Χωρίς να θέλω να κλέψω τη δόξα των πολιτικών αναλυτών, επιτρέψτε μου να παρουσιάσω μερικές σκέψεις για την εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Κατά γενική ομολογία η πολιτική κατάσταση της χώρας δεν είναι και η καλύτερη από την άποψη της εύρυθμης λειτουργιάς του πολιτεύματος, γιατί από τη μία πλευρά έχουμε μία κυβέρνηση που διανεύει τη δεύτερη τετραετία της, λαβωμένη στις Ευρωπαϊκές εκλογές αλλά αρκετά ισχυρή, και από την άλλη απουσία ενός σοβαρού αντιπολιτευτικού πόλου που θα ισορροπεί το όλο σύστημα.
Επομένως, το βασικό ζητούμενο είναι ένας φορέας αρκετά ισχυρός, σύγχρονος και όχι μία συγκόλληση θραυσμάτων μικρών κομμάτων, που θα αναλάβει με σοβαρότητα το ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και της πιθανής μελλοντικής κυβερνητικής εναλλαγής.
Για προφανείς λόγους, σήμερα το ρόλο της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να τον υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα το ΠΑΣΟΚ είναι ο μοναδικός πολιτικός φορέας που μπορεί να γίνει το κέντρο δράσης της αντιπολιτευτικής προσπάθειας απέναντι στην κυβέρνηση.
Όμως πρέπει να αλλάξουν αρκετά πράγματα στο ΠΑΣΟΚ από τα οποία ξεχωρίζω δύο:
Πρώτον να ξεκαθαρίσει τι κόμμα είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ (ή τι θέλει να γίνει), ποια είναι η ταυτότητά του, ποιες είναι οι θέσεις του στα σημερνά προβλήματα της χώρας, π.χ. πώς θα αντιμετωπίσει την ακρίβεια, πώς θα αναθερμάνει τον παραγόμενο πλούτο και πώς θα τον ανακατανείμει δικαιότερα, τι πρεσβεύει για τα Πανεπιστήμια αλλά και ποιες είναι οι θέσεις του Κινήματος στα μεγάλα γεωπολιτικά προβλήματα του κόσμου.
Και δεύτερον να εκλέξει έναν Πρόεδρο που θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει τις παραπάνω θέσεις και αρχές, με απλό, κατανοητό αλλά και πειστικό τρόπο, ώστε να καταφέρει να ξαναζωντανέψει το όραμα της Σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου στην πατρίδα μας και την προοπτική κυβερνητικής εναλλαγής
Στον κ. Ανδρουλάκη δόθηκε η σημαντική ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς στο ρόλο αυτό στις πρόσφατες Ευρωπαϊκές Εκλογές.
Τη στιγμή που η ΝΔ έχανε σημαντικές δυνάμεις και ο ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά φυλλορροούσε, ο κ. Ανδρουλάκης δεν κατόρθωσε να εμπνεύσει και να συσπειρώσει αυτές τις απώλειες στο ΠΑΣΟΚ, παρά τις συνεχείς μικρές αυξήσεις του κόμματος.
Και γεννάται το εύλογο ερώτημα, αν του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στο μέλλον, θα το κάνει; Όταν μάλιστα αμφισβητείται από εξ συνυποψηφίους του!
Ο κ. Δούκας έχει το προσόν του νέου, δυναμικού υποψηφίου αλλά και τα χαρακτηριστικά μιας άμετρης φιλοδοξίας καθώς και ένα σημαντικό έλλειμμα παραγωγής δημόσιου έργου.
Η πιθανή κατάκτηση των πολιτειακών αξιωμάτων, του δήμαρχου Αθηναίων και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αδυνατίζει ή καλύτερα τορπιλίζει την πιθανότητα ενός μελλοντικού ρόλου όπως αυτού του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δύο καρπούζια (ή μάλλον τρία!) στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε, λέει ο σοφός λαός μας.
Ο κ. Γερουλάνος με συγκροτημένη προσωπικότητα, οργανωτική ικανότητα, ουσιαστικές θέσεις και καθαρό επικοινωνιακό λόγο είναι κατά τη γνώμη μου μια από τις αξιόλογες υποψηφιότητες για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ.
Η απήχηση των θέσεών του είναι σημαντική και τον καθιστούν έναν ικανότατο αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τέλος, τα προσόντα της κ. Διαμαντοπούλου μπορεί να συνοψισθούν:
- 1. Είναι η υποψήφια με τεράστια εμπειρία στα δημόσια και κυβερνητικά δρώμενα
- 2. Έχει ουσιαστική αναγνωρισιμότητα τόσο στο εσωτερικό όσο και τον διεθνή χώρο, με σημαντικές προσωπικές διασυνδέσεις και φιλίες.
- 3. Παρουσιάζει τις πιο ξεκάθαρες θέσεις για την Σοσιαλδημοκρατία του 21ου αιώνα.
- 4. Έχει επεξεργασθεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανάκαμψης της χώρας σε όλους. τους βασικούς τομείς, που είναι γεμάτο με σύγχρονες, μεταρρυθμιστικές ιδέες όπως αυτές της μελλοντικής χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης.
- 5. Είναι ομιλήτρια με ήπιο, καθαρό λόγο με σαφή τεκμηριωμένα επιχειρήματα που μπορούν να κεντρίσουν την λογική αλλά και να διεγείρουν το συναίσθημα για ένα Μεγάλο ΠΑΣΟΚ κυβερνητικών αξιώσεων.
Συμπερασματικά: Η εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία για την εξέλιξη της δημοκρατίας στη χώρα μας και οι πολίτες που θα προσέλθουν στις κλάπες (ελπίζω πάρα πολλοί) να την αξιολογήσουν με κριτήρια περισσότερο εθνικά και λιγότερο στενά κομματικά.
Πιστεύω ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι ικανοί για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αλλά με γνώμονα το θεσμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και του μελλοντικού πρωθυπουργού νομίζω ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές!
Τέλος, εύχομαι σε όλους τους υποψηφίους καλή επιτυχία, καλή επιτυχία στο ΠΑΣΟΚ και στην Πατρίδα μας.
Αγαπητοί μου, προσοχή να μη χαθεί αυτή, ίσως, η τελευταία ευκαιρία σε στενές προσωπικές φιλοδοξίες ή μικρά κομματικά συμφέροντα
Ο Νίκος Σιαφάκας είναι ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης