Μια μουσική προσωπικότητα, η οποία δεν έχει μελετηθεί από τους σύγχρονους ερευνητές της κρητικής μουσικοχορευτικής παράδοσης, είναι ο Γεώργιος Χατζιδάκις. Το βιβλίο του «Κρητική Μουσική», το οποίο εκδόθηκε το 1958 στην Αθήνα, αν και έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα ως βιβλιογραφική αναφορά από πολλούς ερευνητές, εντούτοις ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για τον συγγραφέα.
Ο Γεώργιος Χατζιδάκις, γιός του Ιωάννη Χατζιδάκι και της Χρυσάνθης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1871 και από την ηλικία των 8 ετών έδειξε την κλίση του στη μουσική («Κνωσσός» τ. 11, Αθήνα 1955, σελ. 26). Σε ηλικία 15 ετών ήταν το πρώτο κλαρινέτο της πρώτης φιλαρμονικής Ηρακλείου με αρχιμουσικό τον Ιταλό Φορμίγκαν, στη συνέχεια με τον αρχιμουσικό του Τουρκικού στρατού Αλή Εφένδη και τέλος με τον συνταξιούχο αρχιμουσικό του Ελληνικού στρατού που ήρθε από τον Πειραιά Ε. Ξαβερίου Ατζιούς ( «Κνωσσός», τ. 13, Αθήνα 1955, σελ. 29) με τίτλο «Η πρώτη Φιλαρμονική στο Ηράκλειο». Η Φιλαρμονική αυτή διαλύθηκε λόγω της επανάστασης του 1889 και η οικογένεια Χατζιδάκι μετοίκησε στον Πειραιά. Ο Χατζιδάκις σπούδασε στη Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά η νομική επιστήμη δεν τον ενθουσίασε καθώς τον είχε κυριεύσει το πάθος της μουσικής.
Στην Αθήνα έκανε ανώτερες μουσικές σπουδές πιθανόν κοντά στο μεγάλο Βαυαρό αρχιμουσικό του ελληνικού στρατού Ανδρέα Ζάϊλερ (Andrea Seiler) που είχε γεννηθεί στην Αθήνα 1830 ή 1834 και απεβίωσε το 1903 στην Αθήνα. Ο μεγάλος αυτός μουσικός το 1885 ήταν διευθυντής της Φιλαρμονικής Αθηνών και το 1896 διευθυντής της Φιλαρμονικής Πειραιώς. Ο Ανδρέας Ζάϊλερ ήταν γιος του μεγάλου Βαυαρού στρατιωτικού αρχιμουσικού της Οθωνικής Αυλής Φράντς Ζάϊλερ, έχοντας κάνει ανώτερες μουσικές σπουδές στην Κέρκυρα. Ο Ζάϊλερ είχε συνθέσει πλήθος Ελληνικών μουσικών κομματιών για θέατρο, όπως το κωμειδύλλιο «Η τύχη της Μαρούλας» του Δημήτρη Κορομηλά, «Ο Αρχοντοχωριάτης», «Οι Μυλωνάδες», κ.ά. Κλασικά έργα του το πασίγνωστο τραγούδι των αρχών του 20ου αιώνα «Μπάρμπα Γιάννης κανατάς», καθώς και η μελοποίηση του γνωστού εμβατήριου «Μαύρη είν΄ η νύχτα στα βουνά» βασισμένο στο ποίημα «Ο κλέφτης» του Αλ. Ραγκαβή, το οποίο μελοποίησε βασιζόμενος σε ένα βαυαρικό εμβατήριο.
Ένα μουσικό σημείωμα του Χατζιδάκι στο περιοδικό «Κνωσσός» («Η ΔΗΜΩΔΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ», τ. 15, Αθήνα 1955, σ. 29-30) αναφέρει την παρουσία του στον Πειραιά το 1897, με την ιδιότητα του συνεργάτη της Φιλαρμονικής του Δήμου Πειραιά, θέση που του είχε αναθέσει ο τότε δήμαρχος Πειραιά Τρύφων Μουτσόπουλος. Ο Ανδρέας Σαϊλλερ (ή Ζάϊλερ) και ο καθηγητής μουσικής Λουδοβίκος Σπινέλη ειρωνεύθηκαν την κρητική μουσική με τον Ζαϊλερ να λέει χαρακτηριστικά: «Μην ομιλείς αγαπητέ μου περί Κρητικής Μουσικής, διότι δεν μπορεί να γίνει σοβαρός λόγος περί αυτής. Αποτελείται από ένα άτακτον συνοθύλευμα ατελών μουσικών φράσεων αφορήτου μονοτονίας, και άνευ ουδεμιάς ουσιώδους έννοιας», προσθέτοντας ένα ευτράπελο μουσικό κατασκεύασμα στιγμιαίας έμπνευσης:
«Πούρι-πούρι-πούρι, πούρι
Κι είσαι Κρητικό γαδούρι
Κι έχεις κούτελο και μούρη
πούρι, πούρι, πούρι, πούρι κ.λπ.».
*Ο Αγησίλαος Αλιγιζάκης είναι ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος