- Πρέπει να βρω τα χρώματα και μετά τη σύνθεση και χρήση τους.
Μα πρέπει να βρω και άλλα υλικά.Και άλλα υλικά, που είναι η βάση της δημιουργίας, όπως το έδαφος του πίνακα.
Η Αριστερά, με τις πάσης φύσης εκδοχές της, από την εξωκοινοβουλευτική, μέχρι την πιο συντηρητική εκδοχή της, το ΠΑΣΟΚ, δημιουργούσε και δημιουργεί αλλεργία σε μεγάλη μερίδα του Ελληνικού πληθυσμού, με αφετηρία τη στάση του ΕΑΜ κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο πόλεμο.
Κατά ένα μέρος ορθά και κατά ένα μέρος λάθος, η συνέχεια και μέχρι τις ημέρες μας κατ’ αναλογία η ίδια.
Συνεπώς, έστω και αν άλλο πράγμα το ΚΚΕ, άλλο ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ0, άλλο το ΚΚΕ Εσωτερικού και σημερινός ΣΥΡΙΖΑ και άλλο το ΠΑΣΟΚ, κοινά χαρακτηριστικά συνδέουν και την κριτική για κόμματα και πρόσωπα, πέραν των ίδιων των γεγονότων. Δηλαδή πρωτίστως η προκατάληψη και αφετηρία ανάλογα από πού προέρχεται αυτή.
- Κάνοντας μία αναδρομή, διότι, όπως και άλλοι, δεν ξεχνώ και εγώ.
Το 1981 και πριν τις εκλογές επερχόταν ο Αντρέας του ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο, έξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων, ειδική σχέση με την ΕΟΚ όπως της Νορβηγίας και έξω οι βάσεις του θανάτου(δηλαδή ό,τι το ενιαίο εκλογικά ΚΚΕ το 1974),η δεξιά να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, διώξτε τον τσέλιγκα, το Μαρκήσιο του Μετσόβου από το μπαλκόνι στα Γιάννενα για τον Αβέρωφ.
Βγαίνοντας κάνει ακαριαία στροφή 180 μοιρών, εντός ΕΟΚ, ΝΑΤΟ και Βάσεων, πλην όμως και επίσκεψη στο δικτάτορα Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία, πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης. Ναι μεν, αλλά.
Και όμως ο ακραιφνής δεξιός τύπος έγραψε αμέσως, μην τυχόν χαθεί πολύτιμος χρόνος:
Θα μας πάρουν τα σπίτια, θα πάρουμε τα βουνά!
- Υπό το πρίσμα αυτό εξελίχθηκε και η περίπτωση Τσίπρα.
Άλλα έλεγε ο Αντρέας, άλλα και ο Τσίπρας.
Αυτόν τον εφιάλτη βρήκανε να βγάλουνε για αρχηγό τους στη Ν.Δ., είπε την επομένη της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης ο Αντρέας για τον Κων. Μητσοτάκη, Πινοσέτ απεκάλεσε ο Τσίπρας το Γιώργο Παπανδρέου.
Απλή αναλογική αίτημα του ΠΑΣΟΚ από το 1974 και όταν την ψήφισε στη Βουλή ο Αντώνης Τρίτσης, αμέσως τον διέγραψε ο χατζάρας του στο πειθαρχικό, ο Παγορόπουλος!
Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων, εφεύρεση του Αντρέα και ο ίδιος την καταργεί από του βήματος της Βουλής, αφήνοντας άναυδο στα έδρανα τον Κώστα Σημίτη, που παραιτήθηκε άμεσα από υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.
Φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας, άλλη εφεύρεση του Αντρέα, που πάλι ο ίδιος τον καταργεί εν τω άμα και το θάμα, το μαθαίνει ο εφαρμοστής υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Δρεττάκης στο Αεροδρόμιο Ηρακλείου και παραιτείται εν πτήσει, ουδέποτε επανελθών.
