Σύμφωνα με το άρθρο 60 παρ. 1 τού Συντάγματος, “οι Βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση”, ενώ, κατά το άρθρο 15 παρ. 4 τού Κανονισμού της Βουλής, “κάθε Βουλευτής μπορεί ν’ ανήκει σε μία μόνο κοινοβουλευτική ομάδα”. Αυτά επιτάσσουν το Σύνταγμα και ο Κανονισμός τής Βουλής.
Στη σύγχρονη, όμως, πολιτική πραγματικότητα, άλλες αρχές και άλλα ήθη, άγνωστα μέχρι σήμερα, έκαναν την εμφάνισή τους. Μερίδα ανεξάρτητων Βουλευτών και ορισμένοι άλλοι, που ανήκουν ακόμη σε κοινοβουλευτική ομάδα άλλου κόμματος, ψηφίζουν εν λευκώ και εκ των προτέρων όλα τα νομοσχέδια της Κυβέρνησης!
Είναι οι Βουλευτές εκείνοι, οι οποίοι, με προσωπική επιστολή τους ο καθένας ξεχωριστά, ζήτησαν από τον Πρόεδρο της Βουλής να προσμετράται στο εξής η ψήφος τους υπέρ τής κυβερνητικής πλειοψηφίας, σε ό,τι κι αν αφορά το προς ψήφιση νομοσχέδιο!
Είναι οι Βουλευτές εκείνοι, που, ενώ εξελέγησαν υπό τη σημαία και από τους ψηφοφόρους άλλου κόμματος -και ορισμένοι εξ αυτών παραμένουν ακόμη στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα- , ψηφίζουν συγχρόνως οτιδήποτε τους σερβίρει ο Πρωθυπουργός και στηρίζουν εν λευκώ τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κυβέρνησή του! Και είναι, ακόμη, εκείνοι οι ανεξάρτητοι Βουλευτές, που, ενώ μέχρι προσφάτως εξέφραζαν δημόσια την απαρέσκειά τους στα έργα και τις ημέρες της Κυβέρνησης, τώρα τής παρέχουν την πλήρη στήριξή τους! Η προεκλογική περίοδος, που ήδη έχει αρχίσει, τους επιβάλλει, φαίνεται, να φροντίσουν έγκαιρα για το πολιτικό τους μέλλον!
Μια τέτοια, όμως, ενέργειά τους, δηλαδή η εν λευκώ εξουσιοδότηση των “πρόθυμων και ευήκοων” στις οποιεσδήποτε μελλοντικές κυβερνητικές επιλογές Βουλευτών, αποτελεί μέγιστο κοινοβουλευτικό ευτελισμό, γιατί έτσι “εκχώρησαν εν λευκώ τη συνείδησή τους στην Κυβέρνηση”, όπως τούς κατάγγειλλαν δημόσια μέσα στη Βουλή, και ξεπούλησαν ακόμη και τον λαό που τους ψήφισε, γιατί, ενώ ο λαός τούς εξέλεξε ως Βουλευτές τού κόμματος που επιθυμούσε, αυτοί συντάχθηκαν τελικά με την Κυβέρνηση, για να διασωθούν πολιτικά! Οποίος, αλήθεια, αμοραλισμός και ευτελισμός θεσμών και αξιών!
Η Κυβέρνηση της μειοψηφίας, με τους 145 Βουλευτές, αφού αγνόησε το 80% τού ελληνικού λαού και ψήφισε, με τους “πρόθυμους και δανεικούς” Βουλευτές άλλων κομμάτων, την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, κάνει τώρα χρήση και τής “λευκής επιταγής” που της παρέδωσαν οι ίδιοι, για να ολοκληρώσει την εξαθλίωση της Χώρας και όλων των Ελλήνων της τωρινής και των επομένων γενεών!
Φαίνεται έτσι ολοκάθαρα ότι οι σημερινοί “αριστεροί” κυβερνητικοί ταγοί μας, προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία, έστω και για λίγες ακόμη βδομάδες, δεν ορρωδούν προ ουδενός. Αγνοούν το Σύνταγμα και τους νόμους, δημιουργούν συνθήκες πολιτικού εκφυλισμού και παρακμής και ευτελίζουν τους θεσμούς.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός φαίνεται να ζήλωσε τη δόξα τού κολλητού του, Νικολάς Μαδούρο, ηγέτη χώρας πάμπλουτης σε υπόγεια τεράστια κοιτάσματα χρυσού και πετρελαίου, με πάμπτωχους, όμως, και λιμοκτονούντες τούς Βενεζουελάνους και με πληθωρισμό να φθάνει σε ύψη δυσθεώρητα!
Έναν ηγέτη, που έσπειρε, μαζί με την εξαθλίωση, και τον διχασμό στον δυστυχή λαό του, έναν ηγέτη που δεν τον αναγνωρίζει πια η μισή Υφήλιος, με την άλλη μισή να στηρίζει επισήμως τον ηγέτη τής Αντιπολίτευσης, Χουάν Γκουαϊδό, στον οποίον, όμως, αρνείται πεισματικά να παραδώσει την εξουσία ο Μαδούρο. Αυτού, λοιπόν, του υπό έκπτωση ηγέτη ζήλωσε τη δόξα, αυτόν στηρίζει φανατικά κι αυτόν έχει είδωλό του ο Έλληνας ηγέτης, χωρίς να εξηγήσει ποτέ, ως ώφειλε, τους λόγους αυτής του της προτίμησης.
Όμως, κύριε Πρωθυπουργέ, ξεχνάτε πως η Ελλάδα δεν υπήρξε -ΟΥΤΕ θα γίνει- ποτέ Βενεζουέλα και οι Έλληνες δεν ήμασταν -ούτε επιθυμούμε να γίνουμε- ποτέ Βενεζουελάνοι!
Οι εκλογές βρίσκονται ήδη ante portas. Και τότε οι Έλληνες πολίτες θα καταδικάσουν με την ψήφο τους τούς “πρόθυμους” κι “ευέλικτους” εκείνους Βουλευτές, που αγνόησαν την εντολή που έλαβαν, για να τους εκπροσωπήσουν εύορκα, και την εκχώρησαν ως “λευκή επιταγή” στην Κυβέρνηση, για να τη διαχειρίζεται κατά το δοκούν!! Θα καταδικάσουν, όμως, και τον Πρωθυπουργό με την Κυβέρνησή του για το πρωτοφανές κοινοβουλευτικό και συνταγματικό ατόπημά τους, δηλαδή την αλλοίωση της εκφρασθείσης βούλησης του λαού!
Η ιστορία και η πείρα διδάσκουν, κύριε Πρωθυπουργέ, πως η νέμεσις ενός ολόκληρου, μάλιστα, λαού, όταν εκδηλώνεται, είναι σκληρή και αδυσώπητη. Ευκταίο λοιπόν θα ήταν να μην τον προκαλείτε!
*Ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης είναι δικηγόρος ε.τ.