Αίνιγμα: Θεμελιώθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του Γιώργου Παπανδρέου το 2011, εγκαινιάστηκε από τον Αντώνη Σαμαρά το 2012 και διατηρείται μετά το 2015 από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκφρασμένη αντίθεση του κόμματος στο συγκεκριμένο έργο.
Τι είναι;… Δεν είναι, βέβαια, το μεγάλο Σινικό Τείχος, που ολοκληρώθηκε από τη δυναστεία των Μίνγκ (14ος – 17ος αιώνας), για να προστατεύει την Κίνα από τους βόρειους γείτονές της, τους Μογγόλους.
Ούτε είναι αλήθεια, ότι αυτό, (μήκους έως και 21.000 χλμ.!!!) μπορεί να είναι το μοναδικό ανθρώπινο κατασκεύασμα, που είναι ορατό από τη Σελήνη… Ακόμη και από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (400 χλμ.), οι αστροναύτες διαφωνούν αν είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού και υπό ποίες συνθήκες…
Μιλάμε για το φράχτη του Έβρου, που για να τον δούμε και να τον διακρίνουμε από τη γύρω βλάστηση, πρέπει να πάμε πολύ κοντά. Είναι μια «ταπεινή» κατασκευή 10.3 χλμ. περίπου, με σκοπό να εμποδίσει την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών «εξ ανατολών».
Το σύνθημα «go west» έπαψε να έχει νόημα, στις ΗΠΑ, όμως σήμερα είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που θέλουν να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας.
Το ζήτημα είναι ότι στις αναγκαστικές μετακινήσεις των πληθυσμών και με τις συνθήκες που πραγματοποιούνται, το συναίσθημα συγκρούεται με τη λογική και η ανθρώπινη συμπόνια με τη σκληρή πραγματικότητα…
Για να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα του φράχτη – τείχους, πρέπει να δούμε το χάρτη… Ενώ ο Έβρος ορίζει τα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας, ειδικά απέναντι από την Αδριανούπολη, το τουρκικό έδαφος εκτείνεται κατά ένα μέρος και στη δυτική όχθη, οπότε, σε μια περιοχή, δημιουργούνται χερσαία σύνορα με την Ελλάδα.
Έτσι, ο λαθρομετανάστης περνάει τον Έβρο, κανονικά, από τη γέφυρα και συνεχίζει για λίγο σε τουρκικό έδαφος· εκεί έχουν μεταφερθεί σήμερα οι χιλιάδες των προσφύγων – μεταναστών. Το μόνο εμπόδιο για να περάσουν στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη) είναι ο φράχτης… που χωρίζει (και ορίζει) το τουρκικό από το ελληνικό έδαφος.
Ο φράχτης ολοκληρώθηκε το Φεβρουάριο του 2012. Οι υπέρμαχοι της κατασκευής του, πιστώνουν στον φράχτη ότι λειτούργησε αποτελεσματικά, ελαχιστοποιώντας τις ανεξέλεγκτες ροές, οι πολέμιοι του χρεώνουν εκατοντάδες θανάτους ανθρώπων, που πνίγηκαν στο ποτάμι ή στη θάλασσα, στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στη χώρα από κάποιο υδάτινο πέρασμα σε άλλο σημείο του ποταμού.
Στην πραγματικότητα, πάντως, ο φράχτης αποδεικνύεται πως δεν είναι αδιαπέραστος, καθώς ένας σημαντικός αριθμός μεταναστών έχει καταφέρει να τον περάσει με διάφορους τρόπους, είτε σκαρφαλώνοντας πάνω από τον φράχτη, είτε σκάβοντας λαγούμια κάτω απ’ αυτόν ή ανοίγοντας τρύπες στο συρματόπλεγμα.
Οι πολέμιοι της κατασκευής του φράχτη είχαν προειδοποιήσει ότι η δυσκολία διέλευσης στο σημείο αυτό θα οδηγούσε τους απελπισμένους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες να κινηθούν προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όπου και εκεί υφίσταται ένα οξύ πρόβλημα ροών.
