– Δεν μου λες βρε Διογένη, τσακώνεσαι καμία φορά με την κερά σου;

– Ε, Παναγία μου μπρε! Ντα μπορείς ε του λόγου σου να τσακωθείς με τον κάτη σου, απού σου μιαουρίζει όλη την ώρα και τρίβγεται στα πόδια σου με αγάπη;!

– Όχι, αλλά άμα ήτανε όμως αγριόγατος και αντί να σε χαΐδευε, να σε τσάφιζε και να σού δειχνε τα δόντια του, δε θα τον έδερνες;

– Όι, δε θα τον έδερνα πάλι.

– Κιαμέ τι θα του έκανες;

– Ε, τότεσάς αντί να του συνορίζομαι εγώ απού ‘χω το μυαλό, δα τον έβγανα όξω απού το σπίτι

– Μα τι θα γινότανε αυτός μετά;

– Ε, ας τον ήπιανε η αστυνομία να τον…ήβανε φυλακή!..

– Και δε μου λες, ούτε τ’άλλα ζώα του σπιτιού σου δεν τα έδειρες ποτέ;

– Ποια τα… παιδιά μου; Ευαγγελίστρια μου ίντα μου λες! Για έλα μια μέρα να τα δεις άμα με δούνε πως κάνουνε απού τη χαρά ντως, όλα μαζί γλακούνε να με τριγυρίσουνε και το καθένα μου μιλεί με τη…γλώσσαντου!

Ανέ μπορούσανε να μ’αγκουλιάσουνε μα δεν μπορούνε. Μα τ’αγκαλιάζω εγώ χωριστά για να μη…ζηλέψουνε και στεναχωρηθούνε! Ετσά ‘ναι μαθές. Άμα τ’ αγαπάς, τότεσάς, σ’ αγαπούνε κι αυτά. Άμα τα δέρνεις, δα σε θωρούνε και δα γλακούνε να φεύγουνε!

– Αυτά που μου λες Διογένη με δίδαξες πολλά! Βλέπεις ότι τα ζώα, που είναι ζώα, τ’αγαπάς και σ’ αγαπάνε, αυτό που λείπει από τα σπίτια, που τσακώνονται και σκοτώνονται γιατί έχουνε…μυαλό! Άρα λείπει η αγάπη, ο σεβασμός, η εκτίμηση κ.λπ.

– Μα είδες εσύ, λες και είμαστε αγριόγατοι! Μα ετσά δα να ‘μαστε μπρε σαφή, δε δα συμμορφωθούνε ποτέ τα ανθρώπινα ζευγάρια;!

– Μία λύση μόνο υπάρχει Διογένη

– Και ποιά είναι αυτή;

– Όταν αλλάξει ο τρόπος που παντρεύονται τα ζευγάρια.

– Πώς; ν’ αλλάξουνε τα γράμματα τσί εκκλησάς;

– Να μάθουνε Διογένη ότι την παντρειά δεν τηνέ παίζουνε στα ζάρια!

– Ναι ούτε στο ζάρι, ούτε… γουρούνι στο τσουβάλι!..

– Θα πρέπει λοιπόν, πρώτα να γνωρίζονται πολύ καλά, όχι μόνο οι δύο τους, αλλά και οι οικογένειες, ακόμα και τα σόγια!

– Εμένα Κωσταντή μούπενε ο κύρης μου, γιάε Διογένη, σε κιονέ το σόι απού το κατέχουμε καλά κ’ είναι καλοί άνθρωποι, δα μπείς ανέ θες να περάσεις καλά, όπως ταιριάζομαι κι εμείς μαζί ντως και περνούμε καλά!

– Είδες; γι’ αυτό ζείτε όλη σας τη ζωή ευτυχισμένοι! Σήμερα Διογένη αλλάξανε τα πράγματα, προς την εξέλιξη, καταργώντας τα παλιά και παίζοντας κορώνα γράμμα, μα τ’αποτελεσματα είναι για κλάματα! Και αντί ο βίος…ανθόσπαρτος,…βίος αβίωτος.

Οι γνωριμίες γίνονται στα μπαράκια, στα χορεφτάδικα κι αλλού, με τα ποτήρια στα χέρια, με αναμμένη η φλόγα του έρωτα και μέσα στην παραζάλη και το χορατό, να και ο κεραυνοβόλος μπάμ και κάτω αμέσως στο…ψητό! Και πριν να γνωριστούνε καλά-καλά να μάθουνε για τα σπουδαία, βιάζονται να βάλουνε το “αγκαθωτό” στεφάνι για να περνούνε ωραία!

Μή χάσουνε… Είχα ξαναγράψει παλιότερα, ότι θα πρέπει πρώτα να παιρνούνε από… “Κ.Τ.Ε.Ο” να τους ελέγχουνε τους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους, αν είναι όλο το σύστημα κατάλληλο για συμβίωση και προπαντός τα φρένα! Αν αντέχουνε σε όλη τη διαδρομή του βίου τους, αν είναι παντός καιρού κ.λπ.

– Τούτονα δεν το ‘χα σκεφτεί μπρέ εγώ!… και κάτι άλλο. Ν’ απλοποιήσουνε την έκδοση διαζυγίων. Δηλαδή αντί δικαστήρια χρονοβόρα, ψυχοφθόρα και εξοδοβόρα, να πηγαίνει το ζευγάρι στο συμβουλογραφείο, να φεύγουνε απελευθερωμένοι και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!

Ξέρω πολλά ζευγάρια τα οποία θέλουν να χωρίσουνε, αλλά τρέμουν με την ιδέα ότι θα μπλέξουν με δικαστοδικηγόρους και με βάσανα και πόνους! Μπορεί να γίνει αυτό; Όχι, διότι χρειάζεται μυαλό και τόλμη!

Προτιμότερο είναι να υποφέρουν και να…τσακωνοσκοτώνονται; Μάλλον, αυτό είναι το πλέον λογικό!..