Από τα δύο χρόνια περίπου που βρίσκεται στην εξουσία ετούτη η κυβέρνηση, το μεγαλύτερο μέρος της θητείας της αναλώθηκε στην αντιμετώπιση της υγειονομικής λαίλαπας που ενέσκηψε και στον τόπο μας και μικρότερο, αλλά ουχί ήσσονος σημασίας, στην εξ’ ανατολών απειλή και στην οικονομική ανακούφιση των πολιτών. Όμως, κατά τα φαινόμενα, στον τομέα της πανδημίας, τουλάχιστον, το μεγάλο κύμα των ασθενών, φορέων και απωλειών βαίνει προς αισθητή μείωση της δυναμικής του, λόγω της ολοένα και μεγαλύτερης κάλυψης του πληθυσμού με τους σχετικούς εμβολιασμούς.
Και ενώ στον τομέα της οικονομίας διαφαίνεται κάποια ελπίδα με το αναμενόμενο ταμείο ανάκαμψης της Ε.Ε., σε εκείνον που αφορά τα εθνικά θέματα υπάρχουν πολλά ερωτηματικά και αγωνίες, ασχέτως αν δεν έρχονται στο προσκήνιο έντονα και επιτακτικά. Πρόκειται για το θέμα της προμήθειας των φρεγατών, κόστους κάπου πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο οσονούπω θα δει τα φώτα της δημοσιότητας με έντονο, καταλυτικό και αποκαλυπτικό τρόπο με την ανακοίνωση της τελικής απόφασης από πλευράς της κυβέρνησης.
Οι προσφορές είναι γνωστές περισσότερο από τον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, και δευτερευόντως από την κυβέρνηση λόγω της σοβαρότητας του θέματος. Όσοι το παρακολουθούν, γνωρίζουν λεπτομέρειες για τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των προσφορών που έρχονται εις τα καθ’ ημάς από τις ενδιαφερόμενες χώρες. Η γαλλική προσφορά βρίσκεται στις επάλξεις τουλάχιστον απ’ όσα δηλώνουν ειδήμονες στο θέμα. Αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, την συνέχεια της προμήθειας των γαλλικών αεροσκαφών τα οποία όπου νάναι θα αρχίσουν να πλημμυρίζουν τους ελληνικούς ουρανούς.
Όμως φαίνεται πως οι όποιες καθυστερήσεις οφείλονται περισσότερο όχι τόσο στα υπέρ και κατά της κάθε προσφοράς, αλλά περισσότερο σε πιέσεις που λαμβάνουν χώρα στα παρασκήνια. Η ελληνική πλευρά προσπαθεί προφανώς να συνδυάσει το θέμα αυτό με τη συνέχιση της λειτουργίας των ναυπηγείων μας τα οποία απαξιώθηκαν διαχρονικά απ’ όλες τις κυβερνήσεις, αλλά και με κάποια στήριξη των εθνικών θεμάτων από την προμηθεύτρια χώρα.
Η πρόταση των Αμερικανών, σύμφωνα με τους επαΐοντες, αποτελεί την τελευταία επιλογή λόγω του ότι απέχει αρκετά από τις ανάγκες μας, παρά τις μεγαλόστομες και μεγαλόσχημες δηλώσεις των ενδιαφερομένων ότι θα είναι από κάθε πλευρά ακαταμάχητη. Όμως ακόμα και οι αμερικανοί γνώστες του θέματος έχουν κατ’ επανάληψη εκφραστεί αρνητικά για την επιχειρησιακή ικανότητα των προσφερόμενων φρεγατών.
Η αμερικανική πλευρά προσπαθεί εναγωνίως και με έκδηλη εμμονή να συνδέσει την προμήθεια του πολεμικού μας ναυτικού με τις πολιτικές ισορροπίες που είναι τόσο πολύ απαραίτητες στην ευθύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου με τις γνωστές και επαναλαμβανόμενες εντάσεις. Όμως ουδόλως να λησμονούμε ότι ήδη πήρε πολλά.