Και εδώ, η ανθρωπιστική θέση, ότι όλοι αυτοί είναι άτομα που φεύγουν από τον πόλεμο ή λόγω διώξεων και από παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (θέση που δεν είναι πάντα αληθής για την πλειοψηφία των προσφύγων – μεταναστών), συγκρούεται με τη γνώμη και τη θέση των κατοίκων των νησιών.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι μετανάστες έχουν καταλήξει να είναι αριθμητικά περισσότεροι από τους νησιώτες μας. Αρχικά, η επίσημη στάση της Τουρκίας στο θέμα του φράχτη ήταν θετική, καθώς με δήλωση του, ο Ρ.Τ.Ερντογάν ανέφερε ότι η ανέγερση του φράχτη δεν χωρίζει τα κράτη, απλά εμποδίζει τους λαθρομετανάστες και δεν πρέπει να ταυτιστεί με ένα «τείχος».
Η δήλωση διαμηνύει την προθυμία της να περιοριστεί το πρόβλημα, όμως οι πράξεις των τελευταίων ετών και ιδιαίτερα των τελευταίων ημερών, αποδεικνύουν μια δυσλειτουργία στην συνεργασία με τη γειτονική χώρα.
Παρόλα αυτά, ακούστηκαν και αρνητικές γνώμες για τον φράχτη από την Τουρκία, ερμηνεύοντάς τις ως μέσο για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από την Ευρώπη. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 2012, ο Τούρκος υπουργός Εγκεμέν Μπαγκίς, παραλλήλισε τον φράχτη του Έβρου με το τείχος του Βερολίνου, αναφέροντας ότι «δεν είναι καιρός για τείχη, αλλά για γέφυρες».
Ειδικά, σε ό,τι αφορά στο φράχτη, την προστασία μας ως ένα βαθμό από τις ανεξέλεγκτες ροές και την τρέχουσα πολιτική (κωλοτούμπα) του Ρ.Τ.Ερντογάν, να απειλεί την Ευρώπη και πρωτίστως την Ελλάδα με κύματα των μεταναστών, που συγκεντρώνει στο τουρκικό έδαφος, μπροστά στο φράχτη, είναι πολύ πιθανό, είτε σκόπιμα, είτε λόγω απρόβλεπτων και αδέξιων ενεργειών και χειρισμών, να ξεσπάσει κάποιου είδους συμπλοκή με θύματα εκατέρωθεν· και τότε κανένας δεν γνωρίζει πότε θα λήξει και πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, εκεί… και είναι πολύ – πολύ πιθανό, ιδιαίτερα μετά τη δήλωσή του στο CNN TURK, του υπουργού εσωτερικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού: «Στέλνουμε σε ολόκληρο τον ποταμό Έβρο 1.000 αστυνομικούς των Ειδικών Δυνάμεων, πλήρως εξοπλισμένους, για να αποτρέψουν τις «επαναπροωθήσεις».
Όλοι ευχόμαστε να πρυτανεύσει η λογική, αν και η λογική είναι μια σεμνή και ντροπαλή κοπέλα, η οποία στην προκειμένη περίπτωση φοράει και φερετζέ (και μάλιστα διπλό, λόγω κορωνοϊού), άρα είναι δύσκολο να εντοπιστεί! Μένουμε με την παρατήρηση του Θουκυδίδη, που έχει εφαρμογή σε ανάλογες περιπτώσεις: «… κατά την ανθρώπινη λογική, μπορούμε να μιλάμε για δίκαιο, όταν και τα δύο μέρη έχουν ίση ισχύ, διότι οι ισχυροί πράττουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν όσο τους επιβάλλει η αδυναμία τους».
Άσχετα από τη σημειολογία του φράχτη, από τα υπέρ ή τα κατά, είναι γεγονός ότι έχει εμποδίσει σε μεγάλο βαθμό τις ανεπιθύμητες μεταναστευτικές ροές. Γι’ αυτό, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους πολιτικούς πρωτεργάτες της προστατευτικής αυτής κατασκευής: Ευχαριστούμε Γιώργο, ευχαριστούμε Αντώνη, ευχαριστούμε Αλέξη…