Δεν διαπραγματευόμαστε σπιθαμή σπιθαμή στο έδαφος, στη γη και στον αέρα και μόνη διαφορά μας με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μας έλεγε μονίμως ο Αντρέας, αλλά πηγαίνοντας το 1988 στο Νταβός αποδέχτηκε με τον Τούρκο Πρόδρο Τουργκούτ Οζάλ να συσταθούν διμερείς επιτροπές για να εξετάσουν όλες τις διαφορές μας με την Τουρκία.
Γυρνώντας στην Ελλάδα είπε το περίφημο mea culpa (λάθος μου), μαθαίνοντας λατινικά για χρήση και από τους νεώτερους, όπως ο Σαμαράς ενώπιον της Μέρκελ για την προηγηθείσα αντιμνημονιακή πολιτική του.
Εκτός μνημονίων και δανειστών ο Τσίπρας, εντός μνημονίων και δανειστών ο Τσίπρας.
Αλλεργία για τον Αντρέα, αλλεργία και για τον Τσίπρα πριν καν ανέβουν στην εξουσία, πλην όμως άλλο ο Αντρέας, άλλο ο Τσίπρας κατά αποτυχημένη απομίμηση.
- Τα χώματα είναι πλέον έτοιμα για χρήση τους.
Πλασμένος ο Αλέξης με υλικό της ΚΝΕ, δεν μπορούσε να απογαλακτιστεί εντελώς έστω και μεταπηδώντας στην Ευρωαριστερά. Η σύνθεση παρέμεινε πολύ δύσκολη δεδομένων και των αναλόγων προελεύσεων του υψηλού περιγύρου.
Με τη ρητορική και την εκ των προτέρων βεβαία γνώση και αδυναμία μετουσίωσης σε πράξη των λεγομένων, να θυμηθούμε την απάντηση του Αντρέα στο Μιχάλη Παπακωνσταντίνου:
Από LIBERAL και Δημήτρη Καμπουράκη
«Πρέπει να ήταν 1985 ή ’86, όταν ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη), ενώ περπατούσε στην Βουλή έξω από την αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου, έπεσε πάνω στον Ανδρέα Παπανδρέου που έβγαινε από συνεδρίαση. Ο Ανδρέας τότε ήταν ο μέγας θριαμβευτής, ο απόλυτος άρχοντας. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου ήταν παλιοί γνωστοί, ενώ εκείνους τους καιρούς η αστική ευγένεια υπήρχε ακόμα ανάμεσα στους πολιτικούς άνδρες, ακόμα κι αν ήταν αντίπαλοι.
Ο Παπακωνσταντίνου λοιπόν κοντοστάθηκε και χαιρέτησε ευγενικά τον Ανδρέα, πίσω από τον οποίον συνωστίστηκαν όλοι οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί της εποχής που έβγαιναν απ’ το Υπουργικό Συμβούλιο: Άκης, Γεννηματάς, Λαλιώτης, Μένιος, Πεπονής, Αλευράς, Χαραλαμπόπουλος, κλπ. Ο Παπανδρέου αντιχαιρέτησε τον Παπακωνσταντίνου και του είπε χαμογελαστά:
- «Βρε Μιχάλη, τι δουλειά είχες εσύ στην Νέα Δημοκρατία; Εσύ πάντα ήσουν κεντρώος, σε μας έπρεπε να έχεις έρθει, στο ΠΑΣΟΚ, όχι να πας στην Δεξιά…».
Ο Αντρέας είχε δίκιο για την πολιτική προϊστορία του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Προδικτατορικά ήταν τρεις φορές βουλευτής της Ένωσης Κέντρου, το ίδιο μεταδικτατορικά ως το 1977, στενός συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου πριν τη χούντα, ενεργός πρωταγωνιστής στον Ανένδοτο του 1961-63, ενώ στα γεγονότα του 1965 είχε πάρει το μέρος του Γέρου αντί για το μέρος του Κων. Μητσοτάκη. Όμως το 1978, με την διεύρυνση που είχε κάνει ο Κων. Καραμανλής, είχε προσχωρήσει στην ΝΔ. Ο Ανδρέας λοιπόν τον ένιωθε σαν κάποιο που τσάμπα χάθηκε για το ΠΑΣΟΚ.
