Ήταν Απρίλης του 1986, μόλις Δευτέρα του μηνός, ημέρα σημαδιακή και καθοριστική της όλης μου πορείας. Ήταν η μέρα, που για πρώτη φορά βρέθηκα στον εργασιακό μου χώρο, σ’αυτόν της Βικελαίας Βιβλιοθήκης.
Πάντα η κάθε αρχή είναι δύσκολη και πάντοτε κάτι καινούργιο μας φαίνεται ακατόρθωτο, άπιαστο ίσως και αβέβαιο, ποτέ όμως απραγματοποίητο. Στην Βικελαία Βιβλιοθήκη συνάντησα την υπεύθυνη εφορεύουσα δεσποινίδα Αργυρώ Καρούζου. Μια πραγματικά Καστρινή αριστοκράτισσα, μια κυρία παλαιάς κοπής με έντονα τα αισθήματα της καλοσύνης αλλά και της συναδελφικότητας.
Ο Έφορος της Βικελαίας Βιβλιοθήκης, ο Νίκος Χ. Γιανναδάκης βρισκόταν στην Αθήνα, προκειμένου να παραλάβει τη δωρεά του Νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη από το σπίτι του ποιητή, που βρίσκεται στην οδό Άγρας 20. Πιο συγκεκριμένα, την παρέλαβε από τη γυναίκα του, τη Μαρώ Σεφέρη, ως δωρεά Γιώργου και Μαρώς Σεφέρη.
Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα τον Μάιο του 1987 έγιναν με κάθε μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια της προαναφερόμενης βιβλιοθήκης με την παρουσία πολλών επωνύμων ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης, καθώς και με την παρουσία δυο προσφιλών προσώπων του ποιητή, της συζύγου του Μαρώς Σεφέρη και του καθηγητή της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γιώργου Σαββίδη, γνωστού και ως «γραμματικού των Σεφέρηδων».
Σεπτέμβριος του 2021. Η «Β.Δ.Β.» ανακαινισμένη στο νέο της χώρο στο μέγαρο «Αχτάρικα» έχει την ύψιστη τιμή να υποδεχθεί την πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.
Η κυρία πρόεδρος έδειξε να είναι εντυπωσιασμένη από τους θησαυρούς της Βιβλιοθήκης και ειδικότερα από την προαναφερόμενη δωρεά του ποιητή(!) που τόσο τίμησε και ανέδειξε την χώρα μας, κυρίως σε καιρούς χαλεπούς, επιβεβαιώνοντας κατά τον καλύτερο τρόπο τα λόγια του ζωγράφου και πατέρα της κυπριακής τέχνης, Αδαμαντίου Διαμαντή:
«Είναι να μη γοητευτείς με τον Σεφέρη, τον πλούσιο αυτό άνθρωπο και ποιητή, που γεύεται, οσφραίνεται, αισθάνεται και απαθανατίζει (δεν μου αρέσει η λέξη, δεν βρίσκω άλλη), πρόσωπα, πράγματα, τόπους και καταστάσεις σαν κι αυτή, αιώνια σύμβολα, αδρές ανάγκες, ουσία και ζωή του ανθρώπου!»
Έτυχε δε η επίσκεψη της προέδρου να συμπέσει με την ολοκλήρωση πενήντα χρόνων από τον θάνατο του Γιώργου Σεφέρη, τότε που όλη η Ελλάδα σύγκορμη, πληγωμένη αλλά και τόσο φοβισμένη τον αποχαιρετούσε. Τέτοιες μέρες…
Κλείνουν εφέτος πενήντα χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Σεφέρη! Την 20ή Σεπτεμβρίου του 1971, στα μέσα της επτάχρονης δικτατορίας περίπου, ο ποιητής έφυγε για το μεγάλο του ταξίδι, περνώντας στην σφαίρα της αιωνιότητας!
Η Ελλάδα δεν μπορούσε άλλο πια να τον πληγώσει αλλά οι Έλληνες που τον αποχαιρέτησαν στην κηδεία του, δυο μέρες αργότερα ήταν πολλές χιλιάδες, τόσο πολλοί που έγινε ένα αυθόρμητο αντιδικτατορικό συλλαλητήριο, τραγουδώντας πολλά μελοποιημένα ποιήματά του, καθώς και τον εθνικό μας ύμνο.
Θα κλείσω το σημερινό κείμενό μου με ένα απόσπασμα της δήλωσης του Ποιητή κατά της χούντας των συνταγματαρχών «…Στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία παραμένει αναπότρεπτη στο τέλος». Και πράγματι προφητικά εννοούσε την τραγωδία της Κύπρου!