Η Κρήτη πληρώνει κάθε χρόνο στην άσφαλτο σε σχέ-ση με τον πληθυσμό της τις περισσότερες ανθρώπινες ζωές, από όλες τις υπόλοιπες περιοχές της Χώρας μας.
Επειδή λοιπόν οι απώλειες αυτές δεν έρχονται από τον ουρανό, αλλά γίνονται πάνω στη γη και καταλήγουν στον ουρανό, πρέπει να υπάρχουν κάποιες αιτίες, οι οποίες τις προκαλούν και πρέπει να εντοπισθούν και να θεραπευθούν, διαφορετικά το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει και να μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Είναι λοιπόν γνωστό ότι σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα έχουν κατασκευαστεί σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, όπως είναι ΑΘΗΝΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΑΘΗΝΑ – ΠΑΤΡΑ – ΙΩΑΝΝΙΝΑ, ΑΘΗΝΑ – ΚΟΡΙΝΘΟΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ (Εγνατία οδός) που εξυπηρετούν ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και η κίνηση στους δρόμους αυτούς γίνεται με ασφάλεια.
Το οδικό δίκτυο όμως της Κρήτης βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και πρέπει να γίνουν σοβαρές παρεμβάσεις για τη βελτίωσή του, διότι με την πολύ μεγάλη αύξηση των οχημάτων και την αύξηση του τουρισμού, δεν επαρκεί για την ομαλή εξυπηρέτηση της κυκλοφοριακής κίνησης.
Ιδιαίτερα ο ΒΟΑΚ ο οποίος κατασκεύστηκε πριν από πενήντα περίπου χρόνια, έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του και χρειάζεται να κατασκευαστεί ένας νέος σύγχρονος ΒΟΑΚ ο οποίος θα εξυπηρετεί τις σημερινές αυξημένες κυκλοφοριακές ανάγκες της Κρήτης και ο οποίος θα συμβάλει σημαντικά στη μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων στην Κρήτη.
Το ελληνικό κράτος λοιπόν πρέπει επιτέλους, να σκεφτεί ότι υπάρχει και μια ξεχασμένη Έλλαδα, που λέγεται Κρήτη, την οποία δεν πρέπει να θυμάται μόνο όταν θέλει να εισπράξει φόρους και να την ξεχνά παντελώς, όταν πρόκειται να εκτελέσει κάποιο έργο για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων της και όχι μόνο.
Για τη μείωση όμως των αυτοκινητικών ατυχημάτων στην Κρήτη πρέπει η Πολιτεία, εκτός από τη βελτίωση του οδικού δικτύου, να ασκεί και αυστηρούς ελέγχους για τη σωστή εφαρμογή των κανόνων του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, όπως αν οι οδηγοί φορούν τις ζώνες ασφαλείας, αν οδηγούν υπό την επήρεια οινοπνεύματος, αν τηρούν τα όρια ταχύτητας, αν κάνουν επικίνδυνα προσπεράσματα, καθώς και αν οι οδηγοί δικύκλων φορούν το κράνος τους κατά την οδήγηση. Ταυτόχρονα όμως και οι οδηγοί έχουν τεράστιες ευθύνες, αφού δεν είναι δυνατό να ξενυχτούν και μεθισμένοι να πιάνουν το τιμόνι στα χέρια τους, ή να κρατούν στο ένα χέρι αναμμένο το τσιγάρο και στο άλλο το κινητό και να μιλούν, αφού έτσι αποσπάται η προσοχή τους και όταν συναντήσουν κάποιο εμπόδιο, είναι πολύ δύσκολο να αντιδράσουν και να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο.
Επίσης οι οδηγοί οφείλουν, όταν κρατούν το τιμόνι, να παραμερίζουν τον εγωισμό τους, γιατί οδήγηση και εγωισμός δεν έχουν μεταξύ τους καλές σχέσεις.
Για την ουσιαστική αντιμετώπιση όμως του προβλήματος, πρέπει η Πολιτεία να φροντίσει, ώστε να μαθαίνουν τα παιδιά από το σχολείο, τα προβλήματα που § από τους κακούς και απρόσεκτους οδηγούς, καθώς και τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρονται, για να μη γίνονται θύματα των κακών οδηγών. Τέλος επειδή η κατάσταση του οδικού δικτύου στην Κρήτη είναι δεδομένη, οφείλουν οι οδηγοί να είναι πολύ προσεκτικοί, για ν αποφεύγονται τουλάχιστον ορισμένα από τα συμβαίνοντα σήμερα θλιβερά δυστυχήματα.
*Ο Ξηρουχάκης Ιωάννης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