- «Μα κύριε Πρόεδρε, εγώ το 1978 προτίμησα τη ΝΔ διότι διαφωνούσα με την πολιτική σας» απάντησε ευγενικά αλλά ευθέως ο Παπακωνσταντίνου. «Όλα αυτά που λέγατε, δεν με εύρισκαν σύμφωνο. Πώς να έρθω στο ΠΑΣΟΚ;»
- «Με ποια πολιτική μας διαφωνούσες δηλαδή;» ρώτησε έκπληκτος ο Ανδρέας.
- «Ε πως; Μ’ όλα αυτά τα συνθήματα που είχατε: “Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων”, “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”, “έξω οι βάσεις του θανάτου”, “έξω τώρα οι Αμερικάνοι”, “η Ελλάς δε ανήκει στην δύση, αλλά στους Έλληνες”. Πώς να πάω σ’ ένα κόμμα που λέει τέτοια πράγματα;»
- «Ώστε γι’ αυτά δεν ήρθες στο ΠΑΣΟΚ… Αχ βρε Μιχάλη μου… σε θεωρούσα σοβαρό άνθρωπο…».
Εγώ το θυμάμαι αλλιώς(Μιχάλη σε περίμενα εξυπνότερο από το να πιστεύεις ότι θα έκανα όσα έλεγα).
Ισχύουν ακριβώς τα ίδια για τον Αλέξη Τσίπρα, πλην όμως εγώ απέρριψα εξαρχής κάθε περίπτωση εφαρμογής των υποσχέσεων του Αλέξη το 2014, ζήτησα όμως την εθνική μας στήριξή του έναντι των δανειστών στη διαπραγμάτευση μήπως και έβγαινε κάτι,όπως με τον Αντρέα για τα μεσογειακά προγράμματα.
- Ο Αλέξης Τσίπρας της εξουσίας.
Λάθος πρώτο:
Η σύμπραξη με τον Καμμένο.
Εκχυδάϊσε την Αριστερά με τον κατήγορο του Αντρέα σε βιβλίο του ως αρχηγού της 17 Νοέμβρη!
Λάθος δεύτερο:
Το μήνα Μάρτη έπρεπε να θέσει χρονικό όριο στο Βαρουφάκη το πολύ 15 του Απρίλη.
Στις 15 του Απρίλη έπρεπε να κάνει διάγγελμα στον Ελληνικό λαό και να ζητήσει εκλογές για υπογραφή τρίτου μνημονίου και νέα δάνεια,αφού μέσα του δεν πίστευε ότι μπορούσε να κάνει την έξοδο από το ευρώ.
Ούτε οι τράπεζες θα έκλειναν, ούτε για κωλοτούμπα θα τον κατηγορούσαν.
Η ανανέωση της εντολής το Σεπτέμβρη δεν απέσβεσε το μέγα λάθος.
Λάθος τρίτο και μέγα ηθικό ολίσθημα:
Η υπόθεση ΝΟΒΑΡΤΙΣ άνευ στοιχείων και ο ηθικός ξεπεσμός ακόμα και έναντι του τέως Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Λάθος τέταρτο:
Ο πρώτος τηλεοπτικός διαγωνισμός και η χρησιμοποίηση του Καλογρίτσα.
Λάθος πέμπτο:
Ο τρόπος αναφοράς στη Δικαιοσύνη και η επιλογή της Κατερίνας Θάνου ως Προέδρου του Α.Π.
Λάθος έκτο:
Ο διχαστικός και χυδαίος πολλές φορές λόγος με κύριο εκφραστή τον Παύλο Πολάκη.
Λάθος έβδομο:
Η συνέχιση της ίδιας φορολογικής πολιτικής,αντί της πραγματικής μείωσης της ασύδοτης και προκλητικής φοροδιαφυγής υψηλών εισοδημάτων.
Λάθος όγδοο
Η απαξίωση του ΠΑΣΟΚ
Λάθος ένατο:
Τα περίεργα στις μεγάλες επενδύσεις, όπως στο Ελληνικό,στις Σκουριές.
Λάθος δέκατο:
Μη ξεκάθαρη θέση έναντι κουκουλοφόρων κλπ και επιλογή προσώπων φιλικών προς 17 Νοέμβρη (Λάμπρο).
Λάθος ενδέκατο:
Προκλητική εκτός ορίων εξουσία στη δημόσια τηλεόραση με έσχατο παράδειγμα το δίδυμο Καψιώχα-Ακριβοπούλου.
Λάθος δωδέκατο:
Μη συμπερίληψη δομικών αλλαγών στην επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, εκπαιδευτικών και των υπαλλήλων των ΟΤΑ, της απεξάρτησης του μισθολογίου των Δικαστικών Λειτουργών και του Ν.Σ.Κ. από οποιουδήποτε δημοσίου λειτουργού του ευρύτερου δημοσίου τομέα ή οργάνων της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, αλλαγή στη σύνθεση του μισθοδικείου χωρίς συμμετοχή δικηγόρων, αλλά με άλλους δημοσίους λειτουργούς, πτυχιούχους Νομικής, όπως Συμβολαιογράφους, Υποθηκοφύλακες, ασφυγκτικό έλεγχο επιδοτήσεων νόμου περί κινήτρων, δημοσίων έργων και προμηθειών κ.λπ.
Λάθος δέκατο τρίτο:
Κάκιστη επικοινωνιακή και υπηρεσιακή διαχείριση τραγωδίας στο Μάτι.
- Υπέρ του Αλέξη Τσίπρα
Η έξοδος από τα μνημόνια.
Η ρύθμιση του εξωτερικού χρέους με σημαντική περίοδο χάριτος έως το 2033, μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 3,5 στο 2%, μείωση 20 δισ. ως δώρο και εξασφάλιση 35 δις για ανάκαμψη,έναντι των άδειων ταμείων και εκ προθέσεως της κυβέρνησης Σαμαρά για αριστερή παρένθεση μη κλείνοντας την 6η αξιολόγηση των δανειστών ήδη από το Μάη του 2014.
Η μείωση της ανεργίας κατά 10 μονάδες και έστω μικρή οικονομική ανάπτυξη.
Η συνταγματική αναθεώρηση, που ουδείς προηγουμένως από ΓΑΠ, ΣΑΜΑΡΑ, ΒΕΝΙΖΕΛΟ πρότεινε και έτσι ξεφύγαμε από τον εκβιασμό για εκλογή ΠτΔ και από την αποκλειστική και σύντομη προθεσμία δίωξης των Υπουργών.
Η εξασφάλιση 37 δισ. στην επομένη κυβέρνηση και η δυνατότητα εξόδου στις αγορές με χαμηλά επιτόκια.
Το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου πλην του ύψους των εισφορών των εργοδοτών.
Η συμφωνία των Πρεσπών του χαμένου ονόματος ήδη επί Τίτο, επί εισόδου της γείτονος στον ΟΗΕ επί Κων. Μητσοτάκη και επί ενδιάμεσης συμφωνίας Σημίτη για εξεύρεση ονόματος χωρίς να αποκλείεται ο όρος σύνθετης ονομασίας με τη λέξη Μακεδονία.
Μερικά απλά και όμως ενδιαφέροντα όπως το σύμφωνο συμβίωσης και το ανέβασμα του ποινικού χαρακτήρα για χρέη προς το δημόσιο με αυτόφωρο από 5.000 αρχικά σε 50 και μετά σε 100.000 ευρώ έβγαλαν τη χώρα από το απαίσιο καθεστώς διαπόμπευσης για αστεία ποσά, η κατάργηση της επίταξης σε περίπτωση απεργίας.
Νέος Ποινικός Κώδικας από το 1950.
Διαχείριση εντονότατου προβλήματος μεταναστευτικού με εύσημα από τον Ο.Η.Ε. με ατυχείς πάντως δηλώσεις ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα.
- Του καταλογίστηκε αθλιότατα ότι χρέωσε την Ελλάδα με 200 ή 100 δισ., ενώ κατά Σαμαρά από του βήματος της Βουλής έστω 20 δισ. και ενώ επρόκειτο για διαφυγόν, δηλαδή πιθανόν κέρδος αν τις εκλογές κέρδιζε ο Αντώνης Σαμαράς το Γενάρη του 2015.Η ιστορία είχε ξεκινήσει διά στόματος Ρέγκλιγκ, προέδρου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος για αυτόν ακριβώς το λόγο, του διαφυγόντος κέρδους, αλλά η διαστρέβλωση εξυπηρετούσε κάθε ευήκοον ους.
Ως προς το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο, πιο πριν το τηλεγράφημα μεταρρυθμίσεων του φοβιτσιάρη Υπουργού Οικονομικών του Σαμαρά Γκίκα Χαρδούβελη, που έβγαλε τα λεφτά του στο εξωτερικό με κλειστές τράπεζες για να σπουδάσει τα παιδιά του σε 56 δόσεις, όταν άλλοι μάτωναν, θεωρήθηκε αστείο από τους δανειστές, ενώ ξεκάθαρα λεγόταν από τους δανειστές ότι η Ελλάδα χρειαζόταν πάνω από 50 δις ευρώ για να προχωρήσει και από τον ουρανό δεν έβρεχε λεφτά. Ακόμα μας απαιτούν πλείστες μεταρρυθμίσεις, όπως στο φορολογικό και στην επιτάχυνση της δικαιοσύνης.
Εξ ίσου άθλιος είναι ο ισχυρισμός ότι υποθήκευσε την περιουσία της Ελλάδας για 99 χρόνια στο Υπερταμείο,διότι, όπως εξ αρχής υποστήριζα,οποιαδήποτε στιγμή μονομερώς η Ελλάδα μπορεί να τροποποιήσει ή να καταργήσει το νόμο της μεταφοράς κυρίως από το ΤΑΙΠΕΔ περιουσίας προς το σκοπό καλλίτερης διαχείρισης και εκποίησης για κατά το μισό των χρημάτων εκποίησης σε αποπληρωμής του δημοσίου χρέους και κατά το άλλο μισό σε παραγωγικές επενδύσεις. Ήλθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές επαναφέροντας εκτός Υπερταμείου την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.
- Στην αντιπολίτευση.
Τοξικότητα, εκδικητικότητα (βλ.Πολάκη, Αρβανίτη, Καψιώχα αδιανόητες δηλώσεις), μεγάλο αρνητισμό παρά την ψήφιση 50% των νομοσχεδίων, μη πρόταση συγκεκριμμένη, ρητορική κενή περιεχομένου.
- Προεκλογικός αγώνας.
Θα επαναλάβω τη φράση του Ηλία Ηλιού για την Αριστερά του 1940-1950:
Δεν άφησε πεπονόφλουδα για πεπονόφλουδα, που να μην την πατήσει. Όμως η μη ψήφιση της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας ξέφυγε από κάθε όριο ολίσθησης.
- Είναι νέος, με ευφράδεια, εμφάνιση και απρόβλεπτος.
Επομένως εν ευθέτω χρόνω ακόμα και για νέο κόμμα,αλλά πάρα πολύ αμφίβολο με άλλα μυαλά.
*Ο Στέλιος Βασαλάκης είναι συνταξιούχος, νομικός σύμβουλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, συνταξιούχος δικηγόρος παρ’ Α.Π. του Δ.Σ.Η., πτυχιούχος Νομικής Αθηνών και Πολιτικών Επιστημών