Ο εγγονός, μαθητής έκτης δημοτικού, διάβαζε τα αγγλικά του.
– Παππού, οι Εγγλέζοι άλλα γράφουν και άλλα διαβάζουν. Γράφουν iron, που σημαίνει σίδερο, και διαβάζουν άιερν!
-Ναι, περίπου.
-Εμείς όμως διαβάζουμε ό,τι γράφουμε…
-Όχι ακριβώς. Έχομε κι εμείς τα δικά μας. Άψογοι δεν είμαστε. Ακριβώς φωνητική γραφή οπωσδήποτε δεν έχομε. Οι γλώσσες δεν είναι στατικές. Μεταβάλλονται. Με τον καιρό η προφορά των λέξεων αλλάζει. Αλλάζει και η γραμματική.
Στα αρχαία χρόνια τα β, γ, δ προφέρονταν όπως τα b, g, d αντίστοιχα. Αλλιώς προφέρονταν τότε τα περισσότερα από τα γράμματα του αλφαβήτου μας. Αλλά και τα γράμματα δεν είναι δυνατό να αποδώσουν ακριβώς όλους τους φθόγγους της ανθρώπινης ομιλίας. Όσον αφορά την δική μας γλώσσα είναι απαράδεκτο, θα έλεγα, να μην υπάρχουν σήμερα γράμματα για τους φθόγγους b, g, d, που είναι τόσο συχνοί.
Και τους συμβολίζομε, τόσο άβολα, με τους συνδυασμούς μπ, γκ ή γγ, ντ, που μπορεί να έχουν διπλή ή και τριπλή προφορά. Π. χ. Το ντ μπορεί να προφέρεται ως nt (τσάντα, γάντι, πόντος) , ως nd ( έντιμος, μαντείο), ως απλό d (ντύνω, αντίο). Και την διαφορά των τριών αυτών φθόγγων: nt, nd ,d,μολονότι αυτοί υπάρχουν στην γλώσσα μας, με το ελληνικό αλφάβητο δεν μπορούμε να την αποδώσομε.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα μπ και γκ. Ακόμη το σ το προφέρομε σαν ζ μπροστά από τα μ, β, γ, δ, ρ (Σμύρνη, σβήνω, σγουρός, ευπρόσδεκτος, εισροή). Μερικοί προφέρουν με ζ και την λέξη Σλάβος. Από την άλλη μεριά έχομε τις διφθόγγους: αι=ε κτλ. και έχομε και έξι τρόπους γραφής του φθόγγου i: ι,η,υ,ει,οι,υι.
Γράμμα για τον φθόγγο u δεν έχομε. Χρησιμοποιούμε την δίφθογγο ου. Παραπανίσιο στην γλώσσα μας είναι το ω. Γράφομε διπλά σύμφωνα, που τα προφέρομε ως απλά. (Στην Κύπρο τα προφέρουν τα διπλά σύμφωνα).
Και έχομε και αρκετά περίπλοκη και μερικές φορές αμφισβητούμενη ορθογραφία: αυτός (προφέρεται «αφτός»), αύριο (προφ. «άβριο»), αβγό και αυγό, παλικάρι και παλληκάρι, Μανόλης και Μανώλης, βρόμα και βρώμα… Και άλλα ακόμη. Οι Άγγλοι βέβαια ορθογραφούν τις λέξεις τους όπως προφέρονταν κάποτε στο παρελθόν. Έχουν ιστορική γραφή.
– Όμως εμείς δεν έχουμε την ακαταστασία που έχουν οι Άγγλοι στην ορθογραφία τους, επέμενε ο εγγονός. Σ’ αυτούς δεν υπάρχουν κανόνες πώς να γράφεις τις λέξεις ούτε πώς να τις διαβάζεις, όταν τις βλέπεις γραμμένες…
– Έχεις δίκιο, απάντησε ο παππούς και χάιδεψε τον εγγονό του.