Ο Θεός και ουράνιος Πατέρας μας με τη θυσία του Υιού Του μας δείχνει τον πλούτο της αγάπης αλλά και της αγαθότητός του. Οι άνθρωποι όμως αφότου έβγαλαν από τη γη το χρυσάφι, το ασήμι και τα πολύτιμα πετράδια, αφότου έφτιαξαν ρούχα μαλακά και περιττά και αφότου απέκτησαν άλλα παρόμοια πράγματα που αποτελούν αιτίες πολέμων και επαναστάσεων και τυραννικών καθεστώτων, κυριεύθηκαν από παράλογη υπεροψία.
Ετσι, δεν δείχνουν ευσπλαχνία στους δυστυχισμένους συνανθρώπους τους και δεν θέλουν ούτε με τα περίσσια τους να δώσουν στους άλλους τα αναγκαία. Τι βαναυσότητα! Τι σκληρότητα!
Δεν σκέφτονται αν όχι τίποτα άλλο, πως η φτώχεια και ο πλούτος, η ελευθερία και η δουλεία και τ’ άλλα παρόμοια εμφανίστηκαν στο ανθρώπινο γένος μετά την πτώση των πρωτοπλαστών, σαν αρρώστιες που εκδηλώνονται μαζί με την κακία και που είναι δικές της επινοήσεις.
Αρχικά όμως, δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, λέει η Γραφή (Ματθ. 19.8) αλλά Εκείνος που έπλασε εξ αρχής τον άνθρωπο, τον άφησε ελεύθερο, αυτεξούσιο -συγκρατημένο από το νόμο της εντολής- και πλούσιο μέσα στον παράδεισο της τρυφής.
Αυτή την ελευθερία κι αυτόν τον πλούτο θέλησε να χαρίσει- και χάρισε- ο Θεός μέσω του πρώτου ανθρώπου και στο υπόλοιπο ανθρώπινο γένος.
Ελευθερία και πλούτος ήταν μόνο η τήρηση της εντολής. Φτώχεια αληθινή και δουλεία ήταν η παράβασή της. Η τήρηση λοιπόν των εντολών του Θεού είναι ζωή, ενώ η αθέτηση αυτών είναι ο θάνατος.
(Συνεχίζεται)
Εμμ. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος