Εν μέσω θέρους, με τα αποκαλούμενα μπάνια του λαού σε πλήρη εξέλιξη, ως στοιχειωδώς σκεπτόμενοι πολίτες το βιώσαμε κι’ αυτό, για ακόμη μια εισέτι φορά, γιατί μάλλον πρέπει του λοιπού να το συνηθίσουμε ως φαινόμενο που αργά και σταθερά υποσκάπτει και κατατρώγει τα θεμέλια της περιμέτρου του ελληνικού έθνους!

Ο λόγος για την προκλητική συμπεριφορά του γειτονικού μας κράτους και την περιέργως όχι χλιαρή, αλλά περισσότερο ενδοτική συμπεριφορά του δικού μας απέναντι στον απαιτητικό και προκλητικό συνάμα γείτονα, στα γεγονότα που διημείφθησαν γύρω από το νησί της Κάσου και το αναμενόμενο, όπως δείχνουν οι συνθήκες και η σκληρή πραγματικότητα, γαϊτανάκι των περίεργων ελληνικών υποχωρήσεων και ενδοτικής συμπεριφοράς μας.

Τα τουρκικά πολεμικά πλοία που συγκεντρώθηκαν λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Κάσου, αμφισβήτησαν για μια ακόμα φορά τα διεθνώς τεκμηριωμένα και κατοχυρωμένα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αφού λίγο πριν προέβησαν σε κάτι άλλο διαφορετικό, αλλά στην ουσία παρεμφερές και στο ίδιο μήκος κύματος, στα βόρεια της Κυπριακής μεγαλονήσου.

Λεπτομέρειες για όσα έλαβαν χώρα εκεί, έγιναν γνωστά από όλα τα μέσα επικοινωνίας, εφημερίδες, τηλεοράσεις και ιστοσελίδες και από μεγάλη γκάμα έγκυρων αρθρογράφων, σχολιαστών, ειδικών επιστημόνων της διεθνούς πολιτικής και τόσων άλλων που ασχολούνται με τα συγκεκριμένα ζητήματα. Παραδόξως την αντίδραση σε αυτά της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης θα την χαρακτηρίζαμε λιτή, ενοχλητική και άκρως υποτονική.

Βεβαίως σε αυτές  τις περιπτώσεις η πολιτική κάθε σοβαρού, κυρίαρχου και  επίσημου κράτους είναι σαφώς η αποφυγή επεισοδίου που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες, και κάτι τέτοιο κατά τα φαινόμενα προσπάθησε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση.

Όμως εδώ γίναμε παράλληλα μάρτυρες υποχωρητικότητας σε ένα θέμα που συνεχίζει να ξεδιπλώνεται χρόνια τώρα και αφορά τις ολοένα και μεγαλύτερες τουρκικές διεκδικήσεις της γειτονικής χώρας σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη εδώ και πολύ καιρό παρά τις γενόμενες συναντήσεις κορυφής των δύο χωρών και τις άνευ τελικώς ουσίας σχετικές υπογραφές. Οι ειδικοί γνωρίζουν όλες τις σχετικές λεπτομέρειες για το δίκαιο της θάλασσας, αν τα νησιά έχουν ή όχι χωρικά ύδατα και πόσων ναυτικών μιλίων, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, κι’ έτσι είναι περίεργο πώς είχε δικαίωμα και από πού το αντλεί η Τουρκία να παρεμποδίσει την πόντιση ηλεκτρικού καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου.

Τα υπόλοιπα έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται γνωστά από τις επίσημες ιστοσελίδες και εφημερίδες. Η αντίδραση όλων στη συμπεριφορά της χώρας μας, σε ένα θέμα εθνικό, κρίνεται ως απαράδεκτα υποχωρητική, για ακόμη μια φορά.

Όλα όμως έχουν τις ρίζες τους στο γεγονός ότι η χώρα μας, η μόνη στον κόσμο, δεν κατάφερε να επεκτείνει  τα χωρικά της ύδατα σε δώδεκα ναυτικά μίλια, παρά τις συμμετοχές της σε διεθνείς οργανισμούς, αφού είναι μέλος του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε., έχει συνάψει τις γνωστότατες αμυντικές συνεργασίες, κυρίως με τη Γαλλία και συνεχίζει τον εξοπλισμό της με πανάκριβα οπλικά συστήματα.

Μήπως δεν είναι γνωστό από την ιστορία το γεγονός ότι η Τουρκία, έχει αυξήσει τα θαλάσσια σύνορά της στον Εύξεινο Πόντο και στην Ανατολική Μεσόγειο σε δώδεκα ναυτικά μίλια, ή ότι επέκτεινε στο Αιγαίο τα τρία ναυτικά μίλια σε έξι κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 και μάλιστα χωρίς να αντιμετωπίσει ελληνική απειλή πολέμου;

Είναι συνεπώς εύλογο το ερώτημα ενός απλού Έλληνα πολίτη. Ως πού θα φτάσουν οι ελληνικές ταπεινώσεις; Γιατί η ελληνική κυβέρνηση μετά τη συμφωνία Ελλάδας–Αιγύπτου, με ελληνικές υποχωρήσεις, δεν μπόρεσε να ακυρώσει το παράνομο Τουρκο-λυβικό μνημόνιο και τί συγκεκριμένα δραστικό και αποτελεσματικό έπραξε γι’ αυτό ώστε να μειωθούν ή να αντιμετωπισθούν οι γειτονικές διεκδικήσεις;

Τι συμβαίνει, λοιπόν, στα παρασκήνια για τα οποία είμαστε παντελώς απληροφόρητοι; Δεν πήραμε μαθήματα από την τραγωδία στην Κύπρο και στα Ίμια; Θέλουμε κι’ άλλα ακόμα; Κι’ αν αύριο μεθαύριο γίνουν τα ίδια στη Λευκάδα, φανταζόμαστε τι θα λένε κάποιοι άλλοι για την περίπτωση της Κάσου;

Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει ένα τέλος στην όλη σεναριολογία του γεγονότος με πειστικά επιχειρήματα και όχι να υπεκφεύγει όπως ανίκανα το έπραξε!

Αλλιώς μπορούμε και εμείς να υποθέσουμε πολλά και καθόλου κολακευτικά για την κυβέρνησή μας!

Γιατί μαζεύτηκαν ήδη πολλά αρνητικά στο ορίζοντα!

Γιατί ο όρος άτεγκτη και περήφανη εθνική στρατηγική είναι μάλλον άγνωστος σε πολλούς εκεί μέσα!

Κι’ αν κάποιοι υπουργοί επαίρονται ότι με τα καινούργια αεροπλάνα μπορούν να πάνε κάπου αλλού το βράδυ, ας τα κρατήσουν καλύτερα εδώ, όταν φυσικά έρθουν, γιατί θα τους φανούν χρησιμότερα στις παρελάσεις!