένα επιπλέον, για να κρατάμε το κινητό! Το κινητό, που όλο και κάθε μέρα που περνάει, μπαίνει και πιο βαθειά στη ζωή μας και γίνεται όλο και πιο απαραίτητο. Και αυτό που είπαμε για τα χέρια ισχύει και για τα αυτιά μας. Όλο και πιο πολλοί χρησιμοποιούν το ακουστικό που επικοινωνεί μέσω Bluetooth με το κινητό μας.
Άρα και ένα αυτί μας θυσιάζεται … στο βωμό του κινητού. Ποιος ξέρει, μελλοντικά, ποια άλλα όργανα του ανθρώπου θα δεσμευθούν ώστε να επικοινωνούμε με τις μελλοντικές «έξυπνες» συσκευές. Η εισβολή της τεχνολογίας, που καλπάζει, έχει επιφέρει απίστευτες αλλαγές στην εξ αποστάσεως συνεννόηση (ακουστικά και οπτικά), ώστε ο σύγχρονος άνθρωπος να θεωρεί απαραίτητη τη χρήση του κινητού στην καθημερινότητά του.
Αποτέλεσμα αυτής της τάσης είναι η εμφάνιση ενός νέου είδους ανθρώπου, του Homo Telephonicus. Σήμερα, οι τρείς στους επτά κατοίκους αυτού του πλανήτη χρησιμοποιούν κινητό και η τάση έχει αυξητική φορά. Υπολογίζεται ότι οι εννιά στους δέκα Ευρωπαίους θα χρησιμοποιούν κινητό, ως το 2025.
Η εικόνα είναι πλέον γνωστή. Σε όλους τους χώρους αναμονής, στα λεωφορεία, στα πλοία, στα κέντρα διασκέδασης, σε τραίνα και σε καφετέριες, η πλειοψηφία των ανθρώπων ασχολείται με το κινητό. Καθημερινό φαινόμενο, όλοι όσοι βρίσκονται σε μια παρέα να ασχολούνται περισσότερο χρόνο με το κινητό τους, από το να επωφεληθούν της ευκαιρίας και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
Το κινητό (και κυρίως η αδιάκοπη χρήση του «εν παντί χώρο και χρόνο») είναι το σήμα και το σύμβολο της παρουσίας μας στο χώρο της επικοινωνίας εξ αποστάσεως (με εξαίρεση εκείνους που ενώ κάθονται στο ίδιο τραπέζι, επικοινωνούν μεταξύ τους στέλνοντας μηνύματα –ή και συνομιλώντας με τα κινητά τους!). Το κινητό και η χρήση του δείχνουν ότι το άτομο είναι δικτυωμένο κοινωνικά, ακόμα και περιζήτητο, αν η συσκευή του δέχεται όλο και πιο συχνές κλήσεις. Η άνεση στη γραφή μηνυμάτων SMS δείχνει και την εξοικείωση του κατόχου με την touch screen τεχνολογία.
Η ανατολή του ανθρώπινου είδους Homo Telephonicus προβάλλει λαμπρή και οι χρήστες αρχίζουν να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις που συνεπάγεται η κατοχή μιας συσκευής. Όπως, η επιλογή της λειτουργίας στο «αθόρυβο», όταν βρισκόμαστε σε χώρο όπου διεξάγεται μια ομιλία ή μια συναυλία αν και η πλήρης συμμόρφωση φαίνεται να είναι μια ιδεατή κατάσταση. Ωστόσο, η χρήση του κινητού απαιτεί την πλήρη συγκέντρωση του χρήστη στη συσκευή του. Αυτό σημαίνει ότι εκείνη τη στιγμή, δεν είναι παρών –πνευματικά- ψυχικά με τους άλλους παρευρισκόμενους.