Να θυμηθούμε όσα ειπώθηκαν από τον Ντόναλντ Τραμπ πριν καλά-καλά ξεκινήσουν οι δηλώσεις στο Λευκό Οίκο με την παρουσία του προηγούμενου Έλληνα πρωθυπουργού, όταν δήλωνε ανερυθρίαστα πόσα δισεκατομμύρια θα κέρδιζε η χώρα του από την αναβάθμιση των αεροσκαφών μας, η οποία σημειωτέον, βρίσκεται σε εξέλιξη, ή ακόμα την πληθώρα των στρατιωτικών διευκολύνσεων που απολαμβάνει σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας;
Δεν μας είπε όμως και κάποιες άλλες αλήθειες! Αυτές τις άφησε να τις εννοήσουμε! Εάν για τη χώρα του προέχουν τα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ, για τη δική μας προέχουν άλλα, στα οποία περιλαμβάνονται η αποτελεσματική αμυντική της θωράκιση και οι επιμέρους συμφωνίες εντός πάντοτε του ΝΑΤΟ, γιατί μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο ουδόλως προκύπτει απ’ όσα κατά καιρούς διαδραματίζονται και δηλώνονται από τα επίσημα χείλη των αξιωματούχων του.
Το σλόγκαν «βρείτε τα μεταξύ σας» είναι γνωστό, χιλιοειπωμένο και άνευ αντικρίσματος! Το βιώσαμε έντονα κάποιες δεκαετίες πριν στην Κύπρο, χωρίς φυσικά να δοθεί ακόμα κάποια ενδεδειγμένη και νόμιμη λύση. Η αμερικανική πλευρά, ειδικά στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, στα μέσα Ιουνίου, θα προσπαθήσει να φέρει πολλά σε πρώτη γραμμή και προτεραιότητα. Κυρίως θα προσπαθήσει να επαναφέρει την Τουρκία στη δυτική τροχιά, υπό τον έλεγχο βεβαίως της Αμερικής.
Εκεί λοιπόν θα τεθούν πολλά πράγματα στο τραπέζι, αρκεί φυσικά οι όποιες υποχωρήσεις της να μην έχουν ανταλλάγματα εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας. Κάπου εκεί, όμως, εμφιλοχωρεί και το θέμα της προμήθειας των φρεγατών που προαναφέραμε. Η σύνοδος αυτή του Ιουνίου θα κρίνει πολλά όχι μόνο για την εξ’ ανατολών χώρα, αλλά και για την Ελλάδα και ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως θα πιεσθεί ποικιλοτρόπως.
Ό,τι γίνει στο εσωτερικό εκείνων των συναντήσεων και πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, στα παρασκήνια, θα καθορίσει όχι μόνο το μέλλον της χώρας αλλά και της δικής του διακυβέρνησης και της δικής του υστεροφημίας ως πρωθυπουργού και σωστού και στιβαρού πολιτικού ηγέτη. Ήδη η ελληνική πλευρά συναίνεσε στην προσπάθεια της Τουρκίας για καλό κλίμα και διάλογο, μεταξύ των χωρών μας, με σκοπό να προσπορισθεί οικονομικά οφέλη από την Ε.Ε. και εν μέρει τα κατάφερε, ας μην υποθέσουμε πώς, πριν αρχίσουν οι ανάλογες επαφές με τη βοήθεια πάντοτε της συμμάχου της, Γερμανίας.
Κάποια δισεκατομμύρια ευρώ για την δήθεν προσπάθεια ανάσχεσης της παράνομης μετανάστευσης, αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης με την ευρωπαϊκή ένωση και άρση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, είναι οι στόχοι της τώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Την ίδια διπλωματία θα επιδείξει και στο ΝΑΤΟ απέναντι στους Αμερικανούς. Αρκεί, όμως, να μην είναι σε βάρος της χώρας μας και τούτη τη φορά!
Το χειρότερο όλων όμως είναι η προσπάθειά της να συμμετέχει ως ισότιμο μέλος στην διαφαινόμενη πολιτική άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης, με την προφανή υποστήριξη της Γερμανίας, φυσικά. Θα αποτελεί άλλη μια αξεπέραστη ταφόπλακα στην ελληνική διπλωματία μεγάλης ολκής, αν η Ελλάδα δώσει την σχετική συγκατάθεση, όπως βεβαίως και η Κύπρος! Ο Ιούνιος, όπως είναι ευνόητο, θα κρίνει πολλά και όσα ειπωθούν και αποφασισθούν θα επηρεάσουν πολλές δεκαετίες από εδώ και πέρα.
Θα καθορίσουν, μεταξύ των πολλών άλλων, και εάν τα ψάρια της Γαύδου θα μείνουν για τους Έλληνες ψαράδες ή θα κατευθύνονται στα δίχτυα των Τούρκων συναδέλφων τους!
* Ο Γεώργιος Σχορετσανίτης διευθυντής της χειρουργικής, συγγραφέας