Τα όσα διαδραματίζονται στο χώρο της Μέσης Ανατολής και κυρίως στη μαρτυρική περιοχή της Γάζας τους τελευταίους έξι μήνες, το αιματοκύλισμα, οι φόνοι ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών της περιοχής από τους Ισραηλινούς, η καταστροφή οικιών και περιουσιών, συνεχίζουν να κινητοποιούν τους ηγέτες όχι μόνο της δύσης αλλά και παγκοσμίως, ώστε να βρεθεί επιτέλους κάποιου είδους συμβιβαστική λύση στο χρόνιο πρόβλημα του κράτους της Παλαιστίνης.
Στην Ελλάδα παρακολουθούμε, εκ του μακρόθεν και από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες όλα αυτά, όπως και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αν και τελευταία σε μικρότερο βαθμό και ενδιαφέρον γι’ αυτή. Η κρίση από τις δύο αυτές συρράξεις ήρθαν αμέσως μετά την μεγαλύτερη υγειονομική πρόκληση του αιώνα μας που συντάραξε όλες τις γωνιές του πλανήτη μας.
Για ακόμα μια φορά επανήλθε στη δημοσιότητα ότι τα πολεμικά τραύματα δεν αφορούν μόνο τα σώματα των στρατιωτών και των αμάχων, αλλά και την ψυχική τους σφαίρα. Το ενδιαφέρον είναι ότι επίσης ότι οι συρράξεις αυτές, επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό και τον ψυχικό κόσμο πολλών πολιτών που παρακολούθησαν από την τηλεόραση πολεμικές ανταποκρίσεις και βρίσκονταν μακρυά από το χώρο των πολεμικών συγκρούσεων.
Βεβαίως οι όποιες επιπτώσεις των προαναφερόμενων πολέμων σε αυτούς, ωχριούν κυριολεκτικά απέναντι σε όσα βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πληθυσμοί της εμπόλεμης ζώνης. Οι αγχώδεις διαταραχές, η καταθλιπτική συμπεριφορά, και όλες γενικώς οι διαταραχές και μεταβολές της προσωπικότητάς τους, αποκαλούνται και εντάσσονται από τους ψυχιάτρους στην ομάδα των διαταραχών του μετατραυματικού στρες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η συνεχής έκθεση των ατόμων σε πολεμικές σκηνές με συχνή κατανάλωση επώδυνων θεάσεων, οδηγεί μεγάλο αριθμό απ’ αυτούς σε άγχος, υπερδιέγερση και διαταραχές ύπνου. Αυτή η αυξημένη, από πλευράς συχνότητας, ψυχοπαθολογία είναι όμως κάτι που είχε παρατηρηθεί και παλιότερα. Όμως η μεγάλη διαφορά με τη σημερινή είναι ότι τώρα στο πρόβλημα προστέθηκε και η ‘συμβολή’ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τα τόσο αρεστά στους περισσότερους πολίτες σχεδόν όλων των ηλικιών.
Έτσι λοιπόν, εκτός από την παραδοσιακή μεγάλη οθόνη, στις μέρες μας έχουμε επιπλέον και τις μικρές οθόνες, οι οποίες φυσικά είναι απόκτημα όλων και όπου ξετυλίγονται σκηνές απόκοσμες, καταστροφικές, θάνατοι εμπλεκομένων στρατιωτών, αλλά και αμάχων πολιτών σε πόλεις και χωριά, σκηνές ανείπωτης βίας αθώων κατά τα άλλα πολιτών.
Οι φρικαλεότητες της εισβολής της Χαμάς στο Ισραήλ με τους νεκρούς και τους ομήρους, η αναμενόμενη όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα απάντηση του Ισραήλ στην μαρτυρική περιοχή της Γάζας, η καταστροφή ακόμα και νοσοκομείων, η φυγή των Παλαιστινίων προς το νότο με άγνωστη επί του παρόντος κατάληξη, οι δραματικές εχθροπραξίες στο εσωτερικό κατοικημένων προηγουμένως περιοχών, είναι παγκοίνως γνωστά σε όλους μας.
Κάτι ανάλογο φυσικά συμβαίνει και για την περίπτωση της Ουκρανίας αν και τελευταία το ενδιαφέρον των περισσότερων εστιάζεται στη Γάζα.