Δεν είναι βέβαιη η έκβαση μιας σχέσης, όταν στο πρώτο, στο δεύτερο, άντε και στο τρίτο ραντεβού, η κοπέλα (ή ο άνδρας, αντίστροφα) διαθέτει περισσότερο χρόνο στο κινητό της/του, από όσο στο πρόσωπο με το οποίο θέλει να γνωριστεί… Επίσης, πώς μπορεί να χαρακτηριστεί η χρήση του κινητού (έστω και στο «αθόρυβο») από ένα ποσοστό γύρω στο 10% των θεατών, την ώρα μιας ομιλίας ή συναυλίας, τη στιγμή που υπάρχουν όρθιοι που επιθυμούν να παρακολουθήσουν… καθήμενοι!
Πού να φανταστεί ο Όμηρος, όταν αναφέρει στο στίχο 30 της Ιλιάδας το «τηλόθι πάτρης», δηλ. μακριά από την πατρίδα (για τον Οδυσσέα). Αυτό το «τηλ-» (tele- με λατινικούς χαρακτήρες), έμελλε να χρησιμοποιείται στην ορολογία αιχμής για τις τηλ-επικοινωνίες (τηλεφώνημα, τηλεγράφημα, τηλέτυπο, τηλεόραση, τηλεομοιοτυπία, τηλεσυνδιάσκεψη, τηλεπάθεια…), άρα και στα σημερινά κινητά…
Και πού να φανταστεί ο Αλάξανδρος Γκράχαμ Μπελ (ή όποιος άλλος διεκδικεί την πρωτιά), όταν ανακάλυπτε το τηλέφωνο, ότι στις μέρες μας, η συσκευή αυτή δεν θα ήταν μόνο τηλέφωνο, αλλά και πολλά άλλα, όπως ραδιόφωνο, τηλεόραση, ρολόι, μετρητής βημάτων/θερμίδων, χρονόμετρο, ξυπνητήρι, κομπιουτεράκι, φωτογραφική μηχανή, βιντεοκάμερα, μαγνητόφωνο, φακός, e-mail, SMS, GPS, μετρητής υψομέτρου, αναφορά μετεωρολογικού δελτίου, χορδιστής μουσικών οργάνων, παιχνίδια και χιλιάδες άλλες εφαρμογές που μπορεί να κατεβάσει ο χρήστης.
Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να διανοηθεί πώς θα ήταν η ζωή του χωρίς το κινητό. Η ενασχόλησή του, όμως, με αυτή τη μαγική συσκευή είναι επόμενο να του επιφέρει και πολλές αλλαγές τόσο στο χαρακτήρα, στις συνήθειές του, όσο και στις σχέσεις του με τους γύρω του. Κατά μέσο όρο, ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το τηλέφωνό του 1 ώρα και 52 λεπτά κάθε μέρα, κυρίως για να γράφει και να διαβάζει μηνύματα SMS και να επικοινωνεί με άλλους μέσα από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Τελικά, από αυτό το χρόνο, μόνο τα 20 λεπτά τα διαθέτει για τηλεφωνικές κλήσεις.
Στα θετικά, με το κινητό, μπορούμε να απαριθμήσουμε ζωές που σώθηκαν, λόγω έγκαιρης ειδοποίησης, τους γονείς που μπορούν να ελέγχουν και να επικοινωνούν με τα παιδιά τους, τη ευχέρεια επίσκεψης στον κυβερνοχώρο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αντίθετα, η μεγάλη και έντονη ενασχόληση με το κινητό οδηγεί σε απώλεια χρόνου, σε αντικοινωνική συμπεριφορά, όταν δεν γίνεται λογική χρήση του και η αύξηση της πιθανότητας ατυχήματος, αν χρησιμοποιείται μέσα στο αυτοκίνητο, όταν οδηγούμε…
Το πρόβλημα με τα κινητά αποτυπώνεται σε μια γελοιογραφία που κυκλοφορεί: Σε μια κυκλική πλατεία, σ’ ένα πάρκο, σε κάθε παγκάκι κάθεται κι από ένα παιδάκι που ασχολείται με το κινητό του.
Στο κέντρο της πλατείας, ένας πιτσιρικάς στέκεται με τα χέρια σταυρωμένα και με το ένα πόδι πατώντας νευρικά σε μια μπάλα. Περιμένει, μάταια, να βρει παρέα για να παίξει… μήπως κι αυτός, τελικά, θα το γυρίσει… στο κινητό;
[email protected]