Πολλές φορές έχω γράψει μικρά αφιερώματα σε αξιόλογους συντοπίτες μου Γουβιανούς του παλιού καιρού. Οι ευαισθησίες μου όμως και η συνείδηση μου με ώθησαν να γράψω για τον αξιοσέβαστο συγχωριανό μου, τον Γιάννη Γιαννουδάκη, ή Γιάννη του Τσαγκαρονικόλη, ή “Γουβιανό”, όπως τον ονομάζουν οι Χερσονιώτες.
Ο Γιάννης γεννήθηκε στις Γούβες το 1932. Τα χρόνια του Μεσοπολέμου ο πατέρας του, ο Νίκος Γιαννουδάκης και η μάνα του η Ευσεβία απέκτησαν έξι παιδιά, τον Γιάννη, τη Μαρία, τη Χριστοθέα, τη Γεωργία, τον Μανώλη και την Κατερίνη. Αυτά τα αξιοπρεπέστατα αδέρφια ήταν πάντα αγαπημένα και όταν μεγάλωσαν έκαναν αξιέπαινες οικογένειες.
Αυτά τα αδέρφια ήταν η πιο χορευτάδικη οικογένεια των Γουβών και οι καλύτεροι χορευτές απ’ αυτά τα αδέρφια ήταν ο Γιάννης και η Χριστοθέα, που όταν χόρευαν πηδηχτό τους θαύμαζαν όλοι. Ο Γιάννης του Τσαγκαρονικόλη μετά που τέλειωσε το δημοτικό σχολείο Γουβών, πήγε στο γυμνάσιο στο Ηράκλειο. Δυστυχώς όμως οι τότε συνθήκες της ζωής δεν του επέτρεψαν να το τελειώσει.
Τα μεταπολεμικά χρόνια ο πατέρας του Γιάννη, ο Τσαγκαρονικόλης, άνοιξε ένα καφενείο στην κάτω πλατεία των Γουβών, που στη συνέχεια το ανάλαβε και το δούλευε ο Γιάννης για να βοηθήσει στην επιβίωση της οικογένειας του. Μετά έμαθε κουρέας και είχε το κουρείο μέσα στο καφενείο.
Ο μικρός όμως Γιάννης ήταν γεννημένος και μεγαλωμένος μαζί με τους Γουβιανούς μερακλήδες, κανταδόρους, οργανοπαίχτες και χορευτές. Έτσι αγόρασε μια μαντόλα από τον Μανώλη Βλαχάκη ή Μαλιώτη. Μετά έγινε καλός μαντολινάρης στις παρέες, στις καντάδες, στα γλέντια και στους γάμους.
Τα χρόνια εκείνα είχε παίξει με τους Γουβιανούς οργανοπαίχτες, όπως τον λυράρη Μιχάλη Μαρκάκη ή Σπανό, τον βιολάτορα Κωστή Μαρκάκη ή Κοντόχα, τον βιολάτορα και λυράρη Στερεό Πλευράκη. Επίσης στις αρχές της δεκαετίας του 1960, είχε παίξει στο πρώτο γλέντι του τότε μαθητευόμενου Γουβιανού λυράρη και τραγουδιστή Γιάννη Κουφαλιτάκη, που τότε τον συμβούλεψε να πατά το πόδι του κάτω για να μην χάνουν τον χρόνο οι χορευτές.
Ο Γιάννης του Τσαγκαρονικόλη τα χρόνια εκείνα ήταν από τους καλύτερους μαντολινάριδες, κανταδόρους, τραγουδιστές και χορευτές των Γουβών και των γύρω χωριών.
Ο Γιάννης διοργάνωνε μεγάλα γλέντια στο καφενείο του στην κάτω πλατεία των Γουβών ανήμερα του Αγίου Παντελεήμονα και της Παναγίας της Κεράς στις 8 του Σεπτέμβρη. Στο καφενείο του τις δεκαετίες του 1950-70 είχαν παίξει σε αυτά τα Γουβιανά γλέντια ο Σκαλανιώτης βιολάτορας Κωστής Βασιλάκης, ο Μουχταριανός βιολάτορας Μανώλης Πετρουγάκης, ο Επισκοπιανός βιολάτορας Ηρακλής Σταυρουλάκης, ο λυράρης Νίκος Ξυλούρης, ο λυράρης Ζαχαρίας Μελεσανάκης, ο λυράρης Μιχάλης Τσαγκαράκης και πολλοί άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες.
Ο αγαπητός μας Γιάννης Γιαννουδάκης παντρεύτηκε το 1972 την εκλεκτή της καρδιάς του, τη Χερσονιώτισσα Παρασκευούλα ή Σκεύω Μουντράκη, που απέκτησαν μια κόρη, την Ευσεβία ή Έφη.
Ο μακαρίτης ο πεθερός του, ο Αντρέας Μουντράκης, έτυχε να έχει το παραδοσιακό καφενείο στη Χερσόνησο, που το ανάλαβε ο Γιάννης από το 1972 και το λειτουργεί μέχρι σήμερα με το όνομα “Η Συνάντηση”. Παραμένει το μοναδικό παραδοσιακό καφενείο της Χερσονήσου που έχει τεζιάκι και σερβίρει ελληνικά καφεδάκια, καρτεράκια με κρητικά βότανα, τσικουδιά με αστραγάλια, σταφίδες, οφτές πατάτες, ελιές, παξιμαδάκια και άλλα.
Σ’αυτό το καφενείο πάντα υπάρχουν τάβλια για ταβλαδόρους, τράπουλες για πρεφαδόρους και εφημερίδα “Πατρίς” για όλους! Ο Γιάννης έχει πάντα στο καφενείο του τη μαντόλα, το βιολί και το μαντολίνο. Τα πιο παλιά χρόνια είχαν κάνει στο καφενείο αμέτρητα παρεάκια με παλιούς μερακλήδες περβολάρηδες και ψαράδες, με τους παλιούς οργανοπαίχτες και φίλους του, όπως ο Πισκοπιανός λυράρης Πολύδωρος Παρλαμάς, ο Γουβιανός λαουτιέρης και μαντολινάρης Γιάννης Μπαριτάκης, ο γνωστός Χερσονιώτης τσαγκάρης και λυράρης Κωστής Τραπιέρης, ο επιπλοποιός και μαντολινάρης Μπάμπης Συντιχάκης, ο συμβολαιογράφος Γιώργης Σαββάκης και πολλοί άλλοι.
Τα τελευταία χρόνια συχνοπαίζει μαζί με τον Γιάννη, ο Γουβιανός μαντολινάρης, λυράρης και μπουζουκτσής, ο Βαγγέλης Πλευράκης του Στερεού. Από το 1972 που εγκαταστάθηκε ο Γιάννης στη Χερσόνησο, κάθε καλοκαίρι έρχεται με την αγαπητή του οικογενειακή παρέα στις Γούβες στα πανηγύρια του Άγιου Παντελεήμονα και της Παναγίας της Κεράς για να γλεντήσει και να χορέψει το Γουβιανό πηδηχτό χορό κι εμείς τον θαυμάζουμε.
Τελειώνοντας, θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον Γιάννη γιατί εφέτος το 2020, τα δυο παιδιά της κόρης του της Έφης, ο Γιάννης και ο Γιώργος, πέρασαν στα πανεπιστήμια. Γιάννη να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς.
Γιάννη πάντα φερνόσουνε με τσι πιτήδειους τρόπους και πεθυμιές σου ήτανε να αγαπάς τσ’ αθρώπους.
*Ο Βαγγέλης Μπαριτάκης είναι ιδρυτής του Λαογραφικού Μουσείου Γουβών