13 Αυγούστου 1944. Οι ναζιστικές ορδές, οι ιππότες του θανάτου το ιμπεριαλιστικό Λόμπι της εποχής, ότι πιο θανατικό αιμοβόρο και απάνθρωπο, έχει δει η ανθρωπότητα, μετρά τους διακόσους της Καισαριανής, το Ηρωικό Δίστομο, το τραγικό Κούρνοβο, τη ματοβαμμένη και καμένη Κάντανο και Βιάννο, επέλασαν και από τα μαρτυρικά Ανώγεια. Σκότωσαν, έκαψαν λεηλάτησαν, δεν αφήσαν πέτρα την πέτρα στο χωριό.
Αιματόποτα κτήνη, έβγαλαν όλο το μίσος τους πάνω σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους. 13 Αυγούστου 2018,τα ΑΝΩΓΕΙΑ τιμούν έναν δικό τους άνθρωπο, έναν άνθρωπο που ξεπήδησε κι αυτός, όπως και τα αδέλφια του Νίκος και Γιάννης, μέσα από μια φτωχιά οικογένεια για να ανδρωθούν μέσα στον λαό μας, μαζί με τους ταπεινούς και να μας δώσει ο καθένας ξεχωριστά, μα και οι τρεις μαζί ό,τι πιο όμορφο έχει δώσει ο άνθρωπος στον άνθρωπο, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ και την ΑΡΜΟΝΙΑ!
Τα Ανώγεια ετίμησαν τον ΨΑΡΑΝΤΩΝΗ, αυτή την αρχέγονη μορφή, αλλά με μυαλό φιλόσοφου, από εκείνους που ξεπηδάνε από το βάθος της ιστορίας, συνδέοντας τη μουσική μας παράδοση με τις μουσικές παραδόσεις άλλων λαών, να μπλέξουν τα ακούσματα να ξεσπαθώσει η λύρα, να βγάλει φωνή το λαγούτο, για την αδελφοσύνη, την αγάπη την παγκόσμια ΕΙΡΗΝΗ!
Να μην ξεσπιτώνονται οι άνθρωποι, απλό τις βόμβες και το μακελειό, να πάψουν να υπάρχουν μακελάρηδες των λαών και τα παιδιά να τραγουδάν. Είναι πολύς ο πόνος των λαών της γης σήμερα. Κι ο Ψαραντώνης, με την ιδιαίτερη φόρμα του τόσο στο παίξιμο όσο και στη φωνή, έκανε και τα δυο μαζί όπλο, μια πολιτιστική βόμβα, που την άφησε να εκραγεί πάνω από την υδρόγειο για να γεμίσει φως και ελπίδα ο κόσμος.
Και γέμισε ο κόσμος φως και γέμισε τραγούδια, γιατί συνεχώς ερχόταν μηνύματα απ’ όλο τον κόσμο, από μεγάλους καλλιτέχνες, ξένους και δικούς μας, με την προτροπή να συνεχίσει, έτσι όπως τον ξέρουμε! Συγκινητικές στιγμές, νέοι καλλιτέχνες, νέα παιδιά να παίζουν και να τραγουδούν προς τιμήν του. Ιδιαίτερες στιγμές, εκείνες που τα παιδιά και τα εγγόνια του τραγουδήσαν τιμώντας τον, με περισσή αγάπη και συγκίνηση.
Τα Σκουλάκια- η Μαρία και ο Κώστας-με τις λύρες τους, οι αδελφοί Φραγκιαδάκηδες, με έναν συγκινητικό λόγο του Αντώνη. Με την πρόσκληση να παίξουν μαζί, τον “ΠΥΡΟΜΑΧΟ” “ΤΟ ΚΕΡΙ” “ΤΟ ΚΑΨΙ”. Να βροντάνε τα λαγούτα του Μιχάλη και τ’ Αντώνη και να “βρυχάται” ηφαίστειο ο Ψαραντώνης, να παίρνουν φωτιά οι καρδιές μας. Αχ μωρέ Αντώνη Ψαραντώνη μας, πολύ εψήλωσες, πολύ σηκώθηκε το μπόι σου και πρέπει να το φτάσουμε. “Γιατί αυτό είναι το μπόι των ονείρων μας, το μπόι των ανθρώπων.”