Εξοπλίζω την χώρα μου σημαίνει κόβω την μπουκιά το ψωμί από το στόμα των υπηκόων μου, και την αξία της την χρησιμοποιώ για να αγοράσω (ή να κατασκευάσω) όπλα για να σκοτώσω τον γείτονά μου.
Συχνά εμφανίζονται στην οικουμένη ηγέτες που τα μυαλά τους έχουν πάρει αέρα. Και δαπανούν τον πλούτο της χώρας τους για να αποκτήσουν όπλα με τα οποία θα απειλήσουν τους άλλους, ή ακόμη θα κάνουν πόλεμο για να τους σκλαβώσουν, να πάρουν το σπίτι τους, την περιουσία τους… εάν βέβαια τελικώς νικήσουν. Δεν χρησιμοποιούν τον πλούτο τους για την ευτυχία των λαών τους.
Δυστυχώς ο φανατισμένος στο μεταξύ λαός δεν καταλαβαίνει ότι, υποστηρίζοντας τον ηγέτη του να κηρύξει πόλεμο, ο ίδιος στερείται τον πλούτο και την άνεσή του, ότι το κέρδος του είναι τα φέρετρα από το μέτωπο, οι ανάπηροι νέοι… Μάνες θρηνούν, σύζυγοι μένουν χήρες, παιδιά ορφανά, η οικονομία της χώρας του καταστρέφεται…
Και δόξα στον νικητή ηγέτη (τι ειρωνεία!) Όμως φτώχεια και δυστυχία στον λαό, περισσότερη βέβαια στον λαό τον ηττημένο. Ο λαός, και από τη μια μεριά και από την άλλη, είναι πάντοτε το ξεγελασμένο θύμα.
Όταν βέβαια ένας λαός βλέπει τον αντίπαλό του να εξοπλίζεται και να απειλεί με πόλεμο, αναγκάζεται και ο ίδιος να φροντίσει να εξοπλιστεί, για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο.
Ό,τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα με εμάς και τους Τούρκους. Έτσι λοιπόν και σ’ εμάς, αντί τα χρήματα, ο πλούτος της χώρας μας, να ξοδεύονται για ανακούφιση και ευημερία, ιδίως μετά από την οικονομική μας κρίση, αναγκαστικά ξοδεύονται, και από εμάς, για την απόκτηση όπλων, για να αρχίσομε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, παρασυρμένοι σε πολέμους, χωρίς να φταίμε οι ίδιοι.
Οι ηγέτες ας αφήσουν τους λαούς τους να ζήσουν ειρηνικά. Ας καλλιεργήσουν την αγάπη, την φιλία και την συνεργασία αντί για μίσος του ενός προς τον άλλο. Αρχηγοί κρατών όπως ο Κιμ Γιονκγ Ουν της Βόρειας Κορέας ή ο Ερντογάν της Τουρκίας κάνουν πολύ μεγάλο κακό στην ανθρωπότητα.
Αντί για εξοπλισμούς, ας χρησιμοποιήσουν τον πλούτο τους για την ευτυχία των λαών τους. Αντί να κατασκευάζουν ή να αγοράζουν τανκς και κανόνια και πυραύλους που σκοτώνουν, ας χτίσουν νοσοκομεία που θεραπεύουν, ας κατασκευάσουν δρόμους και γέφυρες που εξυπηρετούν και ενώνουν… Από αυτό, αν το επιτύχουν, θα αποκτήσουν δόξα μεγαλύτερη από τη δόξα της νίκης σε πολέμους. Όμως ο πολιτισμός, φαίνεται, δεν κατόρθωσε ακόμη να εξημερώσει τα ήθη των ανθρώπων.