Οι Ευρωεκλογές του 2024 προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για τη διερεύνηση της επιρροής της νεότερης γενιάς, γνωστής ως “Generation Z”, στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία.

Η εν λόγω γενιά, η οποία έχει διαμορφωθεί στο πλαίσιο των προκλήσεων και των ευκαιριών της ψηφιακής επανάστασης, καθώς και στο επίκεντρο των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών, φαίνεται να εισάγει μια νέα διάσταση στην πολιτική σκέψη και δράση. Η αυξημένη ενσυναίσθηση και η προσήλωση σε θέματα όπως η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η ψηφιακή δικαιοσύνη και η κοινωνική ισότητα ενσαρκώνουν μια ενσωματωμένη αξιακή αντίληψη που διαφοροποιεί τη γενιά αυτή από τις προηγούμενες.

Τεχνολογική Υπεροχή και Πολιτικές Αντηχήσεις

Η Gen Z, ως η πρώτη που γεννήθηκε και μεγάλωσε εξ ολοκλήρου στην ψηφιακή εποχή, έχει αναπτύξει μοναδικές τεχνολογικές δεξιότητες, συμπεριφορές και προσδοκίες.

Η ευχέρειά της με την τεχνολογία, η πολυδιάστατη διαδικτυακή επικοινωνία, και η ικανότητά της να αντλεί πληροφορίες από παγκόσμιες πηγές την καθιστά ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε παγκόσμια ζητήματα και δεκτική στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.

Πολιτικοί Οραματισμοί

Η εμφάνιση της Gen Z στο πολιτικό προσκήνιο υποδηλώνει μια σημαντική αλλαγή στην πολιτική σκέψη και δράση, με την ικανότητα και την προθυμία της να αξιοποιήσει τις ψηφιακές τεχνολογίες για την κινητοποίηση, την ενημέρωση και την πολιτική εκπροσώπηση.

Αυτή η νέα δυναμική έχει την ικανότητα να επηρεάσει θετικά την κατεύθυνση και το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής πολιτικής για τις επόμενες δεκαετίες, προσδίδοντας μια πιο δίκαιη, ανοιχτή και βιώσιμη προοπτική στην πολιτική ατζέντα.

Η διακριτότητα της Gen Z υπό το πρίσμα της Θεωρία των Γενεών

Η θεωρία των γενεών παρέχει μια πολύτιμη οπτική γωνία στις διακρίσεις της Gen Z από προηγούμενες γενιές, ιδίως στην ψηφιακή εγγενή άνεση, την παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμικότητα, και τις αξίες και προτεραιότητες που συνδέονται με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Επίσης, η αναζήτηση αυθεντικότητας και διαφάνειας στον πολιτικό διάλογο αποκαλύπτει την επιθυμία της Gen Z για νέες μορφές συμμετοχής και εκπροσώπησης.

Έξυπνη Διακυβέρνηση και Ψηφιακή Συμμετοχή

Επιπροσθέτως, η προσεγγιστική ανάλυση σχετικά με την “έξυπνη διακυβέρνηση” επισημαίνει τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της Gen Z για πιο διαδραστικές, διαφανείς και άμεσες μορφές δημοκρατίας.

Η ψηφιακή συμμετοχή και η ευκολία πρόσβασης σε πληροφορίες αποτελούν κορυφαία στοιχεία της πολιτικής συμμετοχής για την Gen Z, οδηγώντας σε αυξανόμενη απαίτηση για πολιτικές καινοτομίες που θα ενσωματώνουν αυτές τις νέες μορφές συμμετοχικότητας.

Καινοτομία στην Πολιτική Διαδικασία

Η ενεργή συμμετοχή της Gen Z στις Ευρωεκλογές του 2024 υπογραμμίζει την ανάγκη για μια συνολική ανανέωση των προσεγγίσεων στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία.

Για την επίτευξη αυτών των στόχων, είναι απαραίτητο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και τα πολιτικά κόμματα να αναγνωρίσουν και να αξιοποιήσουν την καινοτόμο δυναμική της Gen Z, αναπτύσσοντας νέες πλατφόρμες – νοηματοδοτούμενες από συναντίληψη και συμπεριληπτικότητα – για την ψηφιακή δημοκρατία και εφαρμόζοντας πολιτικές που προάγουν την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη.

Η δυναμική συμμετοχή της Gen Z στην πολιτική διαδικασία ενισχύει τη δημοκρατία μέσα από την ενεργή εμπλοκή και την ανταλλαγή ιδεών, οδηγώντας σε βιώσιμες και προοδευτικές αλλαγές στην ευρωπαϊκή κοινωνία και πολιτική.

 

Bibliography

  1. Bennett, W. L. (2021). “The Politics of the Millennial Generation.” Cambridge University Press.
  2. Castells, M. (2012). “Networks of Outrage and Hope: Social Movements in the Internet Age.” Polity Press.
  3. Habermas, J. (1991). “The Structural Transformation of the Public Sphere: An Inquiry into a Category of Bourgeois Society.” MIT Press.
  4. Howe, N., & Strauss, W. (2000). “Millennials Rising: The Next Great Generation.” Vintage.
  5. Mouffe, C. (2013). “Agonistics: Thinking the World Politically.” Verso Books.
  6. Noveck, B. S. (2015). “Smart Citizens, Smarter State: The Technologies of Expertise and the Future of Governing.” Harvard University Press.
  7. Strauss, W., & Howe, N. (1991). Generations: The history of America’s future, 1584 to 2069. New York, NY: Harper Perennial.
  8. Tufekci, Z. (2017). “Twitter and Tear Gas: The Power and Fragility of Networked Protest.” Yale University Press.
  9. Twenge, J. M. (2017). “iGen: Why Today’s Super-Connected Kids Are Growing Up Less Rebellious, More Tolerant, Less Happy–and Completely Unprepared for Adulthood.” Atria Books.

* Ο Νικόλαος Μωραϊτάκης είναι Ph.D. (c), University of Crete ΒΑ, ΜΑ, MSc in Public Policy, University of Athens